"Eerst een groep vormen, dan resultaten halen"
Het oude seizoen is nog maar net afgelopen, of het nieuwe seizoen werd dinsdag voorgesteld bij Rood-Wit. En er zullen tal van nieuwigheden komen dit seizoen. Een seizoen zoals het vorige, waarop een bende het jammerlijk liet afweten en de club in de steek liet, zal nu niet meer gebeuren. Het bestuur rekent daarbij op een vijftal nieuwe spelers en een kersvers trainersduo: Dirk Papanikitas en Marc Vos, die T2 wordt.
Op een algemene vergadering werd het voorbije seizoen nog eens onder de loep genomen. "Het paastoernooi was een absoluut succes. Er werd heel wat winst gemaakt", vertelde schatbewaarster Saskia De Groof.
Nog een nieuwigheid, en wat ons betreft een goede zet van het bestuur, zijn de lidgelden. Voor spelers bedragen die om en bij de €40, als je voor 1 oktober betaalt. Betaal je voor 15 november je lidgeld, zal daar €10 bijkomen. De totale som zal dan €50 zijn in plaats van €40. Betaal je dan nog niet, dan kom je niet meer op een wedstrijdblad. De vrouwen betalen minder lidgelden.
En dan komen we bij de ploegen. "De veteranen pakte de titel en speelden tot aan de kwartfinales van de Beker mee. Geweldig goed gedaan. De eerste en de tweede ploeg hielpen elkaar uit de nood, waardoor ze elk toch zevende en achtste werden", vertelde Andy Tysmans.
De voorbereiding naar het nieuwe seizoen toe loopt praktisch en is dinsdag begonnen, maar de eerste training zal pas plaatsvinden op 14 augustus. Mogelijk eerst twee keer per week om daarna terug te schroeven na één keer per week. Alles staat in het teken van de competitiestart op 14 september. Tussendoor wordt wel voor de beker gespeeld, en indien uitgeschakeld worden er ploegen gezocht voor enkele oefenwedstrijden. Die wedstrijden zullen doorgaan op 24 en 31 augustus en 7 september.
De trainingen blijven gegeven worden door Jean Torfs, maar voor de eerste ploeg zal er voortaan iemand anders op de bank zitten. Dirk Papanikitas neemt vanaf nu het roer over van Wesley Mannaerts, dit omdat de laatste wellicht niet meer wekelijks zal kunnen komen. "We willen eerst weer een team vormen, dat moet voor elkaar willen vechten. Dan zullen de resultaten wel komen", vertelde Papanikitas ons achteraf. Verder zullen ook een vijftal nieuwe spelers eerste ploeg waardig "al is dat altijd wat afwachten" de kern vervoegen.
Tot slot: dit seizoen bestaat KFC Rood-Wit 65 jaar en dat zal gevierd worden. Er zal opnieuw meegedaan worden met de Wilrijkse kerstmarkt én komt er opnieuw een paastoernooi. Verder zal ook een Crazy Carnavalfuif terug komen. Dat is een tweejaarlijks feestje op Rood-Wit.
De toon was meteen gezet. Dirk Papanikitas heeft er zin in. "Anders was ik er niet aan begonnen." Het seizoen mag dan ook zo snel mogelijk beginnen.
Op een algemene vergadering werd het voorbije seizoen nog eens onder de loep genomen. "Het paastoernooi was een absoluut succes. Er werd heel wat winst gemaakt", vertelde schatbewaarster Saskia De Groof.
Nog een nieuwigheid, en wat ons betreft een goede zet van het bestuur, zijn de lidgelden. Voor spelers bedragen die om en bij de €40, als je voor 1 oktober betaalt. Betaal je voor 15 november je lidgeld, zal daar €10 bijkomen. De totale som zal dan €50 zijn in plaats van €40. Betaal je dan nog niet, dan kom je niet meer op een wedstrijdblad. De vrouwen betalen minder lidgelden.
En dan komen we bij de ploegen. "De veteranen pakte de titel en speelden tot aan de kwartfinales van de Beker mee. Geweldig goed gedaan. De eerste en de tweede ploeg hielpen elkaar uit de nood, waardoor ze elk toch zevende en achtste werden", vertelde Andy Tysmans.
De voorbereiding naar het nieuwe seizoen toe loopt praktisch en is dinsdag begonnen, maar de eerste training zal pas plaatsvinden op 14 augustus. Mogelijk eerst twee keer per week om daarna terug te schroeven na één keer per week. Alles staat in het teken van de competitiestart op 14 september. Tussendoor wordt wel voor de beker gespeeld, en indien uitgeschakeld worden er ploegen gezocht voor enkele oefenwedstrijden. Die wedstrijden zullen doorgaan op 24 en 31 augustus en 7 september.
De trainingen blijven gegeven worden door Jean Torfs, maar voor de eerste ploeg zal er voortaan iemand anders op de bank zitten. Dirk Papanikitas neemt vanaf nu het roer over van Wesley Mannaerts, dit omdat de laatste wellicht niet meer wekelijks zal kunnen komen. "We willen eerst weer een team vormen, dat moet voor elkaar willen vechten. Dan zullen de resultaten wel komen", vertelde Papanikitas ons achteraf. Verder zullen ook een vijftal nieuwe spelers eerste ploeg waardig "al is dat altijd wat afwachten" de kern vervoegen.
