Nieuws
“Acht verschillende doelmannen, dan slik je te veel tegendoelpunten”
Onze eerste ploeg heeft een knap seizoen afgewerkt en afgesloten op een vierde stek. Al zat er veel meer in. “We konden perfect tweede worden”, stelde trainer Marc De Clercq. “Maar met deze groep hadden we in tweede moeten leren verliezen en dat zou veel meer kwaad dan goed hebben gedaan.”
De voorbereiding
De voorbereiding was goedgevuld met een aantal stevige wedstrijden. Wat was voor jou de beste wedstrijd?
“De voorbereiding was hoe het moest zijn: goedgevuld. De beste wedstrijd was die tegen Kalfort Daghet omdat het een goeie tegenstander was, zelfde kaliber als wij, en omdat we er een goeie wedstrijd hebben gespeeld. Het plaatje klopte volledig.”
Heeft de bekerwedstrijd tegen Vlug Vooruit aangetoond dat het een moeilijker seizoen zou worden dan aanvankelijk gedacht?
“Ik denk dat we daar de betere ploeg waren. Het belangrijkste aan de beker is doorstoten, je zit nog in de voorbereiding op het volgende seizoen. Ik heb er dan ook niet zwaar aan getild dat we met strafschoppen door zijn gegaan. Ik had het ook niet lastig gevonden om eruit te liggen op strafschoppen omdat dat een loterij is. De beker is sowieso voorbereiding omdat je later toch tegen een ploeg uit eerste komt. Dat is al jaren het geval bij ons. Hoop op een mogelijke kwartfinale in de beker, heb je toch niet.”
Ik hoorde her en der al titelambities in de voorbereiding. Leefde ook bij jou het gevoel dat er iets mogelijk was?
“Je moet altijd het hoogst mogelijke ambiëren en we hebben een goeie groep. Waarom ook niet?”
“De voorbereiding was hoe het moest zijn: goedgevuld. De beste wedstrijd was die tegen Kalfort Daghet omdat het een goeie tegenstander was, zelfde kaliber als wij, en omdat we er een goeie wedstrijd hebben gespeeld. Het plaatje klopte volledig.”
Heeft de bekerwedstrijd tegen Vlug Vooruit aangetoond dat het een moeilijker seizoen zou worden dan aanvankelijk gedacht?
“Ik denk dat we daar de betere ploeg waren. Het belangrijkste aan de beker is doorstoten, je zit nog in de voorbereiding op het volgende seizoen. Ik heb er dan ook niet zwaar aan getild dat we met strafschoppen door zijn gegaan. Ik had het ook niet lastig gevonden om eruit te liggen op strafschoppen omdat dat een loterij is. De beker is sowieso voorbereiding omdat je later toch tegen een ploeg uit eerste komt. Dat is al jaren het geval bij ons. Hoop op een mogelijke kwartfinale in de beker, heb je toch niet.”
Ik hoorde her en der al titelambities in de voorbereiding. Leefde ook bij jou het gevoel dat er iets mogelijk was?
“Je moet altijd het hoogst mogelijke ambiëren en we hebben een goeie groep. Waarom ook niet?”
De heenronde
Al snel was het achtervolgen. Hoe hard is de tik die Weitse Gans heeft uitgedeeld (0-8-nederlaag) blijven hangen?
“Dat was een collectieve offday. Ik herkende mijn ploeg niet. Ik zag niets van alles wat we eerder gezien hadden. Kortom: een lastige zondag.”
Een week later volgde de match tegen Vosberg Sport
“Dat was die wedstrijd in de ochtend? We zaten op dat moment al met een aantal geblesseerden en een plein waarop we ons spel niet konden spelen. Op dat veld stond amper nog gras, er zaten putten in het veld en ga zo maar door. Op zo’n plein mag je zelfs geen voetbal spelen. Die wedstrijd was geen ontgoocheling om wat je liet zien, maar eerder een samenloop van omstandigheden.”
Rood-Wit scoorde wel veel, maar slikte ook veel doelpunten.
“Dat is misschien wel de ziekte van Rood-Wit geweest dit seizoen, dat hoge aantal tegendoelpunten. We hebben dit seizoen met acht verschillende doelmannen gespeeld, dat is ook de reden waarom we zoveel tegendoelpunten geslikt hebben.”
Hoe het komt dat er geen vaste doelman was?
“Normaal was Rodney de vaste man onder de lat, maar door omstandigheden kon hij een paar weken niet komen. Dan raakte hij ook nog eens geblesseerd. Dan moet je gaan improviseren en sta je plots zelf onder de lat (lacht).”
Heb je een idee hoeveel punten je hebt gehaald als de wedstrijd zondagochtend was?
“Een punt? Drie punten?”
Geen enkel punt. Hoe komt dat dat een dingetje is?
“We hadden bij de eerste wedstrijd te veel geblesseerden, bij de laatste wedstrijd ben je met te weinig. We zijn geen ploeg om ’s ochtends te spelen. Het is aan de bond om dit te gaan bekijken. Een eerste ploeg speelt normaal niet om half tien ’s ochtends. Dat is een uur voor de jeugd, geen eerste ploeg.”
“Dat was een collectieve offday. Ik herkende mijn ploeg niet. Ik zag niets van alles wat we eerder gezien hadden. Kortom: een lastige zondag.”
Een week later volgde de match tegen Vosberg Sport
“Dat was die wedstrijd in de ochtend? We zaten op dat moment al met een aantal geblesseerden en een plein waarop we ons spel niet konden spelen. Op dat veld stond amper nog gras, er zaten putten in het veld en ga zo maar door. Op zo’n plein mag je zelfs geen voetbal spelen. Die wedstrijd was geen ontgoocheling om wat je liet zien, maar eerder een samenloop van omstandigheden.”
Rood-Wit scoorde wel veel, maar slikte ook veel doelpunten.
“Dat is misschien wel de ziekte van Rood-Wit geweest dit seizoen, dat hoge aantal tegendoelpunten. We hebben dit seizoen met acht verschillende doelmannen gespeeld, dat is ook de reden waarom we zoveel tegendoelpunten geslikt hebben.”
Hoe het komt dat er geen vaste doelman was?
“Normaal was Rodney de vaste man onder de lat, maar door omstandigheden kon hij een paar weken niet komen. Dan raakte hij ook nog eens geblesseerd. Dan moet je gaan improviseren en sta je plots zelf onder de lat (lacht).”
Heb je een idee hoeveel punten je hebt gehaald als de wedstrijd zondagochtend was?
“Een punt? Drie punten?”
Geen enkel punt. Hoe komt dat dat een dingetje is?
