Seizoen 2014-2015
Terugblik op het seizoen 2014-2015:
3e Afdeling KVV - 6e plaats (30 punten)
3e Afdeling KVV - 6e plaats (30 punten)
Driepunter zonder franjes
KFC Rood-Wit heeft zijn seizoen met een overwinning afgesloten. Glans was er niet aan de partij tegen Hemiksem, al zorgden de mooie goals wel voor wat opwinding. En als dat niet gebeurde, was er wel een afgevaardigde die voor wat vuurwerk zorgde. Toch langs de lijn.
Zwakke start
De thuisploeg was al zeker dat het ging degraderen, maar in de eerste minuten zag je dat er niet aan. Rood-Wit was bijzonder zwak aan de wedstrijd begonnen. Tony moest zich al enkele keren tonen in de eerste minuten, klemvast had hij ze nooit. De spionkop van de bezoekers voelde al nattigheid. Na een iwartier spelen was het dan zo ver: Rood-Wit stond niet eens onverdiend op achterstand. Twee minuten later gebeurde het op hoekschop. Weer een bal tegen de netten. Het was bijzonder moeilijk voor de bezoekers, die wel wat meeval kende. Davy gebruikte zijn snelheid en lokte de doelman van de andere partij in de fout. Strafschop, maar geen kaart voor Cools. Raf ging achter de bal staan en trapte de 2-1 tegen de netten. Opnieuw hoop voor de bezoekers, evensnel verdween de hoop op puntengewin. Tony loste een bal door de ermbarmelijke staat van het veld en Hemiksem was goed gevolgd om het af te maken: 3-1 en dat nog voor er effectief een half uur gespeeld was. In de dertigste minuut werd op een vrije trap Raf bereikt en hij nam hem op de slof: 3-2. Rood-Wit wilde al in de eerste helft de gelijkmaker maken, maar tot twee keer toe stond het doelhout in de weg. Aan de overkant had het evenzeer veel geluk toen Dave nog een bal van de lijn moest halen. Met een 3-2-stand trokken beide ploegen richting kleedkamers. Er was nog hoop, met dank aan de doelpunten van Raf.
Erop en erover
Na een paar tactische wijzigingen van de interim-coach, ging het spel van Rood-Wit gestaag omhoog. De bal werd, ondanks de grasmat, beter in eigen rangen gehouden en het wilde snel die gelijkmaker scoren. Daarom bracht hij Kenny Hazard in de ploeg. Hij smakkelde nog snel wat naar binnen vooraleer hij op het veld kwam. De thuisploeg begon voor eigen doel te kamperen en te loeren op de counter. Tony moest zich nog enkele keren goed moeien in de strijd om een verde Hemiksems doelpunt. Aan de overkant moest de doelman zich ook enkele keren gepast tussen de bal en de aanvaller gooien om een gelijkmaker te voorkomen. Kenny kreeg een uitstekende mogelijkheid, maar vergat om op de laatste moment zijn voetje nog tegen de bal te zetten. Zou het dan toch dat goedje zijn geweest? De minuten verstreken, de nervositeit nam toe bij Hemiksem ondanks de voorsprong. Het leidde tot een klein opstootje aan de zijlijn waarbij de delegue van de thuisploeg het vele volk aan de lijn nog weigerde toe te laten. Ze moesten verhuizen van plaats, dit tegen de zin van enkelingen. Op het veld ging Dennis even aan de noodrem hangen en kreeg z'n tweede gele kaart. De man waartegen hij die fout moest maken, werd woest en begon te duwen. Onze blondeling, waar we van weten dat hij zelf ook iets zou durven terugdoen, besefte dat hij kalm moest blijven en deed dat zeer goed. Hij kreeg zelf de gele kaart voor de overtreding, z'n tweede, en onze Hemiksemse vriend kreeg de rode prent voorgeschoteld. Heel Hemiksem stond op z'n kop. Hoe zouden ze die voorsprong nu vasthouden? Neen, want Kenny dribbelde zich voorbij de defensie en kon de gelijkmaker scoren. Enkele minuten later zou Lotfi de 3-4 maken om de zege helemaal veilig te stellen. Nog voor de wedstrijd wist onze voorzitter het al wanneer de scheids zei: 'dat de beste moge winnen.' 'Aah, dat zijn wij', zei hij al lachend. Het was toch een moeilijke namiddag voor Rood-Wit. Maar ze hebben tijd om er van te bekomen, want het seizoen is afgesloten met een zege.
Zwakke start
De thuisploeg was al zeker dat het ging degraderen, maar in de eerste minuten zag je dat er niet aan. Rood-Wit was bijzonder zwak aan de wedstrijd begonnen. Tony moest zich al enkele keren tonen in de eerste minuten, klemvast had hij ze nooit. De spionkop van de bezoekers voelde al nattigheid. Na een iwartier spelen was het dan zo ver: Rood-Wit stond niet eens onverdiend op achterstand. Twee minuten later gebeurde het op hoekschop. Weer een bal tegen de netten. Het was bijzonder moeilijk voor de bezoekers, die wel wat meeval kende. Davy gebruikte zijn snelheid en lokte de doelman van de andere partij in de fout. Strafschop, maar geen kaart voor Cools. Raf ging achter de bal staan en trapte de 2-1 tegen de netten. Opnieuw hoop voor de bezoekers, evensnel verdween de hoop op puntengewin. Tony loste een bal door de ermbarmelijke staat van het veld en Hemiksem was goed gevolgd om het af te maken: 3-1 en dat nog voor er effectief een half uur gespeeld was. In de dertigste minuut werd op een vrije trap Raf bereikt en hij nam hem op de slof: 3-2. Rood-Wit wilde al in de eerste helft de gelijkmaker maken, maar tot twee keer toe stond het doelhout in de weg. Aan de overkant had het evenzeer veel geluk toen Dave nog een bal van de lijn moest halen. Met een 3-2-stand trokken beide ploegen richting kleedkamers. Er was nog hoop, met dank aan de doelpunten van Raf.