Tot slot: dit seizoen bestaat KFC Rood-Wit 65 jaar en dat zal gevierd worden. Er zal opnieuw meegedaan worden met de Wilrijkse kerstmarkt én komt er opnieuw een paastoernooi. Verder zal ook een Crazy Carnavalfuif terug komen. Dat is een tweejaarlijks feestje op Rood-Wit.
De toon was meteen gezet. Dirk Papanikitas heeft er zin in. "Anders was ik er niet aan begonnen." Het seizoen mag dan ook zo snel mogelijk beginnen.
"Punten van de bond waren zeer belangrijk"
Samen met de trainer van Rood-Wit, Wesley Mannaerts, blikten we terug op het voorbije seizoen van de eerste ploeg. Het werd een turbulent jaar, waarbij Rood-Wit de hulp ‘kreeg’ van de KVV. “De negen punten van de bond waren voor ons zeer belangrijk. Zo kwamen we nooit echt in gevaar”, aldus de trainer.
Wesley, het seizoen begon met een klap in de beker tegen Ossmi. Is die aangekomen in de kleedkamer?
“Het was een serieuze slag, maar we wisten dat het kon gebeuren. We speelden namelijk tegen een ploeg uit de ereafdeling en dan kan een afstraffing wel eens gebeuren. De slag kwam aan.”
Daarvan was wel weinig te merken één week later, bij de competitiestart.
“Tegen Vitesse Boom zag je eigenlijk al de problemen die ons een heel seizoen lang parten speelden. Ik stond toen in de goal en we hadden het moeilijk tegen een ploeg met wat veteranen. Zoiets mag in principe niet. De drie punten die we daar pakten, vond ik niet echt verdiend van onze kant. Boom verdiende ook zeker één punt.”
Thuis tegen Duffel Oost ging het wel mis. Een eerste van vele nederlagen, in eigen huis. Hoe komt dat?
“Het is, volgens mij, puur toeval dat we slechts twee of drie thuiswedstrijden wonnen. We spelen thuis op een fantastisch plein. Uiteindelijk worden we gewoon verwend en daar mag het niet aan liggen. Misschien is het wel een samenloop van omstandigheden. Te veel mensen moesten op net dié zondag werken dat wij thuis speelden.”
Een groot verschil was er nooit in uitwedstrijden. 2-3 op Hemiksem of 1-2 tegen Vitesse Boom. Hoe komt dat?
“Ik denk dat we op Hemiksem wel begonnen zijn met een man meer. Toen hebben we het nog moeilijk gehad en dat mag niet. Als je top-vijf ambieert en je hebt het lastig tegen de laatste in de stand, dat kan niet.”
Thuis tegen Wavria werd een gebrek aan efficiëntie vastgesteld. Er werd maar liefst vier keer tegen het doelhout getrapt. Wat denk je dan?
“Een ploeg in vorm trapt de ballen tegen de netten en een ploeg die niet in vorm heeft, heeft dat geluk niet. Als je al moet vechten tegen jezelf om aan een ploeg te geraken heb je dat geluk ook niet. Davy’s doelstellingen waren volgens mij wat overdreven, maar ik ga hem niets verwijten. Davy stond voorin vaak op een eiland en gooiden wij met lange ballen, terwijl hij meer in de voet moet gespeeld worden. Dat is ook het voetbal dat ik wilde zien. Een paar wedstrijden is dat gelukt, maar niet overdreven veel.”
Was de zege tegen HTH in eigen huis een opluchting voor de ploeg?
“Uiteindelijk wel, want we hoopten dat het een klik zou geven in de groep. We kregen een aantal matchen het deksel op de neus. Alles kan veranderen met zo één wedstrijd. Toen was de mentaliteit er nog bij ons.”
Dé stunt van het seizoen viel al in september te noteren. Vertel eens, Wesley?
“Dat was tegen Schonenberg. Ik denk wel dat ze niet in goeden doen waren, maar hetgeen we daar lieten zien. Chapeau. Een paar wedstrijden eerder maak je dan de conclusie dat we misschien niet gaan meedoen in de top, maar je gaat wel winnen bij de leider. Ik heb daar dingen gezien die ik niet eerder zag. Alleen kwam het er niet veel uit.”
De reeks buitenshuis staat in schril contrast met hetgeen er in eigen huis gebeurde. Tegen Bariton, de voorlaatste, kreeg Rood-Wit alle hoeken van het veld te zien. Is dat een mentaliteitsprobleem?
“Het heeft ons wel pijn gedaan dat onze doelman een hele poos out was. Als we hem niet hadden, dan denk ik niet dat we het dit seizoen redden. We moeten er ook niet over zwijgen, maar de punten die we kregen van de Bond hebben ons ook geholpen.
Hebben die punten van de Bond zo geholpen?
“Het is er om dat te zeggen, maar uiteindelijk wel. Trek negen punten van ons totaal af en zie waar we dan staan. We hebben het geluk gehad dat we nooit echt aan de degradatiestreep hebben gestaan dankzij die punten. We hadden altijd nog een overschotje. Het heeft onze redding mee gemaakt."