“We hadden bij de eerste wedstrijd te veel geblesseerden, bij de laatste wedstrijd ben je met te weinig. We zijn geen ploeg om ’s ochtends te spelen. Het is aan de bond om dit te gaan bekijken. Een eerste ploeg speelt normaal niet om half tien ’s ochtends. Dat is een uur voor de jeugd, geen eerste ploeg.”
Rood-Wit sloot de heenronde af met acht overwinningen, weliswaar was de kloof nog niet volledig geslagen. Geloofde je nog in een goeie (titel)afloop?
“Alles van de voorbereiding kon nog niet weg zijn. We hebben een goeie ploeg. Er waren wat geblesseerden, spelers die er niet door komen. Dat is ook een ziekte geweest dit jaar. Als je ziet wat voor kern je hebt en je op een aantal momenten moet scharrelen, dat is niet positief.”
Had je ook de pech dat je tegen een Weitse Gans botste dat niets liet liggen?
“Inderdaad, dat is een heel goeie ploeg. Het zijn jonge gasten en die gingen ervoor. Ze brachten ook mooi voetbal en, hoe moet ik dat zeggen, je zag dat ze trainden. Als je er dan zelf niets tegenover zet van tactiek en zelf je zin doet op het plein, dan kan je er niet van winnen. Het zegt genoeg dat we enkel tegen de Weitse Gans niet konden scoren, tegen alle andere ploegen hebben we minstens een doelpunt gemaakt.”
Intussen was je ook uit de beker geknikkerd: 11-0 tegen Groenenhoek, is daar iets van blijven hangen in de kleedkamers?
“Hadden we aan de rust voorgestaan tegen Groenenhoek, dan was dat niet eens onverdiend geweest. We waren minstens de evenknie en je zag geen verschil tussen de eersteklasser en de derdeklasser. In de tweede helft valt dan heel snel het doelpunt, waardoor de kopjes naar beneden gingen en dan valt ook nog eens de doelman uit. Het was dan al niet onze vaste doelman. Deze wedstrijd is ook niet blijven hangen. We slikten elf doelpunten, maar zo voelde het niet aan.”
“Alles van de voorbereiding kon nog niet weg zijn. We hebben een goeie ploeg. Er waren wat geblesseerden, spelers die er niet door komen. Dat is ook een ziekte geweest dit jaar. Als je ziet wat voor kern je hebt en je op een aantal momenten moet scharrelen, dat is niet positief.”
Had je ook de pech dat je tegen een Weitse Gans botste dat niets liet liggen?
“Inderdaad, dat is een heel goeie ploeg. Het zijn jonge gasten en die gingen ervoor. Ze brachten ook mooi voetbal en, hoe moet ik dat zeggen, je zag dat ze trainden. Als je er dan zelf niets tegenover zet van tactiek en zelf je zin doet op het plein, dan kan je er niet van winnen. Het zegt genoeg dat we enkel tegen de Weitse Gans niet konden scoren, tegen alle andere ploegen hebben we minstens een doelpunt gemaakt.”
Intussen was je ook uit de beker geknikkerd: 11-0 tegen Groenenhoek, is daar iets van blijven hangen in de kleedkamers?
“Hadden we aan de rust voorgestaan tegen Groenenhoek, dan was dat niet eens onverdiend geweest. We waren minstens de evenknie en je zag geen verschil tussen de eersteklasser en de derdeklasser. In de tweede helft valt dan heel snel het doelpunt, waardoor de kopjes naar beneden gingen en dan valt ook nog eens de doelman uit. Het was dan al niet onze vaste doelman. Deze wedstrijd is ook niet blijven hangen. We slikten elf doelpunten, maar zo voelde het niet aan.”
De terugronde
De terugronde werd aangevat met een zege tegen VDP.
“Met VDP hebben we het altijd lastig. Dan is het goed dat je na de winterstop tegen hen kan winnen.”
Maar de blikken werden gericht op de week nadien: de wedstrijd tegen Weitse Gans. Het werd een afknapper van jewelste. Wat is je daarvan bij gebleven?
“Ik kan er niets slecht over zeggen. We zijn gewoon overklast. De kopjes gingen hangen na het eerste doelpunt en namen beslissingen die niet horen op een plein. We zijn daar zelfs beginnen trappen en dat is niet waar wij voor staan. We pakken daar ook dom rood, dan weet je dat je daar niets gaat rapen. Op dat moment benadeel je je eigen ploeg. Dat zijn zaken waaraan gewerkt moeten worden. De speler in kwestie heeft zich nadien wel geëxcuseerd in de groep.”
Een week later win je vlot van Vosberg Sport, opnieuw op hun veld.
“We speelden dan wel op hun veld, maar op een ander terrein. Daar kon je wel op voetballen en dat zag je ook in die wedstrijd.”
Hebben we in de weken nadien de titel verloren, met wedstrijden tegen onder andere SK De Vrede en Familia-Academia?
“We hebben vooral de titel verloren in de wedstrijden op zondagochtend. En er waren nog een paar wedstrijden die anders hadden kunnen lopen.”
“Met VDP hebben we het altijd lastig. Dan is het goed dat je na de winterstop tegen hen kan winnen.”
Maar de blikken werden gericht op de week nadien: de wedstrijd tegen Weitse Gans. Het werd een afknapper van jewelste. Wat is je daarvan bij gebleven?
“Ik kan er niets slecht over zeggen. We zijn gewoon overklast. De kopjes gingen hangen na het eerste doelpunt en namen beslissingen die niet horen op een plein. We zijn daar zelfs beginnen trappen en dat is niet waar wij voor staan. We pakken daar ook dom rood, dan weet je dat je daar niets gaat rapen. Op dat moment benadeel je je eigen ploeg. Dat zijn zaken waaraan gewerkt moeten worden. De speler in kwestie heeft zich nadien wel geëxcuseerd in de groep.”
Een week later win je vlot van Vosberg Sport, opnieuw op hun veld.
“We speelden dan wel op hun veld, maar op een ander terrein. Daar kon je wel op voetballen en dat zag je ook in die wedstrijd.”
Hebben we in de weken nadien de titel verloren, met wedstrijden tegen onder andere SK De Vrede en Familia-Academia?
“We hebben vooral de titel verloren in de wedstrijden op zondagochtend. En er waren nog een paar wedstrijden die anders hadden kunnen lopen.”
De wedstrijd tegen Belgica verdient ook nog een vermelding: hoe kan het zo ontsporen bij een voorsprong?
“Dat is de vraag die ik me ook stel. Je staat 3-2 voor op het moment dat het gebeurt en er moeten nog zeven à acht minuten gespeeld worden. Dan zoekt een speler van ons de controverse op in de zestien van de tegenstander. Uiteindelijk is dat ook niet nodig. Door zo’n fase ontspoort heel het spel, waardoor de scheidsrechter de wedstrijd affluit. Nadien gaat er ook nog iemand van ons het veld op. Zo'n zaken horen niet. Spelers die hun verantwoordelijkheid hadden moeten nemen, hebben dat niet gedaan. Dat is triestig.”