Erop en erover
Na een paar tactische wijzigingen van de interim-coach, ging het spel van Rood-Wit gestaag omhoog. De bal werd, ondanks de grasmat, beter in eigen rangen gehouden en het wilde snel die gelijkmaker scoren. Daarom bracht hij Kenny Hazard in de ploeg. Hij smakkelde nog snel wat naar binnen vooraleer hij op het veld kwam. De thuisploeg begon voor eigen doel te kamperen en te loeren op de counter. Tony moest zich nog enkele keren goed moeien in de strijd om een verde Hemiksems doelpunt. Aan de overkant moest de doelman zich ook enkele keren gepast tussen de bal en de aanvaller gooien om een gelijkmaker te voorkomen. Kenny kreeg een uitstekende mogelijkheid, maar vergat om op de laatste moment zijn voetje nog tegen de bal te zetten. Zou het dan toch dat goedje zijn geweest? De minuten verstreken, de nervositeit nam toe bij Hemiksem ondanks de voorsprong. Het leidde tot een klein opstootje aan de zijlijn waarbij de delegue van de thuisploeg het vele volk aan de lijn nog weigerde toe te laten. Ze moesten verhuizen van plaats, dit tegen de zin van enkelingen. Op het veld ging Dennis even aan de noodrem hangen en kreeg z'n tweede gele kaart. De man waartegen hij die fout moest maken, werd woest en begon te duwen. Onze blondeling, waar we van weten dat hij zelf ook iets zou durven terugdoen, besefte dat hij kalm moest blijven en deed dat zeer goed. Hij kreeg zelf de gele kaart voor de overtreding, z'n tweede, en onze Hemiksemse vriend kreeg de rode prent voorgeschoteld. Heel Hemiksem stond op z'n kop. Hoe zouden ze die voorsprong nu vasthouden? Neen, want Kenny dribbelde zich voorbij de defensie en kon de gelijkmaker scoren. Enkele minuten later zou Lotfi de 3-4 maken om de zege helemaal veilig te stellen. Nog voor de wedstrijd wist onze voorzitter het al wanneer de scheids zei: 'dat de beste moge winnen.' 'Aah, dat zijn wij', zei hij al lachend. Het was toch een moeilijke namiddag voor Rood-Wit. Maar ze hebben tijd om er van te bekomen, want het seizoen is afgesloten met een zege.
Laatste match valt in het water
Heeft KFC Rood-Wit zijn laatste match van het seizoen al gespeeld? Het kan zomaar gebeuren, want vanmiddag werd het veld in Hemiksem afgekeurd. Daardoor viel de match tussen beide ploegen ook figuurlijk in het water.
Urenlang is het aan het regenen, pijpestele. Het veld van Hemiksem leed onder zoveel water vanuit de hemel en lag er erbarmelijk bij. Er stonden plassen op het veld en langs de zijlijn lag een half zwembad, met enige zin voor overdrijving. De scheidsrechter besliste, niet meer dan terecht, om de wedstrijd niet meer van start te laten gaan. De bezoekers waren snel weer weg. Je zou voor minder blijven hangen en ook de thuisploeg trok naar huis.
Hoe het nu verder moet, is niet zeker. De bond kan beslissen om de wedstrijd te laten spelen op een andere datum, maar wanneer er voor beide ploegen niets meer te winnen of te verliezen valt, kan het zijn dat de bond beslist om deze match niet meer te laten spelen. Voor Hemiksem was er niets meer te winnen. Zij waren al veroordeeld tot degradatie naar vierde afdeling, terwijl KFC Rood-Wit zeker in derde blijft.
In de KVV zijn ook geen televisiegelden of subsidies voor een bepaalde plaats te verdelen. De ploeg zal sowieso op een zevende plek eindigen. De coach wilde absoluut de kaap van dertien punten halen, maar dat zal iets voor volgend seizoen zijn.
Komend weekend is er het 47e paastoernooi, waarbij wij alvast hopen op iets beter weer als vandaag. We zouden niet willen dat ons paastoernooi in het water valt. Geen tweede week op rij.
Urenlang is het aan het regenen, pijpestele. Het veld van Hemiksem leed onder zoveel water vanuit de hemel en lag er erbarmelijk bij. Er stonden plassen op het veld en langs de zijlijn lag een half zwembad, met enige zin voor overdrijving. De scheidsrechter besliste, niet meer dan terecht, om de wedstrijd niet meer van start te laten gaan. De bezoekers waren snel weer weg. Je zou voor minder blijven hangen en ook de thuisploeg trok naar huis.
Hoe het nu verder moet, is niet zeker. De bond kan beslissen om de wedstrijd te laten spelen op een andere datum, maar wanneer er voor beide ploegen niets meer te winnen of te verliezen valt, kan het zijn dat de bond beslist om deze match niet meer te laten spelen. Voor Hemiksem was er niets meer te winnen. Zij waren al veroordeeld tot degradatie naar vierde afdeling, terwijl KFC Rood-Wit zeker in derde blijft.
In de KVV zijn ook geen televisiegelden of subsidies voor een bepaalde plaats te verdelen. De ploeg zal sowieso op een zevende plek eindigen. De coach wilde absoluut de kaap van dertien punten halen, maar dat zal iets voor volgend seizoen zijn.
Komend weekend is er het 47e paastoernooi, waarbij wij alvast hopen op iets beter weer als vandaag. We zouden niet willen dat ons paastoernooi in het water valt. Geen tweede week op rij.
Onnodig in de problemen
Onder een deugddoend lentezonnetje met een schrale wind zorgde Rood-Wit voor een aangename wedstrijd. Al heeft het zichzelf wel onnodige druk opgelegd door een 2-0 voorsprong weg te geven.
Snelle beslissing
Rood-Wit wilde in eigen huis Wavria kloppen. De bezoekers hadden nog één pu t nodig om een verlengd verblijf in derde te verzekeren, terwijl de thuisploeg geen enkele druk meer had. Het had immers niets meer te winnen of te verliezen. De Rood-Witten begonnen dan ook erg gretig aan de match. Kevin en Davy zorgden voor het eerste gevaar. Na nog geen tien minuten spelen stond Rood-Wit dan ook verdiend op voorsprong. Paenen vocht een duel uit met zijn rugnummergenoot en werkte het koelbloedig af: 1-0. De bezoekers reageerden furieus. Tot twee keer toe moest doelman Tony alle zeilen bijtrekken om de gelijkmaker te voorkomen, met succes. Aan de overkant gingen er veel kansen verloren, tot Davy ook nog een keer wist te scoren. Niemand die nog twijfelde aan een driepunter voor de thuisploeg. Maar het bleef wel kansen missen. Een dubbele voorsprong stond tijdens de rust wel op het bord, maar een grotere score had wat meer op zijn plaats geweest. Nu ja, een voorsprong is een voorsprong dus trok Rood-Wit met een gerust hart naar de kleedkamers. De wetenschap in het achterhoofd: een keer scoren en het is er gedaan.