Tegen Jolika begonnen wel alle problemen voor Rood-Wit dit seizoen. Er kwam een groepsgesprek waarin heel wat naar boven kwam?
“Je kan je afvragen of wat er toen gezegd is geweest, terecht is. Ik heb daar mijn twijfels bij. Ik had geen berichten gestuurd naar de spelers omdat ik er geen antwoord op kreeg én ik gaf een week eerder in de kleedkamer al aan, mannen, volgende week dat uur op dat plein. En dan zeggen ze dat er te weinig volk kwam door mij, maar ze zijn wel allemaal oud en wijs genoeg om zelf alles in het oog te houden. Er werd toen ook veel gezegd door mensen die geen recht van spreken hadden. Die legden zelf geen mentaliteit voor de dag."
Een week later volgt de wedstrijd tegen de nummer twee. Hoopte je op een stunt zoals tegen Schonenberg?
“Ik heb uit het verleden geleerd. Toen hadden we nog wel net die mentaliteit om nog door te gaan en toch stand te houden, ook al stonden we 0-2 achter. Dat was over het ganse jaar veel te weinig. Ik hoopte niet op een stunt, maar ik had bij andere wedstrijden wél dat gevoel maar dat kwam er dan niet uit.”
Cobur was een non-match. Hoe kijk je daar op terug?
“Het was een schandaal voor het voetbal. Als onze eigen spelers zich inhouden en zich schamen omdat ze Turk zijn. Ze zeiden letterlijk: ‘we gaan niet voor de bal, we gaan voor de benen’, dan ben je ook niet meer serieus bezig. We waren blij dat we daarvan af waren. Na weken kregen we dan toch ons gelijk bij de bond."
Tegen Albatros begon de grote miserie. Het kan toch niet dat een speler zijn ploeg opzichtig in de steek laat?
"Dat kan inderdaad niet, maar hetgeen Kurt deed, kan ook niet. Hij pakte een domme rode kaart door een domme actie. Dirk stapt dan ook op. Ze hadden volgens hen een argument. Het ging om Koen, maar in de tweede helft was hij al lang van het veld. Uiteindelijk was het nog maar in de eerste helft dat dat begon. Ze vonden dat er niets was veranderd, en uiteindelijk is er niet heel veel veranderd. Toch niets waar zij last van hadden. Zij moesten het blad niet invullen en zij staan niet in voor de berichten. We hebben heel veel te danken aan de tweede ploeg. Als zij niet hadden ingesprongen, hadden we meermaals forfait moeten geven en speelden we het seizoen misschien niet uit.”
Kwam de daaropvolgende break op een goed moment?
“Ik vond dat de break op een goed moment kwam. Dan konden de gemoederen even tot rust komen en konden anderen hun kans wagen. Voor de buitenstaanders kwam het ook goed uit. Het klopt dat onze vriendschap er gewoon niet meer uit kwam. Ik speel al sinds mijn 18e bij Rood-Wit ondanks dat ik er even tussenuit kneep. Vroeger kwamen de mensen voor het plezier, nu komen spelers enkel als ze betaald worden. Rood-Wit overweegt dit absoluut niet, want dat betekent de dood van Rood-Wit. Wij hebben geen trainingsploeg. We trainden nooit graag, dat is altijd zo geweest. Als je spelers hebt kan je wel nadenken over een eventuele sanctie, maar ik kwam vroeger ook niet naar de training. Nu had ik wel een deftig excuus. Ik kan niemand verplichten wat ik zelf niet graag doe.”
De problemen waren niet opgelost en dat resulteerde in een pandoering tegen Vitesse Boom.
“Op dat moment waren er nog geen oplossingen. Er waren er een heel deel gestopt. Het was zoeken naar hoeveel volk we bij een konden rapen. Dat was zo tot aan de spelersvergadering.”
Kan je je spelers gelijk geven omdat ze schrik hadden om tegen Cobur te spelen?
“Natuurlijk. Ik had zelf ook geen zin om daar tegen de spelen en ook niet omdat we dan blessures en schorsingen konden oplopen, want we waren al met zo weinig volk. Cobur, dat zijn gewoon beenhouwers. Als je dan heel wat stampen krijgt, dan durft het potje wel eens overkoken. Daar hadden wij echt géén materiaal voor. Als we toen naar de bond zijn geweest is er gezegd dat we niet zouden spelen zonder extra lijnrechters en dergelijke. Extra controle zou toch goed geweest zijn, maar dat kwam ook door ons omdat wij ons voetje niet zette.”
Personeelsproblemen, het achtervolgde jullie echt lang?
“Chapeau voor de mensen die bleven komen. Anders hadden we meer forfait moeten geven. Je moet spelers vinden, maar als ze niet komen. Je kan blijven bellen, maar je moet ze ook vertrouwen. Nieuwe spelers vinden was ook niet makkelijk als je onderin staat. Spelers willen ook niet elke week verliezen.”
En toen kwam de beruchte/beroemde spelersvergadering. Wat leverde die op?
“Het was een storm in een glas water en het was wat overroepen. Het was de bedoeling om een oplossing te vinden, maar op die moment is die ook niet gevonden. Sindsdien is wel de samenwerking met de tweede ploeg beter geworden, zonder dat er pionnen vast werden doorgeschoven. We zagen wel wat er van kwam, dat was iets van het verleden. Zoiets moet je ook laten rusten, maar Andy Tysmans heeft een paar spelers toch overtuigd om mee te doen met het eerste elftal."