Je zei me dat je twee weken niets met voetbal wilde doen. Hoe hard heeft die wedstrijd tegen Belgica je geraakt?
“Ik heb in die twee weken geen seconde aan voetbal gedacht. Het zat me heel hoog. Je doet er alles voor in de weken voordien. We zijn daar ook altijd, als het dan zo naar de knoppen wordt gedaan, hoeft het voor mij niet. Dan zeg ik: ‘Amuseer jullie’. Het doet zelfs pijn om er zo over te praten. Dat gaat niet alleen over mij, maar ook over Jean, over jou, over iedereen die met de club betrokken is.”
Rood-Wit herpakte zich wel, maar schoof nog één keer uit: aan de oevers van de Zenne tegen Hombeek. Daar heb je zelf in doel gestaan. Weet je nog in welk seizoen je de schoenen aan de haak hebt gehangen?
“Dat is toch al een seizoen of zeven geleden. In 2015-2016, als voetballer. Ik was zelfs nog nooit doelman. Ik vond het wel leuk om de ploeg te helpen en onder de lat te staan. Of het normaal is, dat is een andere vraag. Nog zo’n vraag is waarvoor je het allemaal doet. We zijn daar met negen spelers plus Jean, jij en ik. Wanneer dan de tiende man toekomt als je al vijfentwintig minuten bezig bent, dan stel je jezelf die vraag meerdere keren. Ik kan ook zaterdagavond pinten drinken en veel te laat wegblijven. Maar ik sta er wel elke zondag en veel spelers beseffen dat niet. Voetbal is een teamsport en dan zorg je ervoor dat je er bent. Pleziertjes kunnen nadien. Je verbindt je tot iets en doe dat ook. Laat je ploeg niet in de steek.”
Had je het gevoel dat er veel individualisten in de ploeg zitten?
“Er zijn wel jongens die teveel bezig zijn met waar zij zin hebben en minder met het groepsgebeuren. En dan vraag je je wel af waar je het nog allemaal voor doet. Ik ben er elke zondag, Jean is er elke zondag en we leven ervoor. Als je dan andersom bekijkt, sja. Ik kan ook op zondag naar andere wedstrijden gaan kijken, zoals op Hoboken, Wilrijk of De Nieuwe Kroon. Als ik zie dat het maar langs een kant komt, voor wie of wat zou ik het dan nog doen?”
Je hebt het zelf ook een paar keer aangegeven: ‘als iemand anders zich geroepen voelt om te coachen, neem gerust over’?
“Dat is nog steeds zo. Ik heb niet het gevoel om er met volle goesting terug aan te beginnen. Als bij de spelers het voetbal niet op de eerste plaats staat, dan kan het heel snel draaien. Als je ziet hoeveel afwezigheden er waren en een week nadien wel waren. Spelers die dan boos zijn als je ze vervangt of met hun armen zwaaien wanneer het minder loopt op het veld. Voor mij is voetbal ook ontspanning, nu is het vooral een inspanning. Ik ben hier om coach te zijn en beslissingen te nemen, niet voor iemands mooie ogen.”
Dirk (die het interview mee volgde, red.): “Met die gasten gaat gepraat worden en die krijgen nog één kans. Vanaf het opnieuw dezelfde kant opgaat, mogen ze vertrekken.”
Uiteindelijk pakte je toch nog de vierde plaats. Ben je daar toch tevreden mee na het afgelopen seizoen?
“Ik ben daar in grote lijnen toch tevreden mee. Ik vind toch dat we dit jaar hoger hadden kunnen eindigen. Weitse Gans was beter als wij, maar de rest lag meer binnen onze mogelijkheden. Al vind ik het wel goed dat we vierde zijn en in deze reeks blijven. Stel je maar voor dat je over gaat naar tweede en je maakt mee wat je dit jaar hebt meegemaakt, dan heb je volgend jaar geen ploeg meer. Dan ga je moeten leren verliezen en ga je meer verliezen. Als club zijnde zijn we blij dat we in de reeks blijven.”
“Dat is de vraag die ik me ook stel. Je staat 3-2 voor op het moment dat het gebeurt en er moeten nog zeven à acht minuten gespeeld worden. Dan zoekt een speler van ons de controverse op in de zestien van de tegenstander. Uiteindelijk is dat ook niet nodig. Door zo’n fase ontspoort heel het spel, waardoor de scheidsrechter de wedstrijd affluit. Nadien gaat er ook nog iemand van ons het veld op. Zo'n zaken horen niet. Spelers die hun verantwoordelijkheid hadden moeten nemen, hebben dat niet gedaan. Dat is triestig.”
Je zei me dat je twee weken niets met voetbal wilde doen. Hoe hard heeft die wedstrijd tegen Belgica je geraakt?
“Ik heb in die twee weken geen seconde aan voetbal gedacht. Het zat me heel hoog. Je doet er alles voor in de weken voordien. We zijn daar ook altijd, als het dan zo naar de knoppen wordt gedaan, hoeft het voor mij niet. Dan zeg ik: ‘Amuseer jullie’. Het doet zelfs pijn om er zo over te praten. Dat gaat niet alleen over mij, maar ook over Jean, over jou, over iedereen die met de club betrokken is.”
Rood-Wit herpakte zich wel, maar schoof nog één keer uit: aan de oevers van de Zenne tegen Hombeek. Daar heb je zelf in doel gestaan. Weet je nog in welk seizoen je de schoenen aan de haak hebt gehangen?
“Dat is toch al een seizoen of zeven geleden. In 2015-2016, als voetballer. Ik was zelfs nog nooit doelman. Ik vond het wel leuk om de ploeg te helpen en onder de lat te staan. Of het normaal is, dat is een andere vraag. Nog zo’n vraag is waarvoor je het allemaal doet. We zijn daar met negen spelers plus Jean, jij en ik. Wanneer dan de tiende man toekomt als je al vijfentwintig minuten bezig bent, dan stel je jezelf die vraag meerdere keren. Ik kan ook zaterdagavond pinten drinken en veel te laat wegblijven. Maar ik sta er wel elke zondag en veel spelers beseffen dat niet. Voetbal is een teamsport en dan zorg je ervoor dat je er bent. Pleziertjes kunnen nadien. Je verbindt je tot iets en doe dat ook. Laat je ploeg niet in de steek.”
Had je het gevoel dat er veel individualisten in de ploeg zitten?