Wavria lanceert zichzelf
De thuisploeg begon ook scherp aan de tweede helft en dwong al snel enkele kansjes af, zonder succes. Aan de overkant ging Dave pijnlijk in de fout en dat werd afgestraft. Het gaf de Waverse burger weer moed om iets te forceren. De bezoekers kwamen er een tweede keer goed uit en in een mum van tijd was de achterstand weggewerkt. Hoezo, voetbal is een wetenschap? Plots moest Rood-Wit van vooraf aan beginnen, maar het had moeite met de ploeg die zijn wil op de mat legde. De thuisploeg mocht zelfs hun doelman dankbaar zijn dat hij nog uitpakte met een schitterende reflex om de 2-3 te voorkomen. Plots kwam het gevaar van de tegenstander en zag de thuisploeg alle hoeken van het veld. Het kwam ook niet eens uit de omknelling om wat ruimte te creëren. Wavria verdedigde het punt, dat hen zekerheid zou geven over de definitieve redding, met huid en haar. Wat tijdwinst, de truuken van de foor, hoorde daar natuurlijk ook bij. De bezoekers gingen liggen bij het minste contact en het werkte daarmee de thuisploeg aardig op de zenuwen. In de slotfase gaf Papi Wavria van hetzelfde laken een broek, tot frustratie van de bezoekers. De daaropvolgende vrije trap werd voor doel gewerkt en tegen de netten gejaagd via Kenny, die daarmee zijn doelpuntentotaal de lucht in schiet. Een zege met veel moeite, wat eigenlijk een verdiende en ruime zege hoorde te zijn. Gelukkig pakt Rood-Wit ook deze punten. "We willen met dertig punten eindigen", aldus de coach achteraf. Hemiksem is gewaarschuwd.
Snelle beslissing
Rood-Wit wilde in eigen huis Wavria kloppen. De bezoekers hadden nog één pu t nodig om een verlengd verblijf in derde te verzekeren, terwijl de thuisploeg geen enkele druk meer had. Het had immers niets meer te winnen of te verliezen. De Rood-Witten begonnen dan ook erg gretig aan de match. Kevin en Davy zorgden voor het eerste gevaar. Na nog geen tien minuten spelen stond Rood-Wit dan ook verdiend op voorsprong. Paenen vocht een duel uit met zijn rugnummergenoot en werkte het koelbloedig af: 1-0. De bezoekers reageerden furieus. Tot twee keer toe moest doelman Tony alle zeilen bijtrekken om de gelijkmaker te voorkomen, met succes. Aan de overkant gingen er veel kansen verloren, tot Davy ook nog een keer wist te scoren. Niemand die nog twijfelde aan een driepunter voor de thuisploeg. Maar het bleef wel kansen missen. Een dubbele voorsprong stond tijdens de rust wel op het bord, maar een grotere score had wat meer op zijn plaats geweest. Nu ja, een voorsprong is een voorsprong dus trok Rood-Wit met een gerust hart naar de kleedkamers. De wetenschap in het achterhoofd: een keer scoren en het is er gedaan.
Wavria lanceert zichzelf
De thuisploeg begon ook scherp aan de tweede helft en dwong al snel enkele kansjes af, zonder succes. Aan de overkant ging Dave pijnlijk in de fout en dat werd afgestraft. Het gaf de Waverse burger weer moed om iets te forceren. De bezoekers kwamen er een tweede keer goed uit en in een mum van tijd was de achterstand weggewerkt. Hoezo, voetbal is een wetenschap? Plots moest Rood-Wit van vooraf aan beginnen, maar het had moeite met de ploeg die zijn wil op de mat legde. De thuisploeg mocht zelfs hun doelman dankbaar zijn dat hij nog uitpakte met een schitterende reflex om de 2-3 te voorkomen. Plots kwam het gevaar van de tegenstander en zag de thuisploeg alle hoeken van het veld. Het kwam ook niet eens uit de omknelling om wat ruimte te creëren. Wavria verdedigde het punt, dat hen zekerheid zou geven over de definitieve redding, met huid en haar. Wat tijdwinst, de truuken van de foor, hoorde daar natuurlijk ook bij. De bezoekers gingen liggen bij het minste contact en het werkte daarmee de thuisploeg aardig op de zenuwen. In de slotfase gaf Papi Wavria van hetzelfde laken een broek, tot frustratie van de bezoekers. De daaropvolgende vrije trap werd voor doel gewerkt en tegen de netten gejaagd via Kenny, die daarmee zijn doelpuntentotaal de lucht in schiet. Een zege met veel moeite, wat eigenlijk een verdiende en ruime zege hoorde te zijn. Gelukkig pakt Rood-Wit ook deze punten. "We willen met dertig punten eindigen", aldus de coach achteraf. Hemiksem is gewaarschuwd.
Geen specialleke, De Vrede wint
SK De Vrede mag nog altijd blijven hopen op een titel. Het specialleke dat de trainer aankondigde kwam er niet geheel uit. In de eerste helft werd het verschil gemaakt, Rood-Wit drong aan in het tweede gedeelte zonder succes. Hier zat (opnieuw) meer in.
Kansen langs beide kanten
De Vrede had schrik van de negen op negen van Rood-Wit. De nummer twee een laatste kans op een titel ontnemen, was het doel van de Wilrijkenaars. De bezoekers kregen een paar goeie mogelijkheden, maar het schot ontbrak telkens. De thuisploeg kwam beter in de wedstrijd en kreeg ook enkele kansen. Tony en zijn verdediging waren goed wakker. Vooral Wesley was in goeie doen, drie keer vloog hij stevig in om de bal weg te werken. Op een vrije trap creërde De Vrede het eerste gevaar. Op hoekschop het tweede, telkens zat er nog een Rood-Witte voet tussen. De bezoekers kregen wel een tik op het kwartier. Op links kwam er een voorzet over Tony en aan de tweede paal kopte Plus de bal tegen de netten. Rood-Wit moest achtervolgen en deed dat goed, maar de kansen die het zelf bij elkaar kon voetballen, werden niet afgewerkt. Dan krijg je wel eens het deksel op de neus en zo ook vandaag. In de toegevoegde tijd werd het 2-0 na een doelpunt van Wuyts. Een verdienstelijk Rood-Wit ging met een dubbele achterstand de rust in.
Veel pogingen, geen doelpunt
De tweede helft begon goed voor Rood-Wit. Al snel waren de ambities van de club duidelijk: een doelpuntje maken en wel zien waar het zou eindigen. Maar het eerste lukte nooit, ondanks een resem kansen. De ene al wat groter dan de andere. Paenen werd een paar keer goed diep gestuurd, maar afwerken was het probleem. Het veld lag er niet goed bij, misschien heeft dat er wel veel mee te maken. De bezoekers dwongen De Vrede tot verdedigen, maar lieten te veel hun stem horen bij de scheidsrechter en dat wreekte zich in een resem gele kaarten. De bezoekers leken de aansluitingstreffer te maken, maar net dan duwde groen-wit een grote kans tegen de lat en over de kooi van Tony. De bezoekers ontsnapten, maar Kenny niet. Nadat hij bleef protesteren bij de scheids, kreeg hij geel én gaf hij daarvoor een applaus. De topschutter mocht vroegtijdig gaan douchen. Meer dan waarschijnlijk zit het seizoen van de spits erop. Hij heeft sowieso één speeldag schorsing en er volgt mogelijk nog een omwille van "verbaal agressief geweld." Wat later blies de scheidsrechter ook gewoon af. De Vrede mag nog altijd blijven geloven in een titel. Rood-Wit ziet zijn goeie reeks gestuit worden.