Hoe verklaar je dan, met de spelersvergadering in het achterhoofd, wat er gebeurde op het veld van Wavria?
“Daar werden een aantal spelers van de tweede ploeg heen gestuurd, maar die spelers stuurden gewoon hun kat. Daar kunnen Andy Tysmans en ik niets aan doen. Je mag afspreken zoveel je wil, maar als zij dan beslissen dat ze niet komen. We stonden er met acht en hadden zoiets van: we krijgen met elf man op ons doos, als we forfait geven, hebben we een soort winst. We vermeden ook kaarten uit frustratie. Ik ben zelf zo ook iemand, die zijn voetje niet terugtrekt.”
Een week later profiteerde Rood-Wit van de problemen bij Hemiksem?
“Dat klopt, want Hemiksem had zowat dezelfde problemen als wij. Het is wel jammer voor Hemiksem, maar het was een opsteker voor ons en dat was echt wel belangrijk. Tuurlijk profiteerden we dan van de malaise. Mag het ook eens? (algemene hilariteit)"
Heeft Rood-Wit bewust de doelstellingen teruggeschroefd?
“Toen al had het niet veel meer te maken over top-vijf, maar moesten we gewoon in onze reeks blijven. We keken ook de andere kant op, want als je geen enkele match meer kan winnen, wordt het gevaarlijk. Het ging dezelfde kant op als vorig jaar en dat wilden we vermijden. Ik denk, als we dit jaar barrages hadden moeten spelen, waren gezakt naar vierde.”
Waarom zou het niet gelukt zijn?
“Ik weet niet, iets in mij zegt dat. Een ploeg die twee jaar op rij barrages moet spelen om degradatie te voorkomen. Dat kan niet lukken twee jaar op rij.”
Gelukkig volgde dan de redding één week later tegen HTH?
“Dat was een heftige match, waarin we in de laatste dertig seconden nog gaan winnen. Dat was zeer belangrijk én een opluchting voor de club. Zeker ook na zo’n moeilijk seizoen als nu. Als je dan die drie punten kan meepakken, is echt aangenaam.”
Had je echt schrik om te degraderen?
“Ja absoluut wel. Op het laatste van het seizoen zat er qua voetbal héél weinig in bij ons. Het was vechten tegen de bierkaai voor iedere speler. Ze kunnen wel voetballen, maar het kwam er amper uit. Het draaide ook niet. Het was voor iedereen een frustrerend seizoen.”
Rood-Wit wilde na de redding nog naar boven kijken, maar een week later kwam Albatros?
“We wilden nog wel naar boven kijken, maar we waren echt blij met de redding. Dat we daarna dan verloren van Albatros, dat kan gebeuren. We speelden een uur goed mee, maar daarna volgde onze inzinking en verloren we.”
Hoe kunnen Rood-Witte wissels een partij in jullie nadeel laten kantelen?
“We kregen twee nieuwe spelers en het was één van de eerste wedstrijden waarin ons wedstrijdblad op tijd binnen was bij de scheidsrechter én vol stond. Burim was ook te laat, maar dat was eigenlijk niet zo erg. Ik vond dan ook dat ze allemaal speelgelegenheid verdienden. Je kan moeilijk spelers laten komen en ze zelf niet gebruiken? Jimmy Boonen wilde toen echt spelen en ik denk, als ik hem niet liet spelen, dat we op niet te veel begrip moesten rekenen bij de tweede ploeg. Ik snap dat ook wel, twee matchen is te veel en er zitten dan ook nog eens vrouwen tussen.”
Voor spelers van de tweede ploeg is het dan toch niet erg om rust te krijgen?
“Uiteindelijk niet, maar ik wilde het risico niet nemen. Je kan dat één keer doen, je kan het eventueel ook een tweede keer doen, maar bij een derde keer zeggen zij wel foert ook al speelden ze eerder al een wedstrijd.”
Er stond niet veel meer op het spel tegen Belgica. Was de uitslag overdreven?
“Het was helemaal op. De laatste drie à vier wedstrijden was het gewoon op. De zin was er uit om nog eens te voetballen, maar uiteindelijk willen we volgend seizoen wel allemaal terug vanaf nul beginnen. Ik was blij toen we het einde haalden.”
Rood-Wit zorgde nog wel voor een mooie afsluiter van het seizoen tegen Jolika?
“Tegen negen man is het altijd makkelijker. We stonden vaak genoeg in het andere kamp en als je twee spelers meer hebt, dan mag je eigenlijk niet in de problemen komen en toch kwamen we daarin. Het was toch een mooie afsluiter, omdat we thuis niet veel wedstrijden wonnen. We werden van het kastje naar de muur getikt, en dat tégen negen man!”
Toch waren er weer opstootjes in de kern?
“Koen en Raf hebben het blad ingevuld en zijn drie keer opnieuw begonnen. Ik was zelf ook niet meer gemotiveerd om de ploeg te doen. Raf deed dat dan, maar een speler mag nooit een plaats eisen. Hij moet spelen waar de trainer hem zet. Daar ligt de verantwoordelijkheid bij de trainer. Als hij niet wil luisteren, vind ik dat Raf gewoon gelijk had.”