“Er zijn wel jongens die teveel bezig zijn met waar zij zin hebben en minder met het groepsgebeuren. En dan vraag je je wel af waar je het nog allemaal voor doet. Ik ben er elke zondag, Jean is er elke zondag en we leven ervoor. Als je dan andersom bekijkt, sja. Ik kan ook op zondag naar andere wedstrijden gaan kijken, zoals op Hoboken, Wilrijk of De Nieuwe Kroon. Als ik zie dat het maar langs een kant komt, voor wie of wat zou ik het dan nog doen?”
Je hebt het zelf ook een paar keer aangegeven: ‘als iemand anders zich geroepen voelt om te coachen, neem gerust over’?
“Dat is nog steeds zo. Ik heb niet het gevoel om er met volle goesting terug aan te beginnen. Als bij de spelers het voetbal niet op de eerste plaats staat, dan kan het heel snel draaien. Als je ziet hoeveel afwezigheden er waren en een week nadien wel waren. Spelers die dan boos zijn als je ze vervangt of met hun armen zwaaien wanneer het minder loopt op het veld. Voor mij is voetbal ook ontspanning, nu is het vooral een inspanning. Ik ben hier om coach te zijn en beslissingen te nemen, niet voor iemands mooie ogen.”
Dirk (die het interview mee volgde, red.): “Met die gasten gaat gepraat worden en die krijgen nog één kans. Vanaf het opnieuw dezelfde kant opgaat, mogen ze vertrekken.”
Uiteindelijk pakte je toch nog de vierde plaats. Ben je daar toch tevreden mee na het afgelopen seizoen?
“Ik ben daar in grote lijnen toch tevreden mee. Ik vind toch dat we dit jaar hoger hadden kunnen eindigen. Weitse Gans was beter als wij, maar de rest lag meer binnen onze mogelijkheden. Al vind ik het wel goed dat we vierde zijn en in deze reeks blijven. Stel je maar voor dat je over gaat naar tweede en je maakt mee wat je dit jaar hebt meegemaakt, dan heb je volgend jaar geen ploeg meer. Dan ga je moeten leren verliezen en ga je meer verliezen. Als club zijnde zijn we blij dat we in de reeks blijven.”
De toekomst
Weet je hoeveel doelmannen je hebt opgesteld?
“Acht”
Is dat een werkpunt naar volgend seizoen, een vaste keeper?
“Ik weet niet wat Rodney gaat doen naar volgend seizoen toe. Momenteel is er nog geen zicht op een vaste doelman.”
Zijn er andere transfers op til?
“Momenteel is er één speler die niet meer komt: Nick Felix. Hij trekt naar Zandvliet, dit was geweten. Er is iemand die nog niet zeker weet of hij blijft, maar die mag van mij ook vertrekken. Hij kwam ook alleen maar wanneer het paste. Als we de vertrokken spelers kunnen vervangen, zullen we dat wel doen.”
Weet je hoeveel punten we ‘thuis’ in Hoboken hebben verloren?
“Dat zou ik niet weten”
Zeven punten
“Dat is niet veel.”
En weet je hoeveel het is op verplaatsing?
“Ik denk dertien”
Eenentwintig
“Die zondagmorgen-wedstrijden, dat waren er al vier.”
Laatste vraagje: weet je hoeveelste Vlug Vooruit is geëindigd?
“Laatste. Dat is wel straf, maar ik hoorde tijdens de bekerwedstrijd al dat er wat strubbelingen waren binnen de club.”
“Acht”
Is dat een werkpunt naar volgend seizoen, een vaste keeper?
“Ik weet niet wat Rodney gaat doen naar volgend seizoen toe. Momenteel is er nog geen zicht op een vaste doelman.”
Zijn er andere transfers op til?
“Momenteel is er één speler die niet meer komt: Nick Felix. Hij trekt naar Zandvliet, dit was geweten. Er is iemand die nog niet zeker weet of hij blijft, maar die mag van mij ook vertrekken. Hij kwam ook alleen maar wanneer het paste. Als we de vertrokken spelers kunnen vervangen, zullen we dat wel doen.”
Weet je hoeveel punten we ‘thuis’ in Hoboken hebben verloren?
“Dat zou ik niet weten”
Zeven punten
“Dat is niet veel.”
En weet je hoeveel het is op verplaatsing?
“Ik denk dertien”
Eenentwintig
“Die zondagmorgen-wedstrijden, dat waren er al vier.”
Laatste vraagje: weet je hoeveelste Vlug Vooruit is geëindigd?
“Laatste. Dat is wel straf, maar ik hoorde tijdens de bekerwedstrijd al dat er wat strubbelingen waren binnen de club.”
“Het verhaal van het jaar is dat van de gemiste kansen en domme tegendoelpunten”
De reserven zijn in een hogere reeks officieel geëindigd met zeventien punten. Of dat seizoen dan gecategoriseerd mag worden onder slecht? “Neen”, aldus Dirk Papanikitas. Al heeft hij wel een paar werkpunten naar volgend seizoen toe. “We moeten verjongen. Onze ploeg telt spelers tussen de vijfendertig en vijftig jaar, daarmee haal je het niet tegen jonge gasten.”
De voorbereiding
Dirk, je wilde in het nieuwe seizoen spelen in een ander systeem, het 3-5-2-systeem. Hoe ging dat?
"Het was vrij duidelijk. We waren het gewoon om het 4-5-1-systeem te hanteren en dat heeft ons vorig jaar wel wat punten opgeleverd, zelfs in de laatste minuten. De sterkte toen was onze verdediging en het middenveld. Uiteindelijk zijn we overgeschakeld en dan merk je dat er pijnpunten zijn."
De oefenwedstrijden toonden wel aan dat de stabiele defensie wat verdwenen was?
"Je speelt in dat nieuwe systeem, wat bij sommige jongens de twijfels doet toenemen. Bovendien worden we allemaal een jaartje ouder en hier en daar werd er toch ook een kilootje te veel meegesleurd. In ons eerste seizoen kan je de zaken nog goed overbrengen en is de groep 100% gemotiveerd. Je eindigt daar boven de verwachtingen hoog (derde, red.). Dan ga je er van uit dat het jaar erop ook wel zo zal lopen. Dan blijkt dat de motivatie, de wil om te winnen en de wil om de nul te houden was voor een stuk verdwenen."
Heeft de wijziging van de E-reeks naar de D-reeks er ook iets mee te maken?
'Dat kan, maar ik vind dat ook niet erg. Ik heb vorig jaar ook aangegeven dat ik heel tevreden was dat we een aantal nieuwe ploegen tegen kwamen en dat in combinatie met het nieuwe systeem, heeft ons de das om gedaan. Uiteindelijk, als bepaalde ploegen niet afhaken, halen we toch de mooie middenmoot dit seizoen. We hebben geen jonge ploeg. We hebben jonge gasten, maar het merendeel van de leeftijd van de spelers ligt tussen de vijfendertig en vijftig jaar en zelfs ouder.'