Kansen langs beide kanten
De Vrede had schrik van de negen op negen van Rood-Wit. De nummer twee een laatste kans op een titel ontnemen, was het doel van de Wilrijkenaars. De bezoekers kregen een paar goeie mogelijkheden, maar het schot ontbrak telkens. De thuisploeg kwam beter in de wedstrijd en kreeg ook enkele kansen. Tony en zijn verdediging waren goed wakker. Vooral Wesley was in goeie doen, drie keer vloog hij stevig in om de bal weg te werken. Op een vrije trap creërde De Vrede het eerste gevaar. Op hoekschop het tweede, telkens zat er nog een Rood-Witte voet tussen. De bezoekers kregen wel een tik op het kwartier. Op links kwam er een voorzet over Tony en aan de tweede paal kopte Plus de bal tegen de netten. Rood-Wit moest achtervolgen en deed dat goed, maar de kansen die het zelf bij elkaar kon voetballen, werden niet afgewerkt. Dan krijg je wel eens het deksel op de neus en zo ook vandaag. In de toegevoegde tijd werd het 2-0 na een doelpunt van Wuyts. Een verdienstelijk Rood-Wit ging met een dubbele achterstand de rust in.
Veel pogingen, geen doelpunt
De tweede helft begon goed voor Rood-Wit. Al snel waren de ambities van de club duidelijk: een doelpuntje maken en wel zien waar het zou eindigen. Maar het eerste lukte nooit, ondanks een resem kansen. De ene al wat groter dan de andere. Paenen werd een paar keer goed diep gestuurd, maar afwerken was het probleem. Het veld lag er niet goed bij, misschien heeft dat er wel veel mee te maken. De bezoekers dwongen De Vrede tot verdedigen, maar lieten te veel hun stem horen bij de scheidsrechter en dat wreekte zich in een resem gele kaarten. De bezoekers leken de aansluitingstreffer te maken, maar net dan duwde groen-wit een grote kans tegen de lat en over de kooi van Tony. De bezoekers ontsnapten, maar Kenny niet. Nadat hij bleef protesteren bij de scheids, kreeg hij geel én gaf hij daarvoor een applaus. De topschutter mocht vroegtijdig gaan douchen. Meer dan waarschijnlijk zit het seizoen van de spits erop. Hij heeft sowieso één speeldag schorsing en er volgt mogelijk nog een omwille van "verbaal agressief geweld." Wat later blies de scheidsrechter ook gewoon af. De Vrede mag nog altijd blijven geloven in een titel. Rood-Wit ziet zijn goeie reeks gestuit worden.
Negen op negen na twee snertmatchen
Voetballend zat het dan wel niet goed in de laatste twee wedstrijden, maar de drie punten zijn wel binnen. Negen op negen, een sterke eindspurt van Rood-Wit. De Vrede bibbert alvast van de schrik.
Dynamica-doelman niet opperbest
Rood-Wit begon met een zes op zes in de achterzak aan de match tegen Dynamica, waar we gingen verliezen in extremis. Er moest dus het een en het ander worden rechtgetrokken. De ploeg uit Bonheiden kende wat selectieproblemen en startte dus niet met de normale elf. En dat was er ook aan te zien. De doelman speelde bij momenten indrukwekkend, maar liet ook hier en daar een steek vallen. Die werden dan wel genadeloos afgestraft. Eerst was er nog een schot van Papi, waarop de doelman goed naar de hoek ging. Wat later was het toch prijs voor de Wilrijkenaars. Lotfi haalde uit van buiten de zestien, een houdbaar schot, maar niet voor de doelman van Dynamica. Die liet de bal binnen glippen en Rood-Wit stond op voorsprong. De thuisploeg kreeg kansen om de voorsprong uit te diepen nog voor de rust, De nis liet een enorme mogelijkheid liggen. Bij Dynamica nog meer personeelsproblemen na een blessure. Uiteindelijk speelde hij de match niet uit. Met een kleine voorsprong op het bord trok de thuisploeg naar de kleedkamers, maar het moest beter na de rust.
Doelpuntenfestival
Na de rust kregen we eindelijk spektakel, maar niet in de juiste zin van het woord. Er vielen doelpunten, mede door het gebrek aan gebabbel op het veld. Rodney werkte eerst nog een knappe aanval, met de beslissende pass van Lotfi, af waardoor de punten binnen leken. Dat was niet naar de zin van Dynamica, die op hoekschop meteen voor de aansluitingstreffer tekende: 2-1. Die stand bleef een hele lange tijd op het bord staan, maar de nervositeit op de bank nam toe. Scheidsrechterlijke beslissingen werden in twijfel getrokken. Dynamica kon er echter niet van profiteren, want de grote kansen voor de bezoekers bleven uit. In de slotfase, nadat Kenny en Ashley van de tweee ploeg al ingevallen waren, kon Rood-Wit opnieuw uitlopen. Kenny M. begon aan zijn wekelijks rondje twee goals maken want nog voor de topschutter zijn tweede van de middag scoorde, zette Dynamica opnieuw de aansluitingstreffer op het bord. Na de 4-2, op vrije trap, verdween de spanning. Toch zal er nog eens terug gekeken worden naar de twee matchen. Want goed was het niet, de puntenoogst daarentegen oogst wel mooi: negen op negen. Vanuit De Vrede weerklinkt er al angst.
Dynamica-doelman niet opperbest
Rood-Wit begon met een zes op zes in de achterzak aan de match tegen Dynamica, waar we gingen verliezen in extremis. Er moest dus het een en het ander worden rechtgetrokken. De ploeg uit Bonheiden kende wat selectieproblemen en startte dus niet met de normale elf. En dat was er ook aan te zien. De doelman speelde bij momenten indrukwekkend, maar liet ook hier en daar een steek vallen. Die werden dan wel genadeloos afgestraft. Eerst was er nog een schot van Papi, waarop de doelman goed naar de hoek ging. Wat later was het toch prijs voor de Wilrijkenaars. Lotfi haalde uit van buiten de zestien, een houdbaar schot, maar niet voor de doelman van Dynamica. Die liet de bal binnen glippen en Rood-Wit stond op voorsprong. De thuisploeg kreeg kansen om de voorsprong uit te diepen nog voor de rust, De nis liet een enorme mogelijkheid liggen. Bij Dynamica nog meer personeelsproblemen na een blessure. Uiteindelijk speelde hij de match niet uit. Met een kleine voorsprong op het bord trok de thuisploeg naar de kleedkamers, maar het moest beter na de rust.
