Robert Coppens
Robert Coppens is geboren in Antwerpen op 29 januari 1934 en trok op een zondag begin de jaren zestig op tocht door Wilrijk. Daar botste hij per toeval op FC Rood-Wit. Eerst kwam hij kijken als supporter, een tweetal jaar later sloot hij zich aan als bestuurder van de club. Onder leiding van voorzitter Fons Maes nam Robert de taak van secretaris tot zich.
Dat hield in dat de Wilrijkse boekhouder alle nodige paperassen moest bijhouden en in orde maken. Zo reed hij quasi wekelijks op zaterdag naar het verbond om nog een speler speelgerechtigd te krijgen voor de dag nadien. Voor huidig voorzitter Dirk Papanikitas schreef hij een briefje zodat hij in het weekend kon voetballen bij FC Rood-Wit. Op wedstrijddagen zelf hield hij zich bezig met het blad in te vullen.
Dat hield in dat de Wilrijkse boekhouder alle nodige paperassen moest bijhouden en in orde maken. Zo reed hij quasi wekelijks op zaterdag naar het verbond om nog een speler speelgerechtigd te krijgen voor de dag nadien. Voor huidig voorzitter Dirk Papanikitas schreef hij een briefje zodat hij in het weekend kon voetballen bij FC Rood-Wit. Op wedstrijddagen zelf hield hij zich bezig met het blad in te vullen.
Robert was grondlegger om jeugdploegen in te schrijven. Tot op vandaag spelen er een groot aantal spelers die hij mee heeft ingeschreven als secretaris. In de laatste wedstrijd van het seizoen 2022-2023 scoorde Niels Fierens de 0-1 op het veld van VDP en droeg deze op aan de pas overleden Robert Coppens. |
Dat Robert Coppens alles minutieus bijhield, was ook te merken op privévlak. Elke dag was hij wel voor de club aan de slag. Wekelijks kwam er vanuit het verbond een lijst van namen die het weekend erop geschorst waren. Dat hield hij bij in een schriftje en werd opgevolgd. Toen hij één keertje iets over het hoofd zag, was hij er nadien een paar weken niet goed van. Gepassioneerd, zo omschrijf je hem het best.
Eind jaren zeventig splitste Rood-Wit in twee delen: FC Rood-Wit en Rood-Wit 1949. Die tweede ploeg zou het maar één of twee jaar uitzingen. Ondertussen hield Robert op zijn eentje de boel recht bij de eerstgenoemde ploeg en zocht hij zich een nieuw bestuur bij elkaar. "Als Robert toen had laten begaan, zat je hier wellicht vandaag niet", sprak zoon Frank. "Hij deed toen alles. En de spelers? Die zijn allemaal gebleven."
Eind jaren zeventig splitste Rood-Wit in twee delen: FC Rood-Wit en Rood-Wit 1949. Die tweede ploeg zou het maar één of twee jaar uitzingen. Ondertussen hield Robert op zijn eentje de boel recht bij de eerstgenoemde ploeg en zocht hij zich een nieuw bestuur bij elkaar. "Als Robert toen had laten begaan, zat je hier wellicht vandaag niet", sprak zoon Frank. "Hij deed toen alles. En de spelers? Die zijn allemaal gebleven."
"We moesten spelen tegen de MixerBoys, een derby hier in Wilrijk. We verloren de heenwedstrijd met 5-1. De terugwedstrijd wonnen we met 7-1. Robert belde naar de bond om dat door te geven. Iedereen dacht dat het een foutje was en we verloren hadden. De telefoon stond roodgloeiend om te horen of dit effectief klopte." |
Robert was ook jarenlang een van de dragende krachten van het Paastornooi dat jaarlijks wordt georganiseerd door de club. Het is wel niet helemaal duidelijk of hij er effectief mee gestart is, of dat hij dit nadien mee naar zijn hand heeft mogen zetten. Feit is wel dat er een jarenlange traditie is ontstaan met The Vamps, die jaarlijks afzakken naar Wilrijk. Twee edities die eruit staken: ééntje waarin The Vamps niet zeker waren dat ze mochten afzakken omwille van het net-gebeurde Heizeldrama.
Een tweede keer was in een seizoen dat er heel wat regen viel. Verschillende pogingen om de wedstrijd een tweede keer uit te stellen, leverde geen resultaat op. Daardoor heeft Rood-Wit een competitiewedstrijd moeten afwerken op Pasen, terwijl er aan de rand van het veld meer dan drie honderd toeschouwers toekeken. De ploeg won. "En wanneer iedereen terug vertrok, was Robert al bezig met het volgende tornooi in elkaar te steken", sprak zoon Frank Coppens.
Een tweede keer was in een seizoen dat er heel wat regen viel. Verschillende pogingen om de wedstrijd een tweede keer uit te stellen, leverde geen resultaat op. Daardoor heeft Rood-Wit een competitiewedstrijd moeten afwerken op Pasen, terwijl er aan de rand van het veld meer dan drie honderd toeschouwers toekeken. De ploeg won. "En wanneer iedereen terug vertrok, was Robert al bezig met het volgende tornooi in elkaar te steken", sprak zoon Frank Coppens.
In 1999, toen Rood-Wit zijn vijftigste verjaardag vierde, was Robert één van de grondleggers om de 'K' van Koninklijke op te nemen in de naam van de club. Die K Het was ook in die periode dat het Arbeidersverbond ophield te bestaan en we werden ingeschreven in het Katholieke voetbal. Daarin waren we de eerste jaren uiterst succesvol, maar hebben we een paar jaar de promotie naar eerste afdeling gemist.
Robert legde, even na het verlaten van de velden aan de Krijgslaan, de secretaris-pen neer en werd omwille van het zeventigjarig bestaan van de club in de bloemetjes gezet.
Op 7 april 2023 overleed onze voormalige secretaris. Zelfs tot op zijn laatste dagen was hij met zijn Rood-Wit bezig. "Wat hebben ze gedaan", vroeg hij elke week opnieuw. Of zoals onze huidige voorzitter, Dirk Papanikitas, het zo mooi zei op zijn begrafenis: "Het Kiel heeft zijn meneer Coppens, maar wij hebben die ook."
Robert legde, even na het verlaten van de velden aan de Krijgslaan, de secretaris-pen neer en werd omwille van het zeventigjarig bestaan van de club in de bloemetjes gezet.
Op 7 april 2023 overleed onze voormalige secretaris. Zelfs tot op zijn laatste dagen was hij met zijn Rood-Wit bezig. "Wat hebben ze gedaan", vroeg hij elke week opnieuw. Of zoals onze huidige voorzitter, Dirk Papanikitas, het zo mooi zei op zijn begrafenis: "Het Kiel heeft zijn meneer Coppens, maar wij hebben die ook."
Met speciale dank aan:
Frank Coppens
Linda Coppens
Albert De Groof
Thalia Wouters
Frank Coppens
Linda Coppens
Albert De Groof
Thalia Wouters