Is een zevende plaats op twaalf een goede eindpositie?
“Die zevende plaats hebben we vooral te danken aan de punten van de Bond, die ze gaven na de uitsluiting van Cobur. Die heeft uiteindelijk ook iedereen gekregen. Het heeft er veel mee te maken. Een oef-gevoel was er zeker. Volgend seizoen moeten er veranderingen komen. Wellicht met een nieuwe coach. Namen ga ik niet noemen, omdat dat nog moet overlegd worden op de vergadering. Voor hetzelfde geldt gaat dat niet door. ‘Papa’ ging zelf eens nadenken over het voorstel. De mensen mogen het zelf kenbaar maken op de algemene vergadering. Er zijn ook verschillende spelers op komst. Het ziet er goed uit, voorlopig.”
Wat moet er verder nog veranderen bij Rood-Wit?
“Het is goed dat er twee Rood-Witters komen, die de club héél goed kennen en die de spelers afzonderlijk ook heel goed kennen. Zij hebben op een hoger niveau gevoetbald, maar ze kunnen allebei wel voetballen. Als je dan niet luistert, dan zal je dat wel voelen.”
Wat mogen we van Rood-Wit verwachten volgend seizoen?
“Ik ga hier geen zware uitspraken over doen. Vorig jaar zei ik ook dat we voor de top-vijf gingen gaan en we speelden tegen de degradatie. Alles hangt af van wat er ook gaat gebeuren. Als dat ook allemaal werkelijkheid wordt, dan zal er wel meer inzitten dan vechten tegen de degradatie. Dat de voorzitter spreekt over kampioenschappen, is voor zijn rekening. Ik vind dat voorbarig.”
Rood-Wit speelde geen enkele keer gelijk. Heb je daar een verklaring voor?
“Volgens mij is dat echt toeval. Het was me ook al opgevallen. Ik kan daar geen echte duidelijke verklaring op plakken waarom we geen enkele keer gelijk speelden. Het was er telkens erop of eronder en meermaals was het er wel onder. (algemene hilariteit). Sommige ploegen verdienden wel meer dan nul punten, maar als we verloren, was dat wel telkens zwaar.”
Moeten er regels komen voor de trainingen?
“We hebben veel jongens die niet in de buurt wonen. Dat zal ook afhangen van de nieuwe coach afhangen. Rood-Wit is nooit een echte trainingsclub geweest. We wilden liever allemaal voetballen op zondag dan trainen.”
Voila, als jij er niets meer aan toe te voegen hebt, dan was dit ons interview.
“Ik zou graag nog even de tweede ploeg een pluim willen geven voor hun spel. Op het veld van Albatros speelden ze voor ons en was die ploeg wel enthousiast over de tweede ploeg. Ze waren toen echt sterk en beter als de eerste ploeg. Het geeft aan dat ze iets in hun mars hebben. Ook de sfeer zit daar goed. Het is een voorbeeld voor de eerste ploeg. Hopelijk komt die sfeer over héél Rood-Wit en niet alleen bij de tweede ploeg.”
Oké, bedankt Wesley Mannaerts voor het interview!
Wesley, het seizoen begon met een klap in de beker tegen Ossmi. Is die aangekomen in de kleedkamer?
“Het was een serieuze slag, maar we wisten dat het kon gebeuren. We speelden namelijk tegen een ploeg uit de ereafdeling en dan kan een afstraffing wel eens gebeuren. De slag kwam aan.”
Daarvan was wel weinig te merken één week later, bij de competitiestart.
“Tegen Vitesse Boom zag je eigenlijk al de problemen die ons een heel seizoen lang parten speelden. Ik stond toen in de goal en we hadden het moeilijk tegen een ploeg met wat veteranen. Zoiets mag in principe niet. De drie punten die we daar pakten, vond ik niet echt verdiend van onze kant. Boom verdiende ook zeker één punt.”
Thuis tegen Duffel Oost ging het wel mis. Een eerste van vele nederlagen, in eigen huis. Hoe komt dat?
“Het is, volgens mij, puur toeval dat we slechts twee of drie thuiswedstrijden wonnen. We spelen thuis op een fantastisch plein. Uiteindelijk worden we gewoon verwend en daar mag het niet aan liggen. Misschien is het wel een samenloop van omstandigheden. Te veel mensen moesten op net dié zondag werken dat wij thuis speelden.”
Een groot verschil was er nooit in uitwedstrijden. 2-3 op Hemiksem of 1-2 tegen Vitesse Boom. Hoe komt dat?
“Ik denk dat we op Hemiksem wel begonnen zijn met een man meer. Toen hebben we het nog moeilijk gehad en dat mag niet. Als je top-vijf ambieert en je hebt het lastig tegen de laatste in de stand, dat kan niet.”
Thuis tegen Wavria werd een gebrek aan efficiëntie vastgesteld. Er werd maar liefst vier keer tegen het doelhout getrapt. Wat denk je dan?