Doelpuntenfestival
Na de rust kregen we eindelijk spektakel, maar niet in de juiste zin van het woord. Er vielen doelpunten, mede door het gebrek aan gebabbel op het veld. Rodney werkte eerst nog een knappe aanval, met de beslissende pass van Lotfi, af waardoor de punten binnen leken. Dat was niet naar de zin van Dynamica, die op hoekschop meteen voor de aansluitingstreffer tekende: 2-1. Die stand bleef een hele lange tijd op het bord staan, maar de nervositeit op de bank nam toe. Scheidsrechterlijke beslissingen werden in twijfel getrokken. Dynamica kon er echter niet van profiteren, want de grote kansen voor de bezoekers bleven uit. In de slotfase, nadat Kenny en Ashley van de tweee ploeg al ingevallen waren, kon Rood-Wit opnieuw uitlopen. Kenny M. begon aan zijn wekelijks rondje twee goals maken want nog voor de topschutter zijn tweede van de middag scoorde, zette Dynamica opnieuw de aansluitingstreffer op het bord. Na de 4-2, op vrije trap, verdween de spanning. Toch zal er nog eens terug gekeken worden naar de twee matchen. Want goed was het niet, de puntenoogst daarentegen oogst wel mooi: negen op negen. Vanuit De Vrede weerklinkt er al angst.
Slappe partij tegen negen man
Een slappe wedstrijd, maar wel zes op zes. Het Mechelse tweeluik werd door Rood-Wit koudweg omgezet in puntengewin. Belangrijke punten, zal later blijken.
Slap voetbal
Jolika begon maar met negen man aan de wedstrijd. En dat had zo zijn gevolgen voor de thuisploeg. De bezoekers hadden constant de bal, maar het was wel lang wachten vooraleer een goed eerste schot volgde. Lotfi raakte na acht minuten de bal. Het dchot voor een pot eenrichtingsvoetbal leek gegeven en het eerste doelpunt kon niet uitblijven. Halvewege de eerste helft trapte Kenny een vrije trap tegen de netten. De doelman van Jolika kwam een paar handmaten te kort om de bal te keren. De bezoekers hadden het ritme goed gevonden en wilden snel het verschil maken. Geen een zonder twee, dacht Kenny en trapte richting doel. De doelwachter zat hier wel goed bij, maar de 2-0 viel toch. Stephan kon zich goed doorzetten richting zestien in de nabijheid van Lotfi. De jongeling legde af en de nummer negen maakte zijn tweede van het seizoen. Toch bleef het voetbal van de bezoekers om van te huilen. "Tegen negen man moet je meer van de ruimtes profiteren", zei de trainer achteraf. Ook op de bank liet hij het niet na om zijn team aan het voetballen te krijgen, maar het lukte niet echt. In de slotfase van de eerste helft kwam Jolika weer even opzetten en na een discutabele strafschop kon kapitein Winkelmans de score halveren vlak voor de rust. Een mentale opsteker voor de thuisploeg.
Pijn aan de ogen
Het moest dus beter na de rust, maar ook nu leek er weer een haar in de boter. Tijdens de rust werd erop gehamerd om beter te voetballen. Het gebeurde niet. Wat wél gebeurde was dat de voorsprong weer werd vergroot. Het was Ashley die de bal meteen op zijn slof nam en de bal viel tegen de netten. Een schot van kapitein Josse ging rakelings over het doel en halverwege de tweede helft deed Kenny het opnieuw. Deze keer geen vrije trap, maar wel een lekker afstandsschot dat in doel verdween. Tussendoor had Rood-Wit de bal, het deed daar bijzonder weinig mee. Jolika deed een laatste krachtinspanning en het leverde bijna ook wat op. Gelukkig was Davy bij de pinken om een bal van de thuisploeg te keren voor de lijn. En Tony? Die deed wat van hem verwacht werd: dé keeperstruck bij uitstek. De bal simpel pakken en dan gaan liggen. Hij deed het tot twee keer toe, tot jolijt van alles wat op de bank zat. Wat later was de wedstrijd helemaal gespeeld toen een hoekschop voor de voeten van Dennis kwam en die er zijn voet tegen kon zetten. De laatste tien minuten werd het simpel uitgespeeld, grote kansen kwamen er niet meer. Het laatste fluitsignaal weerklonk. "Dit deed pijn aan de ogen", was het besluit van de wedstrijd.
Slap voetbal
Jolika begon maar met negen man aan de wedstrijd. En dat had zo zijn gevolgen voor de thuisploeg. De bezoekers hadden constant de bal, maar het was wel lang wachten vooraleer een goed eerste schot volgde. Lotfi raakte na acht minuten de bal. Het dchot voor een pot eenrichtingsvoetbal leek gegeven en het eerste doelpunt kon niet uitblijven. Halvewege de eerste helft trapte Kenny een vrije trap tegen de netten. De doelman van Jolika kwam een paar handmaten te kort om de bal te keren. De bezoekers hadden het ritme goed gevonden en wilden snel het verschil maken. Geen een zonder twee, dacht Kenny en trapte richting doel. De doelwachter zat hier wel goed bij, maar de 2-0 viel toch. Stephan kon zich goed doorzetten richting zestien in de nabijheid van Lotfi. De jongeling legde af en de nummer negen maakte zijn tweede van het seizoen. Toch bleef het voetbal van de bezoekers om van te huilen. "Tegen negen man moet je meer van de ruimtes profiteren", zei de trainer achteraf. Ook op de bank liet hij het niet na om zijn team aan het voetballen te krijgen, maar het lukte niet echt. In de slotfase van de eerste helft kwam Jolika weer even opzetten en na een discutabele strafschop kon kapitein Winkelmans de score halveren vlak voor de rust. Een mentale opsteker voor de thuisploeg.