"Het was vrij duidelijk. We waren het gewoon om het 4-5-1-systeem te hanteren en dat heeft ons vorig jaar wel wat punten opgeleverd, zelfs in de laatste minuten. De sterkte toen was onze verdediging en het middenveld. Uiteindelijk zijn we overgeschakeld en dan merk je dat er pijnpunten zijn."
De oefenwedstrijden toonden wel aan dat de stabiele defensie wat verdwenen was?
"Je speelt in dat nieuwe systeem, wat bij sommige jongens de twijfels doet toenemen. Bovendien worden we allemaal een jaartje ouder en hier en daar werd er toch ook een kilootje te veel meegesleurd. In ons eerste seizoen kan je de zaken nog goed overbrengen en is de groep 100% gemotiveerd. Je eindigt daar boven de verwachtingen hoog (derde, red.). Dan ga je er van uit dat het jaar erop ook wel zo zal lopen. Dan blijkt dat de motivatie, de wil om te winnen en de wil om de nul te houden was voor een stuk verdwenen."
Heeft de wijziging van de E-reeks naar de D-reeks er ook iets mee te maken?
'Dat kan, maar ik vind dat ook niet erg. Ik heb vorig jaar ook aangegeven dat ik heel tevreden was dat we een aantal nieuwe ploegen tegen kwamen en dat in combinatie met het nieuwe systeem, heeft ons de das om gedaan. Uiteindelijk, als bepaalde ploegen niet afhaken, halen we toch de mooie middenmoot dit seizoen. We hebben geen jonge ploeg. We hebben jonge gasten, maar het merendeel van de leeftijd van de spelers ligt tussen de vijfendertig en vijftig jaar en zelfs ouder.'
De heenronde
Hoeveel deugd deed de zege tegen Los Galacticos helemaal in het begin van het seizoen?
"De eerste zege heeft niet veel deugd gedaan. Die moest er gewoon komen. Ik wist wel dat we een moeilijk en zwaar seizoen tegemoet gingen ook omdat we tegen jonge gasten kwamen. Wij hebben een ervaren ploeg, maar je moet het wel telkens negentig minuten kunnen opbrengen. Sms hield het bij ons al op na vijfenveertig minuten."
Een soort Juventus dan, een ervaren ploeg in combinatie met winnen?
"Het winnen was weg en het geloof ook. Ik zal kort ons seizoen samenvatten: kansen missen en domme tegendoelpunten krijgen. We missen op een kwartier vier-vijf kansen en binnen het half uur krijg je wel een doelpunt tegen. Tegen Olvac speel je een bangelijk half uur, je scoort niet en bij hun eerste kans is het wel prijs. Dan heeft Glenn er nog een paar uit gehouden, maar je wint uiteindelijk wel die wedstrijd."
Vaak zagen we je grijpen naar je onzichtbare haren na alweer een gemiste kans. In hoeverre heeft dat het seizoen gehypothekeerd?
"Ik heb wel haar, ze. Op mijn borst (lacht). Ik heb daar inderdaad naar gegrepen omwille van de gemiste kansen en de domme tegendoelpunten die we slikten. Maar ik verwijt niemand iets. Het geheel is dat er op elkaar gevit werd. De verdediging vitte op de aanval en omgekeerd. Dat wil ik eruit krijgen. Dat er kansen gemist worden en dat we domme tegendoelpunten pakken, kan me gestolen worden. Het onderlinge gezever moet eruit want anders ben je geen groep."
Of dat onderlinge gevit het seizoen heeft gehypothekeerd?
"Niet dit seizoen, maar het zijn wel dingen die eruit moeten. In mijn derde, en wellicht mijn laatste, jaar ga ik daar ook streng op zijn."
"De eerste zege heeft niet veel deugd gedaan. Die moest er gewoon komen. Ik wist wel dat we een moeilijk en zwaar seizoen tegemoet gingen ook omdat we tegen jonge gasten kwamen. Wij hebben een ervaren ploeg, maar je moet het wel telkens negentig minuten kunnen opbrengen. Sms hield het bij ons al op na vijfenveertig minuten."
Een soort Juventus dan, een ervaren ploeg in combinatie met winnen?
"Het winnen was weg en het geloof ook. Ik zal kort ons seizoen samenvatten: kansen missen en domme tegendoelpunten krijgen. We missen op een kwartier vier-vijf kansen en binnen het half uur krijg je wel een doelpunt tegen. Tegen Olvac speel je een bangelijk half uur, je scoort niet en bij hun eerste kans is het wel prijs. Dan heeft Glenn er nog een paar uit gehouden, maar je wint uiteindelijk wel die wedstrijd."
Vaak zagen we je grijpen naar je onzichtbare haren na alweer een gemiste kans. In hoeverre heeft dat het seizoen gehypothekeerd?
"Ik heb wel haar, ze. Op mijn borst (lacht). Ik heb daar inderdaad naar gegrepen omwille van de gemiste kansen en de domme tegendoelpunten die we slikten. Maar ik verwijt niemand iets. Het geheel is dat er op elkaar gevit werd. De verdediging vitte op de aanval en omgekeerd. Dat wil ik eruit krijgen. Dat er kansen gemist worden en dat we domme tegendoelpunten pakken, kan me gestolen worden. Het onderlinge gezever moet eruit want anders ben je geen groep."
Of dat onderlinge gevit het seizoen heeft gehypothekeerd?
"Niet dit seizoen, maar het zijn wel dingen die eruit moeten. In mijn derde, en wellicht mijn laatste, jaar ga ik daar ook streng op zijn."
Op een gegeven moment pakte je zes op zes, deed dat het gevoel opleven dat je vertrokken was?
"Ik heb nooit het gevoel gehad dat we vertrokken waren. In het verleden was onze boot al een paar keer vertrokken en die vertrok nooit. Ik ben daarin heel voorzichtig. We staan in een reeks met totaal andere ploegen en waarvan ik sommige niet kende. Sommigen van die clubs kunnen puren uit zeven ploegen, waardoor je nooit weet tegen wie je uitkomt. Je kan vandaag tegen Olvac verliezen met 5-1 en je kan de terugronde ertegen winnen met 3-2. Dat zegt voldoende."
Die wedstrijd thuis tegen Riko Hubertus, waarin de scheidsrechter bepalend was.
"We hebben een paar wedstrijden gehad waarin de scheidsrechter een hoofdrol opeiste. Thuis tegen Riko Hubertus heeft hij ons heel snel op een 0-2-achterstand gezet met een denkbeeldige strafschop. Je moest de ploeg kalm houden om geen onnodige kaarten te pakken. Op OLVE zijn we ook geflikt geweest. Deze scheidsrechters hebben ons punten afgepakt, terwijl ik kan zeggen dat we ook een scheids leveren die correct fluit en niet in ons voordeel. Ik wil niet de toer op gaan om een arbiter te leveren die ons punten moet opleveren."