“Een ploeg in vorm trapt de ballen tegen de netten en een ploeg die niet in vorm heeft, heeft dat geluk niet. Als je al moet vechten tegen jezelf om aan een ploeg te geraken heb je dat geluk ook niet. Davy’s doelstellingen waren volgens mij wat overdreven, maar ik ga hem niets verwijten. Davy stond voorin vaak op een eiland en gooiden wij met lange ballen, terwijl hij meer in de voet moet gespeeld worden. Dat is ook het voetbal dat ik wilde zien. Een paar wedstrijden is dat gelukt, maar niet overdreven veel.”
Was de zege tegen HTH in eigen huis een opluchting voor de ploeg?
“Uiteindelijk wel, want we hoopten dat het een klik zou geven in de groep. We kregen een aantal matchen het deksel op de neus. Alles kan veranderen met zo één wedstrijd. Toen was de mentaliteit er nog bij ons.”
Dé stunt van het seizoen viel al in september te noteren. Vertel eens, Wesley?
“Dat was tegen Schonenberg. Ik denk wel dat ze niet in goeden doen waren, maar hetgeen we daar lieten zien. Chapeau. Een paar wedstrijden eerder maak je dan de conclusie dat we misschien niet gaan meedoen in de top, maar je gaat wel winnen bij de leider. Ik heb daar dingen gezien die ik niet eerder zag. Alleen kwam het er niet veel uit.”
De reeks buitenshuis staat in schril contrast met hetgeen er in eigen huis gebeurde. Tegen Bariton, de voorlaatste, kreeg Rood-Wit alle hoeken van het veld te zien. Is dat een mentaliteitsprobleem?
“Het heeft ons wel pijn gedaan dat onze doelman een hele poos out was. Als we hem niet hadden, dan denk ik niet dat we het dit seizoen redden. We moeten er ook niet over zwijgen, maar de punten die we kregen van de Bond hebben ons ook geholpen.
Hebben die punten van de Bond zo geholpen?
“Het is er om dat te zeggen, maar uiteindelijk wel. Trek negen punten van ons totaal af en zie waar we dan staan. We hebben het geluk gehad dat we nooit echt aan de degradatiestreep hebben gestaan dankzij die punten. We hadden altijd nog een overschotje. Het heeft onze redding mee gemaakt."
Tegen Jolika begonnen wel alle problemen voor Rood-Wit dit seizoen. Er kwam een groepsgesprek waarin heel wat naar boven kwam?
“Je kan je afvragen of wat er toen gezegd is geweest, terecht is. Ik heb daar mijn twijfels bij. Ik had geen berichten gestuurd naar de spelers omdat ik er geen antwoord op kreeg én ik gaf een week eerder in de kleedkamer al aan, mannen, volgende week dat uur op dat plein. En dan zeggen ze dat er te weinig volk kwam door mij, maar ze zijn wel allemaal oud en wijs genoeg om zelf alles in het oog te houden. Er werd toen ook veel gezegd door mensen die geen recht van spreken hadden. Die legden zelf geen mentaliteit voor de dag."
Een week later volgt de wedstrijd tegen de nummer twee. Hoopte je op een stunt zoals tegen Schonenberg?
“Ik heb uit het verleden geleerd. Toen hadden we nog wel net die mentaliteit om nog door te gaan en toch stand te houden, ook al stonden we 0-2 achter. Dat was over het ganse jaar veel te weinig. Ik hoopte niet op een stunt, maar ik had bij andere wedstrijden wél dat gevoel maar dat kwam er dan niet uit.”
Cobur was een non-match. Hoe kijk je daar op terug?
“Het was een schandaal voor het voetbal. Als onze eigen spelers zich inhouden en zich schamen omdat ze Turk zijn. Ze zeiden letterlijk: ‘we gaan niet voor de bal, we gaan voor de benen’, dan ben je ook niet meer serieus bezig. We waren blij dat we daarvan af waren. Na weken kregen we dan toch ons gelijk bij de bond."
Tegen Albatros begon de grote miserie. Het kan toch niet dat een speler zijn ploeg opzichtig in de steek laat?
"Dat kan inderdaad niet, maar hetgeen Kurt deed, kan ook niet. Hij pakte een domme rode kaart door een domme actie. Dirk stapt dan ook op. Ze hadden volgens hen een argument. Het ging om Koen, maar in de tweede helft was hij al lang van het veld. Uiteindelijk was het nog maar in de eerste helft dat dat begon. Ze vonden dat er niets was veranderd, en uiteindelijk is er niet heel veel veranderd. Toch niets waar zij last van hadden. Zij moesten het blad niet invullen en zij staan niet in voor de berichten. We hebben heel veel te danken aan de tweede ploeg. Als zij niet hadden ingesprongen, hadden we meermaals forfait moeten geven en speelden we het seizoen misschien niet uit.”
Kwam de daaropvolgende break op een goed moment?
“Ik vond dat de break op een goed moment kwam. Dan konden de gemoederen even tot rust komen en konden anderen hun kans wagen. Voor de buitenstaanders kwam het ook goed uit. Het klopt dat onze vriendschap er gewoon niet meer uit kwam. Ik speel al sinds mijn 18e bij Rood-Wit ondanks dat ik er even tussenuit kneep. Vroeger kwamen de mensen voor het plezier, nu komen spelers enkel als ze betaald worden. Rood-Wit overweegt dit absoluut niet, want dat betekent de dood van Rood-Wit. Wij hebben geen trainingsploeg. We trainden nooit graag, dat is altijd zo geweest. Als je spelers hebt kan je wel nadenken over een eventuele sanctie, maar ik kwam vroeger ook niet naar de training. Nu had ik wel een deftig excuus. Ik kan niemand verplichten wat ik zelf niet graag doe.”