Pijn aan de ogen
Het moest dus beter na de rust, maar ook nu leek er weer een haar in de boter. Tijdens de rust werd erop gehamerd om beter te voetballen. Het gebeurde niet. Wat wél gebeurde was dat de voorsprong weer werd vergroot. Het was Ashley die de bal meteen op zijn slof nam en de bal viel tegen de netten. Een schot van kapitein Josse ging rakelings over het doel en halverwege de tweede helft deed Kenny het opnieuw. Deze keer geen vrije trap, maar wel een lekker afstandsschot dat in doel verdween. Tussendoor had Rood-Wit de bal, het deed daar bijzonder weinig mee. Jolika deed een laatste krachtinspanning en het leverde bijna ook wat op. Gelukkig was Davy bij de pinken om een bal van de thuisploeg te keren voor de lijn. En Tony? Die deed wat van hem verwacht werd: dé keeperstruck bij uitstek. De bal simpel pakken en dan gaan liggen. Hij deed het tot twee keer toe, tot jolijt van alles wat op de bank zat. Wat later was de wedstrijd helemaal gespeeld toen een hoekschop voor de voeten van Dennis kwam en die er zijn voet tegen kon zetten. De laatste tien minuten werd het simpel uitgespeeld, grote kansen kwamen er niet meer. Het laatste fluitsignaal weerklonk. "Dit deed pijn aan de ogen", was het besluit van de wedstrijd.
Gouden driepunter
KFC Rood-Wit zal meer dan waarschijnlijk volgend seizoen ook in derde afdeling spelen. Door de nederlagen van Martinus Kontich en Hemiksem heeft de ploeg uit Wilrijk afstand genomen van de laatste drie plaatsen.
Voetbal is moeilijk
De eerste helft begon niet zo goed voor Rood-Wit. Doorlopend had Albatros het balbezit, maar het kon er vrij weinig mee doen. De thuisploeg dreigde met een paar vluchtschoten vanop afstand, zonder al te veel gevaar. De bezoekers lieten het allemaal toe en probeerden zelf te voetballen. Het lukte echter niet omdat de tegenstander het voetballen belette. Te veel kleine overtredingen waardoor de bezoekers niet in het spel kwamen. Maar op het kwartier kwam toch een eerste kans: Kenny geraakte net niet aan een goeie voorzet vanop links. Een voetje kwam de topschutter te kort om zijn totaal aan te dikken. De tegenstander jende voortdurend de ploeg uit Wilrijk en even leek het uit te hand te gaan lopen, maar de bank en de trainer waren bij de pinken om de gemoederen te bedaren. En iets voorbij halfweg kwam Rood-Wit op voorsprong. Een afvallende bal kwam tot bij Bartje, die Kevin Paenen voor doel vond. De spits trapte in een tijd voorbij de doelman van Albatros. De bezoekers stonden op voorsprong, tijd voor Albatros om er wat aan te doen. Met afstandsschoten, maar geen uitgespeelde kansen. Daardoor gingen we de rust in met een verdiende voorsprong. De buit was allerminst al binnen.
Kenny maakt hef af
Meteen na de rust heeft Rood-Wit het vrijwel meteen afgemaakt. De ploeg moest Albatros afhouden, maar de opdracht was duidelijk. Meteen een tweede keer scoren. En dat gebeurde ook: Kenny drong door de defensie, Kevin was gevolgd. De topschutter voelde de adem (6 doelpunten tegenover 10 voor de clubtopschutter) en weigerde af te spelen en trapte dan maar zelf de bal tegen de netten. "Beloofd aan het zoontje", klonk het achteraf in de kantine. En geef hem eens ongelijk. Het zorgde voor een mentale knak bij Albatros, dat zich weer liet doen door het spel waar we hen van kennen. Het venijnige, soms foutief, spel. De scheids floot een goeie match en hield iedereen kort in het gareel. De thuisploeg kreeg echter géén uitgespeelde kansen, toch ook een verdienste van onze jongens. Tony had weinig moeite om de nul op zijn bord te houden. De counters van Rood-Wit waren telkens wél gevaarlijk, maar een doelpunt viel er niet meer uit. De score werd niet uitgediept, wat wél had gekund. En telkens op tijd floot de scheidsrechter een einde aan de helft, en dus ook aan de wedstrijd. Tony houdt voor het eerst sinds september(!) nog een keer de nul. De zege is hoe dan ook verdiend. Drie gouden punten die het behoud meer dan waarschijnlijk zullen bewerkstelligen.
Voetbal is moeilijk
De eerste helft begon niet zo goed voor Rood-Wit. Doorlopend had Albatros het balbezit, maar het kon er vrij weinig mee doen. De thuisploeg dreigde met een paar vluchtschoten vanop afstand, zonder al te veel gevaar. De bezoekers lieten het allemaal toe en probeerden zelf te voetballen. Het lukte echter niet omdat de tegenstander het voetballen belette. Te veel kleine overtredingen waardoor de bezoekers niet in het spel kwamen. Maar op het kwartier kwam toch een eerste kans: Kenny geraakte net niet aan een goeie voorzet vanop links. Een voetje kwam de topschutter te kort om zijn totaal aan te dikken. De tegenstander jende voortdurend de ploeg uit Wilrijk en even leek het uit te hand te gaan lopen, maar de bank en de trainer waren bij de pinken om de gemoederen te bedaren. En iets voorbij halfweg kwam Rood-Wit op voorsprong. Een afvallende bal kwam tot bij Bartje, die Kevin Paenen voor doel vond. De spits trapte in een tijd voorbij de doelman van Albatros. De bezoekers stonden op voorsprong, tijd voor Albatros om er wat aan te doen. Met afstandsschoten, maar geen uitgespeelde kansen. Daardoor gingen we de rust in met een verdiende voorsprong. De buit was allerminst al binnen.
Kenny maakt hef af
Meteen na de rust heeft Rood-Wit het vrijwel meteen afgemaakt. De ploeg moest Albatros afhouden, maar de opdracht was duidelijk. Meteen een tweede keer scoren. En dat gebeurde ook: Kenny drong door de defensie, Kevin was gevolgd. De topschutter voelde de adem (6 doelpunten tegenover 10 voor de clubtopschutter) en weigerde af te spelen en trapte dan maar zelf de bal tegen de netten. "Beloofd aan het zoontje", klonk het achteraf in de kantine. En geef hem eens ongelijk. Het zorgde voor een mentale knak bij Albatros, dat zich weer liet doen door het spel waar we hen van kennen. Het venijnige, soms foutief, spel. De scheids floot een goeie match en hield iedereen kort in het gareel. De thuisploeg kreeg echter géén uitgespeelde kansen, toch ook een verdienste van onze jongens. Tony had weinig moeite om de nul op zijn bord te houden. De counters van Rood-Wit waren telkens wél gevaarlijk, maar een doelpunt viel er niet meer uit. De score werd niet uitgediept, wat wél had gekund. En telkens op tijd floot de scheidsrechter een einde aan de helft, en dus ook aan de wedstrijd. Tony houdt voor het eerst sinds september(!) nog een keer de nul. De zege is hoe dan ook verdiend. Drie gouden punten die het behoud meer dan waarschijnlijk zullen bewerkstelligen.