Hiermee verwijs je naar Paul Thierens?
"Ja, op Racing Kiel fluit hij de wedstrijd en geeft hij na vijf minuten een strafschop aan de tegenstander na een vermeende duw van Stephan. Zelfs de thuisploeg zei dat het een goedkope strafschop was. Dit is geen verwijt naar Paul, maar de scheidsrechters in de bovenvermelde wedstrijden zouden dit nooit gedaan hebben."
Leefde die frustratie omwille van de arbiters ook in de kleedkamer?
"Dat zijn zaken die ik kort moet houden. Ik weet ook hoe je die gasten kalm moet houden. Ofwel zeg ik: “Laat jullie volledig gaan” en sta ik een week later met vijf geschorste spelers. Het is vrij simpel, op dat gebied ben ik wel streng omdat ik het zelf ook heb meegemaakt in mijn carrière. Je moet soms ook nadenken."
Op het einde van de heenronde werd nog twee keer gelijk gespeeld: Ostan en Valaarhof. Hoe voelden die aan?
"Dat zijn twee goeie ploegen, waartegen we telkens een puntje hebben gepakt. En ik zal nog even terugkomen op de scheidsrechters. Sam, een van onze spelers, fluit een strafschop voor Valaarhof. Dat zou een ander niet gedaan hebben. We verliezen punten door arbiters van de tegenpartij en door onze eigen arbiters, die wél eerlijk fluiten."
We schreven meermaals: een gemiste kans. Is dat ook de samenvatting van de heenronde geweest?
"Als dit gaat over de gemiste kansen op het veld, is dat de samenvatting van het seizoen. Uiteindelijk hebben we een aantal wedstrijden gehad waarin je moet voor staan na een kwartier, niet scoort en op het half uur je een tegendoelpunt pakt. Vorig seizoen had je zulke wedstrijden niet. Dan maak je, bij wijze van spreken, in minuut 92 de winning goal."
"Ik heb nooit het gevoel gehad dat we vertrokken waren. In het verleden was onze boot al een paar keer vertrokken en die vertrok nooit. Ik ben daarin heel voorzichtig. We staan in een reeks met totaal andere ploegen en waarvan ik sommige niet kende. Sommigen van die clubs kunnen puren uit zeven ploegen, waardoor je nooit weet tegen wie je uitkomt. Je kan vandaag tegen Olvac verliezen met 5-1 en je kan de terugronde ertegen winnen met 3-2. Dat zegt voldoende."
Die wedstrijd thuis tegen Riko Hubertus, waarin de scheidsrechter bepalend was.
"We hebben een paar wedstrijden gehad waarin de scheidsrechter een hoofdrol opeiste. Thuis tegen Riko Hubertus heeft hij ons heel snel op een 0-2-achterstand gezet met een denkbeeldige strafschop. Je moest de ploeg kalm houden om geen onnodige kaarten te pakken. Op OLVE zijn we ook geflikt geweest. Deze scheidsrechters hebben ons punten afgepakt, terwijl ik kan zeggen dat we ook een scheids leveren die correct fluit en niet in ons voordeel. Ik wil niet de toer op gaan om een arbiter te leveren die ons punten moet opleveren."
Hiermee verwijs je naar Paul Thierens?
"Ja, op Racing Kiel fluit hij de wedstrijd en geeft hij na vijf minuten een strafschop aan de tegenstander na een vermeende duw van Stephan. Zelfs de thuisploeg zei dat het een goedkope strafschop was. Dit is geen verwijt naar Paul, maar de scheidsrechters in de bovenvermelde wedstrijden zouden dit nooit gedaan hebben."
Leefde die frustratie omwille van de arbiters ook in de kleedkamer?
"Dat zijn zaken die ik kort moet houden. Ik weet ook hoe je die gasten kalm moet houden. Ofwel zeg ik: “Laat jullie volledig gaan” en sta ik een week later met vijf geschorste spelers. Het is vrij simpel, op dat gebied ben ik wel streng omdat ik het zelf ook heb meegemaakt in mijn carrière. Je moet soms ook nadenken."
Op het einde van de heenronde werd nog twee keer gelijk gespeeld: Ostan en Valaarhof. Hoe voelden die aan?
"Dat zijn twee goeie ploegen, waartegen we telkens een puntje hebben gepakt. En ik zal nog even terugkomen op de scheidsrechters. Sam, een van onze spelers, fluit een strafschop voor Valaarhof. Dat zou een ander niet gedaan hebben. We verliezen punten door arbiters van de tegenpartij en door onze eigen arbiters, die wél eerlijk fluiten."
We schreven meermaals: een gemiste kans. Is dat ook de samenvatting van de heenronde geweest?
"Als dit gaat over de gemiste kansen op het veld, is dat de samenvatting van het seizoen. Uiteindelijk hebben we een aantal wedstrijden gehad waarin je moet voor staan na een kwartier, niet scoort en op het half uur je een tegendoelpunt pakt. Vorig seizoen had je zulke wedstrijden niet. Dan maak je, bij wijze van spreken, in minuut 92 de winning goal."
De terugronde
"Na de korte winterbreak heeft Rood-Wit drie wedstrijden op rij gewonnen. Ook toen leek de trein vertrokken.
"Neen, ik had niet het gevoel dat de trein vertrokken was. Het was een seizoen van een keer winnen en een keer verliezen. Het was er eentje met ups-and-downs. Als je wil stijgen in het klassement, moet je kunnen rekenen op de hele selectie. We hebben wedstrijden gehad waarin we met twaalf of dertien waren, maar ook waarin we met achttien waren. Daarin moet verandering komen."
Was de middenmoot de doelstelling van voor het seizoen?
"Ja."
Daar ging je wel naartoe met die drie overwinningen op rij.
"Ik weet van het seizoen ervoor dat je goed speelde, je draaide mee bovenin en zelfs lang eerste gestaan. Het tweede seizoen is altijd wat minder, ook omdat je met wat oudere spelers zit. Zij hebben hun streng wel getrokken, maar je moet verjongen."
Uiteindelijk bots je op Bacwalde, een wedstrijd die je nooit had mogen verliezen. Alweer door gemiste kansen?
"Dat is de samenvatting van ons seizoen. Of dat ook een dingetje is zoals de hoekschoppen? Neen, dit is gewoon ons verhaal van het jaar."
In de interviews die ik al deed voor de Held van’t Veld hoorde ik vaak: ‘Timmy had drie keer het aantal doelpunten kunnen maken.'
"Als hij aan tachtig procent afwerkt, maakt hij er dertig. Maakt niet uit, volgend seizoen scoort hij er zoveel."