De problemen waren niet opgelost en dat resulteerde in een pandoering tegen Vitesse Boom.
“Op dat moment waren er nog geen oplossingen. Er waren er een heel deel gestopt. Het was zoeken naar hoeveel volk we bij een konden rapen. Dat was zo tot aan de spelersvergadering.”
Kan je je spelers gelijk geven omdat ze schrik hadden om tegen Cobur te spelen?
“Natuurlijk. Ik had zelf ook geen zin om daar tegen de spelen en ook niet omdat we dan blessures en schorsingen konden oplopen, want we waren al met zo weinig volk. Cobur, dat zijn gewoon beenhouwers. Als je dan heel wat stampen krijgt, dan durft het potje wel eens overkoken. Daar hadden wij echt géén materiaal voor. Als we toen naar de bond zijn geweest is er gezegd dat we niet zouden spelen zonder extra lijnrechters en dergelijke. Extra controle zou toch goed geweest zijn, maar dat kwam ook door ons omdat wij ons voetje niet zette.”
Personeelsproblemen, het achtervolgde jullie echt lang?
“Chapeau voor de mensen die bleven komen. Anders hadden we meer forfait moeten geven. Je moet spelers vinden, maar als ze niet komen. Je kan blijven bellen, maar je moet ze ook vertrouwen. Nieuwe spelers vinden was ook niet makkelijk als je onderin staat. Spelers willen ook niet elke week verliezen.”
En toen kwam de beruchte/beroemde spelersvergadering. Wat leverde die op?
“Het was een storm in een glas water en het was wat overroepen. Het was de bedoeling om een oplossing te vinden, maar op die moment is die ook niet gevonden. Sindsdien is wel de samenwerking met de tweede ploeg beter geworden, zonder dat er pionnen vast werden doorgeschoven. We zagen wel wat er van kwam, dat was iets van het verleden. Zoiets moet je ook laten rusten, maar Andy Tysmans heeft een paar spelers toch overtuigd om mee te doen met het eerste elftal."
Hoe verklaar je dan, met de spelersvergadering in het achterhoofd, wat er gebeurde op het veld van Wavria?
“Daar werden een aantal spelers van de tweede ploeg heen gestuurd, maar die spelers stuurden gewoon hun kat. Daar kunnen Andy Tysmans en ik niets aan doen. Je mag afspreken zoveel je wil, maar als zij dan beslissen dat ze niet komen. We stonden er met acht en hadden zoiets van: we krijgen met elf man op ons doos, als we forfait geven, hebben we een soort winst. We vermeden ook kaarten uit frustratie. Ik ben zelf zo ook iemand, die zijn voetje niet terugtrekt.”
Een week later profiteerde Rood-Wit van de problemen bij Hemiksem?
“Dat klopt, want Hemiksem had zowat dezelfde problemen als wij. Het is wel jammer voor Hemiksem, maar het was een opsteker voor ons en dat was echt wel belangrijk. Tuurlijk profiteerden we dan van de malaise. Mag het ook eens? (algemene hilariteit)"
Heeft Rood-Wit bewust de doelstellingen teruggeschroefd?
“Toen al had het niet veel meer te maken over top-vijf, maar moesten we gewoon in onze reeks blijven. We keken ook de andere kant op, want als je geen enkele match meer kan winnen, wordt het gevaarlijk. Het ging dezelfde kant op als vorig jaar en dat wilden we vermijden. Ik denk, als we dit jaar barrages hadden moeten spelen, waren gezakt naar vierde.”
Waarom zou het niet gelukt zijn?
“Ik weet niet, iets in mij zegt dat. Een ploeg die twee jaar op rij barrages moet spelen om degradatie te voorkomen. Dat kan niet lukken twee jaar op rij.”
Gelukkig volgde dan de redding één week later tegen HTH?
“Dat was een heftige match, waarin we in de laatste dertig seconden nog gaan winnen. Dat was zeer belangrijk én een opluchting voor de club. Zeker ook na zo’n moeilijk seizoen als nu. Als je dan die drie punten kan meepakken, is echt aangenaam.”
Had je echt schrik om te degraderen?
“Ja absoluut wel. Op het laatste van het seizoen zat er qua voetbal héél weinig in bij ons. Het was vechten tegen de bierkaai voor iedere speler. Ze kunnen wel voetballen, maar het kwam er amper uit. Het draaide ook niet. Het was voor iedereen een frustrerend seizoen.”
Rood-Wit wilde na de redding nog naar boven kijken, maar een week later kwam Albatros?
“We wilden nog wel naar boven kijken, maar we waren echt blij met de redding. Dat we daarna dan verloren van Albatros, dat kan gebeuren. We speelden een uur goed mee, maar daarna volgde onze inzinking en verloren we.”
Hoe kunnen Rood-Witte wissels een partij in jullie nadeel laten kantelen?