Zware afterparty
Rood-Wit heeft een zware kluif gehad aan Duffel Oost. Een kwartiertje goed spelen in de eerste helft waarbij een aantal kansen binnen gingen, waren voldoende voor de bezoekers om de score uit te diepen. Rood-Wit liep een hele namiddag achter de feiten aan.
Korte rustperiode
Gisteravond was er een groot feestje in de kantine van Rood-Wit en dat was een dag later te merken. Vele kleine oogjes en vermoeide mensen op het elftal. En dat werd cash betaald. Na nog geen vijf minuten moest de ingevallen doelman Papi zich al omdraaien. En dat zou niet de eerste keer zijn in het eerste periode van de eerste helft. Rood-Wit wilde de tegenslag meteen goedmaken, maar te vaak bleef het steken in goeie bedoelingen. Echte doelkansen kwamen er niet. En aan de overkant gingen de ballen er makkelijk in. Op twee minuten tijd ging het van 0-1 naar 0-3. Een klap die Rood-Wit niet meer te boven zou komen, ook al probeerde het iets te doen. Halverwege de eerste helft moest de Duffel-Oost doelman zich toch een keer omdraaien. Kevin kon, na geharrewar in de defensie, de bal tegen de netten plaatsen. Hij geloofde er nog in en probeerde het vuur terug in de ploeg te krijgen, maar het bleef steken in een waakvlammetje. Nog voor de rust probeerde Kenny het met een goeie vrije trap, maar het bleef uiteindelijk bij een 1-3 stand bij de rust.
Penalty's... Op les bij Anderlecht
In de tweede helft wilde Rood-Wit meer en drong al snel aan. Na een fout in de zestien kreeg de thuisploeg dan ook een strafschop, maar Stephan plaatste de bal nipt over de kooi van de bezoekende goalie, geen aansluitingstreffer. Twee minuten later was er een fout van Dario in de zestien en kregen de bezoekers een elfmeter. Papi redde eerst, maar in de herneming ging de bal alsnog binnen: 1-4. Het spel verwaterde en we kregen veel middenveldspel. Tot wanneer de doelman het nodig vond om even mee te spelen op het veld en knullig de bal verloor. Duffel Oost maakte er handig gebruik van en werkte, met wat meeval, de 1-5 tegen de touwen. Dat Dennis ook een strafschop miste, kan als voetnoot worden geplaatst bij de zware achterstand, duffel Oost wil nog strijden voor een plaatsje bij de top-vijf. Onderin blijft het opletten en ten gepaste tijden even een driepunter te pakken. Meer moet dat niet zijn dit seizoen.
Korte rustperiode
Gisteravond was er een groot feestje in de kantine van Rood-Wit en dat was een dag later te merken. Vele kleine oogjes en vermoeide mensen op het elftal. En dat werd cash betaald. Na nog geen vijf minuten moest de ingevallen doelman Papi zich al omdraaien. En dat zou niet de eerste keer zijn in het eerste periode van de eerste helft. Rood-Wit wilde de tegenslag meteen goedmaken, maar te vaak bleef het steken in goeie bedoelingen. Echte doelkansen kwamen er niet. En aan de overkant gingen de ballen er makkelijk in. Op twee minuten tijd ging het van 0-1 naar 0-3. Een klap die Rood-Wit niet meer te boven zou komen, ook al probeerde het iets te doen. Halverwege de eerste helft moest de Duffel-Oost doelman zich toch een keer omdraaien. Kevin kon, na geharrewar in de defensie, de bal tegen de netten plaatsen. Hij geloofde er nog in en probeerde het vuur terug in de ploeg te krijgen, maar het bleef steken in een waakvlammetje. Nog voor de rust probeerde Kenny het met een goeie vrije trap, maar het bleef uiteindelijk bij een 1-3 stand bij de rust.
Penalty's... Op les bij Anderlecht
In de tweede helft wilde Rood-Wit meer en drong al snel aan. Na een fout in de zestien kreeg de thuisploeg dan ook een strafschop, maar Stephan plaatste de bal nipt over de kooi van de bezoekende goalie, geen aansluitingstreffer. Twee minuten later was er een fout van Dario in de zestien en kregen de bezoekers een elfmeter. Papi redde eerst, maar in de herneming ging de bal alsnog binnen: 1-4. Het spel verwaterde en we kregen veel middenveldspel. Tot wanneer de doelman het nodig vond om even mee te spelen op het veld en knullig de bal verloor. Duffel Oost maakte er handig gebruik van en werkte, met wat meeval, de 1-5 tegen de touwen. Dat Dennis ook een strafschop miste, kan als voetnoot worden geplaatst bij de zware achterstand, duffel Oost wil nog strijden voor een plaatsje bij de top-vijf. Onderin blijft het opletten en ten gepaste tijden even een driepunter te pakken. Meer moet dat niet zijn dit seizoen.
Efficiënt Rood-Wit pakt Kontich terug
Het heeft even geduurd, maar er mogen nog eens drie punten worden bijgeschreven. En verdiend. Rood-Wit speelde een beresterke wedstrijd en kon eindelijk eens efficiënt zijn. "Vandaag werkten we aan tachtig procent af", klonk het achteraf. Misschien is die euro nu wél goed gevallen.
Voorsprong snel uitgewist
Rood-Wit moest de geblesseerde Raf missen op het middenveld. Verder opteerde de coach voor een middenveld zonder Dario Immers. Die was trouwens nog nooit op de bank gestart. Martinus Kontich moest er op een of de andere manier verliezen hier in Wilrijk. En dus startte Rood-Wit furieus. Kenny wurmde zich al snel doorheen de Kontichse defensie en legde daarna simpel de 1-0 tegen de netten. De troepen van Papanikitas begonnen zo met een voorsprong aan de wedstrijd. Twee minuten later kon de score al verdubbeld worden, maar Paenen vond tot twee keer toe de lat op zijn weg. En zoals wel vaker dit seizoen kregen we dan ook het deksel op de neus. Eerst werd nog een doelpunt afgekeurd na een fantastische schwalbe van onze linksachter. Even later was het wel prijs. Een vrije trap werd, na handspel, in doel gewerkt. 1-1 en Rood-Wit moest weer van voor af aan beginnen. De thuisploeg bleef kansen creëren, maar afwerken zat er niet bij. Daarvoor waren de kansen ook niet echt groot. Aan de overkant was het wel oppassen voor een snelle tegenaanval, maar ook die leverde niet veel gevaar op. Beide doelmannen hadden heel weinig te doen gekregen in de eerste helft, maar toch moest de bezoekende goalie zich nog een keer omdraaien. Kenny kreeg zijn voet tegen een knappe assist van Papi en 2-1. Met die voorsprong trok Rood-Wit naar de kleedkamers.