Twee weken later krijg je te horen dat OH Fortuna forfait geeft voor het ganse jaar. Betekent: drie punten weg. Hoe hard is dat aangekomen in de kleedkamer?
"Het was geen klap die we incasseerden, het is gewoon jammer dat zij ermee ophielden. De ploegen die ertegen verloren, hebben daar winst uit gehaald omdat er bij hen geen punten werden afgetrokken."
En wat later stopte ook FC Galacticos ermee, weer zes punten die van het klassement werden afgetrokken. Pijnlijk?
"Als je het samentelt, hoeveel punten zijn dat?"
Vijftien.
"Tel ze erbij."
Dan zit je aan het dubbel aantal punten.
"Waar sta je dan?"
De middenmoot.
"Voila."
Is dat aangekomen in de kleedkamer?
"Nee uiteindelijk niet. De spelers weten goed genoeg waar ze fouten hebben gemaakt en waar ze goed in zijn. Het klassement speelde bij ons geen rol. We hebben wedstrijden verloren met heel veel en we hebben er ook verloren met goed voetbal, waar je het eerste half uur baas bent."
Uiteindelijk zouden er nog twee wedstrijden bovenuit steken: de wedstrijd tegen OLVE en die tegen OLVAC. Welke gaf jou de meeste voldoening?
"Die wedstrijd tegen OLVE maakte ons hele seizoen goed. Wat er gebeurde in de heenwedstrijd pak je mee. Daar voelde je ook dat we die wedstrijd moesten winnen. Zo moet je eigenlijk iedere wedstrijd op het plein komen. De wedstrijd tegen OLVAC was er een met een outstanding Glenn en scoort Timmy een moeilijk doelpunt. In die laatste wedstrijd beschikten we ook nog over een luxe-invaller (doelend op de interviewer, red.) die me een nieuwe looplijn leerde kennen (lacht). Ik had nooit gedacht dat we tegen OLVAC gingen winnen, daarom ook dat ik zei om je voetbalschoenen mee te pakken. Met in het achterhoofd: als we 0-3 of 0-4 achter staan, kan je nog wat spelen. Uiteindelijk kom je daar op voorsprong, breng ik je toch in en trek je het resultaat mee over de streep."
"Neen, ik had niet het gevoel dat de trein vertrokken was. Het was een seizoen van een keer winnen en een keer verliezen. Het was er eentje met ups-and-downs. Als je wil stijgen in het klassement, moet je kunnen rekenen op de hele selectie. We hebben wedstrijden gehad waarin we met twaalf of dertien waren, maar ook waarin we met achttien waren. Daarin moet verandering komen."
Was de middenmoot de doelstelling van voor het seizoen?
"Ja."
Daar ging je wel naartoe met die drie overwinningen op rij.
"Ik weet van het seizoen ervoor dat je goed speelde, je draaide mee bovenin en zelfs lang eerste gestaan. Het tweede seizoen is altijd wat minder, ook omdat je met wat oudere spelers zit. Zij hebben hun streng wel getrokken, maar je moet verjongen."
Uiteindelijk bots je op Bacwalde, een wedstrijd die je nooit had mogen verliezen. Alweer door gemiste kansen?
"Dat is de samenvatting van ons seizoen. Of dat ook een dingetje is zoals de hoekschoppen? Neen, dit is gewoon ons verhaal van het jaar."
In de interviews die ik al deed voor de Held van’t Veld hoorde ik vaak: ‘Timmy had drie keer het aantal doelpunten kunnen maken.'
"Als hij aan tachtig procent afwerkt, maakt hij er dertig. Maakt niet uit, volgend seizoen scoort hij er zoveel."
Twee weken later krijg je te horen dat OH Fortuna forfait geeft voor het ganse jaar. Betekent: drie punten weg. Hoe hard is dat aangekomen in de kleedkamer?
"Het was geen klap die we incasseerden, het is gewoon jammer dat zij ermee ophielden. De ploegen die ertegen verloren, hebben daar winst uit gehaald omdat er bij hen geen punten werden afgetrokken."
En wat later stopte ook FC Galacticos ermee, weer zes punten die van het klassement werden afgetrokken. Pijnlijk?
"Als je het samentelt, hoeveel punten zijn dat?"
Vijftien.
"Tel ze erbij."
Dan zit je aan het dubbel aantal punten.
"Waar sta je dan?"
De middenmoot.
"Voila."
Is dat aangekomen in de kleedkamer?
"Nee uiteindelijk niet. De spelers weten goed genoeg waar ze fouten hebben gemaakt en waar ze goed in zijn. Het klassement speelde bij ons geen rol. We hebben wedstrijden verloren met heel veel en we hebben er ook verloren met goed voetbal, waar je het eerste half uur baas bent."
Uiteindelijk zouden er nog twee wedstrijden bovenuit steken: de wedstrijd tegen OLVE en die tegen OLVAC. Welke gaf jou de meeste voldoening?
"Die wedstrijd tegen OLVE maakte ons hele seizoen goed. Wat er gebeurde in de heenwedstrijd pak je mee. Daar voelde je ook dat we die wedstrijd moesten winnen. Zo moet je eigenlijk iedere wedstrijd op het plein komen. De wedstrijd tegen OLVAC was er een met een outstanding Glenn en scoort Timmy een moeilijk doelpunt. In die laatste wedstrijd beschikten we ook nog over een luxe-invaller (doelend op de interviewer, red.) die me een nieuwe looplijn leerde kennen (lacht). Ik had nooit gedacht dat we tegen OLVAC gingen winnen, daarom ook dat ik zei om je voetbalschoenen mee te pakken. Met in het achterhoofd: als we 0-3 of 0-4 achter staan, kan je nog wat spelen. Uiteindelijk kom je daar op voorsprong, breng ik je toch in en trek je het resultaat mee over de streep."
De toekomst
Er zijn een aantal spelers gestopt: wie ga je het meeste missen?
"Met Stephan, Dave en Wesley stoppen er drie gasten. Wie ik het hardste ga missen? Daar ga ik geen naam op kleven, omdat ze alle drie van waarde zijn. Stephan is er al sinds kleins af aan bij, net als Wesley. Dave doet ook zijn taken. Je zal die gasten sowieso missen. Als je de leeftijden optelt, zijn ze 120 jaar (lacht)."
Blijven zij aan de club verbonden?
"Dat weet ik nog niet. Dave gaat me af en toe vervangen als ik er niet kan bij zijn. Stephan zal dat ook wel willen doen. Ik hoorde dat zijn zoon en dochter samen op zaterdag spelen, zodat hij op zondag toch nog zou kunnen komen."
Wat zouden de doelstellingen mogen zijn voor volgend seizoen?