“We kregen twee nieuwe spelers en het was één van de eerste wedstrijden waarin ons wedstrijdblad op tijd binnen was bij de scheidsrechter én vol stond. Burim was ook te laat, maar dat was eigenlijk niet zo erg. Ik vond dan ook dat ze allemaal speelgelegenheid verdienden. Je kan moeilijk spelers laten komen en ze zelf niet gebruiken? Jimmy Boonen wilde toen echt spelen en ik denk, als ik hem niet liet spelen, dat we op niet te veel begrip moesten rekenen bij de tweede ploeg. Ik snap dat ook wel, twee matchen is te veel en er zitten dan ook nog eens vrouwen tussen.”
Voor spelers van de tweede ploeg is het dan toch niet erg om rust te krijgen?
“Uiteindelijk niet, maar ik wilde het risico niet nemen. Je kan dat één keer doen, je kan het eventueel ook een tweede keer doen, maar bij een derde keer zeggen zij wel foert ook al speelden ze eerder al een wedstrijd.”
Er stond niet veel meer op het spel tegen Belgica. Was de uitslag overdreven?
“Het was helemaal op. De laatste drie à vier wedstrijden was het gewoon op. De zin was er uit om nog eens te voetballen, maar uiteindelijk willen we volgend seizoen wel allemaal terug vanaf nul beginnen. Ik was blij toen we het einde haalden.”
Rood-Wit zorgde nog wel voor een mooie afsluiter van het seizoen tegen Jolika?
“Tegen negen man is het altijd makkelijker. We stonden vaak genoeg in het andere kamp en als je twee spelers meer hebt, dan mag je eigenlijk niet in de problemen komen en toch kwamen we daarin. Het was toch een mooie afsluiter, omdat we thuis niet veel wedstrijden wonnen. We werden van het kastje naar de muur getikt, en dat tégen negen man!”
Toch waren er weer opstootjes in de kern?
“Koen en Raf hebben het blad ingevuld en zijn drie keer opnieuw begonnen. Ik was zelf ook niet meer gemotiveerd om de ploeg te doen. Raf deed dat dan, maar een speler mag nooit een plaats eisen. Hij moet spelen waar de trainer hem zet. Daar ligt de verantwoordelijkheid bij de trainer. Als hij niet wil luisteren, vind ik dat Raf gewoon gelijk had.”
Is een zevende plaats op twaalf een goede eindpositie?
“Die zevende plaats hebben we vooral te danken aan de punten van de Bond, die ze gaven na de uitsluiting van Cobur. Die heeft uiteindelijk ook iedereen gekregen. Het heeft er veel mee te maken. Een oef-gevoel was er zeker. Volgend seizoen moeten er veranderingen komen. Wellicht met een nieuwe coach. Namen ga ik niet noemen, omdat dat nog moet overlegd worden op de vergadering. Voor hetzelfde geldt gaat dat niet door. ‘Papa’ ging zelf eens nadenken over het voorstel. De mensen mogen het zelf kenbaar maken op de algemene vergadering. Er zijn ook verschillende spelers op komst. Het ziet er goed uit, voorlopig.”
Wat moet er verder nog veranderen bij Rood-Wit?
“Het is goed dat er twee Rood-Witters komen, die de club héél goed kennen en die de spelers afzonderlijk ook heel goed kennen. Zij hebben op een hoger niveau gevoetbald, maar ze kunnen allebei wel voetballen. Als je dan niet luistert, dan zal je dat wel voelen.”
Wat mogen we van Rood-Wit verwachten volgend seizoen?
“Ik ga hier geen zware uitspraken over doen. Vorig jaar zei ik ook dat we voor de top-vijf gingen gaan en we speelden tegen de degradatie. Alles hangt af van wat er ook gaat gebeuren. Als dat ook allemaal werkelijkheid wordt, dan zal er wel meer inzitten dan vechten tegen de degradatie. Dat de voorzitter spreekt over kampioenschappen, is voor zijn rekening. Ik vind dat voorbarig.”
Rood-Wit speelde geen enkele keer gelijk. Heb je daar een verklaring voor?
“Volgens mij is dat echt toeval. Het was me ook al opgevallen. Ik kan daar geen echte duidelijke verklaring op plakken waarom we geen enkele keer gelijk speelden. Het was er telkens erop of eronder en meermaals was het er wel onder. (algemene hilariteit). Sommige ploegen verdienden wel meer dan nul punten, maar als we verloren, was dat wel telkens zwaar.”
Moeten er regels komen voor de trainingen?
“We hebben veel jongens die niet in de buurt wonen. Dat zal ook afhangen van de nieuwe coach afhangen. Rood-Wit is nooit een echte trainingsclub geweest. We wilden liever allemaal voetballen op zondag dan trainen.”
Voila, als jij er niets meer aan toe te voegen hebt, dan was dit ons interview.
“Ik zou graag nog even de tweede ploeg een pluim willen geven voor hun spel. Op het veld van Albatros speelden ze voor ons en was die ploeg wel enthousiast over de tweede ploeg. Ze waren toen echt sterk en beter als de eerste ploeg. Het geeft aan dat ze iets in hun mars hebben. Ook de sfeer zit daar goed. Het is een voorbeeld voor de eerste ploeg. Hopelijk komt die sfeer over héél Rood-Wit en niet alleen bij de tweede ploeg.”
Oké, bedankt Wesley Mannaerts voor het interview!