"Volgend seizoen gaan we niet naar andere ploegen kijken. Hoe het nu staat: er stoppen drie spelers en hou er dus zestien over. Daar zouden één of twee spelers bij komen, maar we gaan een beetje samenwerken met de eerste ploeg. Bankzitters van de eerste ploeg zouden bij ons hun minuten kunnen maken."
Heb jij al zicht op eventuele vervangers?
"Ja, maar daar kan ik voorlopig nog niets over zeggen. Het moet eerst getekend zijn vooraleer we hierover kunnen communiceren."
Dank je wel coach, voor deze fijne babbel.
"Met Stephan, Dave en Wesley stoppen er drie gasten. Wie ik het hardste ga missen? Daar ga ik geen naam op kleven, omdat ze alle drie van waarde zijn. Stephan is er al sinds kleins af aan bij, net als Wesley. Dave doet ook zijn taken. Je zal die gasten sowieso missen. Als je de leeftijden optelt, zijn ze 120 jaar (lacht)."
Blijven zij aan de club verbonden?
"Dat weet ik nog niet. Dave gaat me af en toe vervangen als ik er niet kan bij zijn. Stephan zal dat ook wel willen doen. Ik hoorde dat zijn zoon en dochter samen op zaterdag spelen, zodat hij op zondag toch nog zou kunnen komen."
Wat zouden de doelstellingen mogen zijn voor volgend seizoen?
"Volgend seizoen gaan we niet naar andere ploegen kijken. Hoe het nu staat: er stoppen drie spelers en hou er dus zestien over. Daar zouden één of twee spelers bij komen, maar we gaan een beetje samenwerken met de eerste ploeg. Bankzitters van de eerste ploeg zouden bij ons hun minuten kunnen maken."
Heb jij al zicht op eventuele vervangers?
"Ja, maar daar kan ik voorlopig nog niets over zeggen. Het moet eerst getekend zijn vooraleer we hierover kunnen communiceren."
Dank je wel coach, voor deze fijne babbel.
“Het is nog maar de vraag of we willen terugkeren naar Wilrijk”
Voor het eerst in het bestaan van KFC Rood-Wit voetbalden we niet in Wilrijk. En dat is toch een aanpassing voor velen. “Je kan Hoboken niets verwijten, ze doen alles voor ons om ons hier thuis te laten voelen”, aldus Dirk Papanikitas, voorzitter van de club
Voorzitter, hoe blik je terug op de verhuis die we moesten doen?
"We zijn goed ontvangen door de mensen van Hoboken, die heel behulpzaam en tof zijn. Ze helpen je op alle gebied en er is betere communicatie dan met Beerschot. En toch geeft het geen thuisgevoel bij sommigen. We zijn immers een ploeg uit Wilrijk en het is niet Wilrijk. Je kan Hoboken niets verwijten."
Je wilde geen grote incidenten meemaken tijdens het seizoen. Dat is niet gebeurd. Heeft dat nog het meest plezier gedaan?
"We hebben dat niet meegemaakt en dat vind ik heel goed. Met de twee ploegen hebben we dat goed gedaan dit seizoen, behalve een paar akkefietjes op verplaatsing waarvan wij niet de aanstoker zijn."
Hoboken liet, bij monde van Peter in december, al weten dat ze graag met ons verder wilden. Blijven we?
"We blijven nog een jaar, sowieso."
Vorig jaar sprak je dat je nog een verhuis terug naar Wilrijk in gang wilde steken, maar is daarvan al sprake?
"Neen, de werken op hun plein zijn nog niet begonnen. Van een terugkeer naar Wilrijk is dus nog lang geen sprake. Ik ben er onlangs nog geweest om het kot leeg te maken. Dat willen ze inrichten als een extra bureau. De kasten staan er nog en voor de rest staat alles achter de toog. Daarvoor moeten zij niet bellen, want dat is onze toog. Als ze die willen, zal er gebabbeld moeten worden. Als de werken gedaan zijn, hebben we recht om terug naar daar te gaan. Willen we dat? Dat is een andere vraag. Er zal sowieso iets tegenover moeten staan."
"Een verhuis naar Wilrijk wordt ook niet alleen beslist door mij. Daar moet over gebabbeld worden. Als er drie mensen zijn uit het bestuur die terug willen en ik wil dat niet, dan zullen die drie mensen ‘winnen’ en verhuizen we terug. Nu blijven we op Hoboken, ook omdat je niet anders kan."
Wil dat dan zeggen dat je voorzitter blijft?
"Ah ja. Al heb ik op de vergadering gezegd dat de functie open staat. Als er iemand zich kandidaat stelt, zal er gestemd moeten worden. Als er niemand komt, blijf ik."
"We zijn goed ontvangen door de mensen van Hoboken, die heel behulpzaam en tof zijn. Ze helpen je op alle gebied en er is betere communicatie dan met Beerschot. En toch geeft het geen thuisgevoel bij sommigen. We zijn immers een ploeg uit Wilrijk en het is niet Wilrijk. Je kan Hoboken niets verwijten."
Je wilde geen grote incidenten meemaken tijdens het seizoen. Dat is niet gebeurd. Heeft dat nog het meest plezier gedaan?
"We hebben dat niet meegemaakt en dat vind ik heel goed. Met de twee ploegen hebben we dat goed gedaan dit seizoen, behalve een paar akkefietjes op verplaatsing waarvan wij niet de aanstoker zijn."
Hoboken liet, bij monde van Peter in december, al weten dat ze graag met ons verder wilden. Blijven we?
"We blijven nog een jaar, sowieso."
Vorig jaar sprak je dat je nog een verhuis terug naar Wilrijk in gang wilde steken, maar is daarvan al sprake?
"Neen, de werken op hun plein zijn nog niet begonnen. Van een terugkeer naar Wilrijk is dus nog lang geen sprake. Ik ben er onlangs nog geweest om het kot leeg te maken. Dat willen ze inrichten als een extra bureau. De kasten staan er nog en voor de rest staat alles achter de toog. Daarvoor moeten zij niet bellen, want dat is onze toog. Als ze die willen, zal er gebabbeld moeten worden. Als de werken gedaan zijn, hebben we recht om terug naar daar te gaan. Willen we dat? Dat is een andere vraag. Er zal sowieso iets tegenover moeten staan."
"Een verhuis naar Wilrijk wordt ook niet alleen beslist door mij. Daar moet over gebabbeld worden. Als er drie mensen zijn uit het bestuur die terug willen en ik wil dat niet, dan zullen die drie mensen ‘winnen’ en verhuizen we terug. Nu blijven we op Hoboken, ook omdat je niet anders kan."
Wil dat dan zeggen dat je voorzitter blijft?
"Ah ja. Al heb ik op de vergadering gezegd dat de functie open staat. Als er iemand zich kandidaat stelt, zal er gestemd moeten worden. Als er niemand komt, blijf ik."