Dodelijk efficiënt
Met de 2-1 op het bord was het natuurlijk ook makkelijker voetballen voor de eerste ploeg. De Rood-Witten kregen dan nog eens een uitstekende mogelijkheid na de rust. Een vrije trap, die overigens werd afgedwongen door Paenen, werd dor Papi op het hoofd van diezelfde Kevin gelegd en die kopte de 3-1 tegen de netten. Uiteindelijk een van de enige grote kansen in de tweede helft. Want het spel speelde zich voornamelijk af op het middenveld, waar gebikkeld werd voor elke meter. Openingen werden gevonden, voorzetten werden gegeven. Maar een doelkans, neen. Telkens kwamen de voorzetten niet aan. En combineren door het centrum liep steevast spaak omdat men zichzelf vast dribbelde. De tijd verstreek, maar de spanning bleef. Er moest maar eens één Kontichse bal goed vallen. Maar die kwam niet, meer nog, Paenen zorgde nog voor een vierde treffer na dito voorzet van Dennis. De spits trapte zijn tweede in één tijd binnen. De bezoekers kwamen er in de tweede helft niet meer uit, Tony kreeg amper werk op te knappen. Maar het bleef wel opletten, natuurlijk. Maar die zege was wel een feit, een belangrijke zege. Rood-Wit springt namelijk over Kontich en mag stilaan de degradatiezorgen achter zich laten. Zo zie je maar dat één dag op die laatste plaats wél voor dat tikkeltje geluk kan zorgen om daar weg te komen. De club staat momenteel op een negende plaats.
Voorsprong snel uitgewist
Rood-Wit moest de geblesseerde Raf missen op het middenveld. Verder opteerde de coach voor een middenveld zonder Dario Immers. Die was trouwens nog nooit op de bank gestart. Martinus Kontich moest er op een of de andere manier verliezen hier in Wilrijk. En dus startte Rood-Wit furieus. Kenny wurmde zich al snel doorheen de Kontichse defensie en legde daarna simpel de 1-0 tegen de netten. De troepen van Papanikitas begonnen zo met een voorsprong aan de wedstrijd. Twee minuten later kon de score al verdubbeld worden, maar Paenen vond tot twee keer toe de lat op zijn weg. En zoals wel vaker dit seizoen kregen we dan ook het deksel op de neus. Eerst werd nog een doelpunt afgekeurd na een fantastische schwalbe van onze linksachter. Even later was het wel prijs. Een vrije trap werd, na handspel, in doel gewerkt. 1-1 en Rood-Wit moest weer van voor af aan beginnen. De thuisploeg bleef kansen creëren, maar afwerken zat er niet bij. Daarvoor waren de kansen ook niet echt groot. Aan de overkant was het wel oppassen voor een snelle tegenaanval, maar ook die leverde niet veel gevaar op. Beide doelmannen hadden heel weinig te doen gekregen in de eerste helft, maar toch moest de bezoekende goalie zich nog een keer omdraaien. Kenny kreeg zijn voet tegen een knappe assist van Papi en 2-1. Met die voorsprong trok Rood-Wit naar de kleedkamers.
Dodelijk efficiënt
Met de 2-1 op het bord was het natuurlijk ook makkelijker voetballen voor de eerste ploeg. De Rood-Witten kregen dan nog eens een uitstekende mogelijkheid na de rust. Een vrije trap, die overigens werd afgedwongen door Paenen, werd dor Papi op het hoofd van diezelfde Kevin gelegd en die kopte de 3-1 tegen de netten. Uiteindelijk een van de enige grote kansen in de tweede helft. Want het spel speelde zich voornamelijk af op het middenveld, waar gebikkeld werd voor elke meter. Openingen werden gevonden, voorzetten werden gegeven. Maar een doelkans, neen. Telkens kwamen de voorzetten niet aan. En combineren door het centrum liep steevast spaak omdat men zichzelf vast dribbelde. De tijd verstreek, maar de spanning bleef. Er moest maar eens één Kontichse bal goed vallen. Maar die kwam niet, meer nog, Paenen zorgde nog voor een vierde treffer na dito voorzet van Dennis. De spits trapte zijn tweede in één tijd binnen. De bezoekers kwamen er in de tweede helft niet meer uit, Tony kreeg amper werk op te knappen. Maar het bleef wel opletten, natuurlijk. Maar die zege was wel een feit, een belangrijke zege. Rood-Wit springt namelijk over Kontich en mag stilaan de degradatiezorgen achter zich laten. Zo zie je maar dat één dag op die laatste plaats wél voor dat tikkeltje geluk kan zorgen om daar weg te komen. De club staat momenteel op een negende plaats.
Evenknie, toch zware cijfers
Neen, een vervolg aan de mooie wedstrijd vlak voor het einde van 2014 kreeg geen vervolg. Een sterker en vooral efficiënter Copain ging met de punten lopen zonder de tegenstander over te lopen. Uiteindelijk waren de 0-4-cijfers wel overdreven.
Copain efficiënt
De eerste wedstrijd na de winterstop werd afgelast, waardoor de leider naar Wilrijk afzakte voor de wedstrijd tegen Rood-Wit. Dirk vertelde enkele weken geleden nog dat hij een woordje wilde meespreken in het titeldebat, hij kreeg er vandaag een kans toe. Maar de leider begon scherp en met veel drang naar voren. Veel uitgespeelde kansen kwamen er niet, maar Tony had wel wat werk te verrichten. Tien minuten later stond de leider op voorsprong. De doelman kwam ver uit zijn doel en dat werd genadeloos afgestraft: 0-1. Rood-Wit moest iets terugdoen, maar achteraan was het steeds opletten voor de snelle aanvallers van de tegenstander. Een grote kans kwam er wel, voor de thuisploeg. Opeens was Lotfi vertrokken en kon de gelijkmaker scoren, helaas voor Rood-Wit botste hij op de doelman van Copain. Aan de overkant daarentegen was het wel raak. Wesley werd er met wat geluk af gelopen en de bal werd voorgebracht. Daar werd hij tegen de netten geramd. Copain op een dubbele voorsprong zonder echt overwicht te hebben. Een nieuwe nederlaag leek nu al in de maak voor Rood-Wit. Het gewenste vervolg op de laatste zege in 2014 bleef vooralsnog uit.
Wereldgoal zonder camera's
Met hernieuwde moed uit de kleedkamers gekomen, zocht Rood-Wit naar de aansluitingstreffer en het kwam een paar keer gevaarlijk opzetten. Open kansen vielen er evenwel niet en de doelman van Copain had weinig werk te verrichten. Aan de overkant stond Tony wel in het geviseerde doel. De aansluitingstreffer bleef uit en ook een ander doelpunt bleef uit. De wedstrijd verwaterde een beetje, mede door de regen die met bakken uit de lucht viel. Zo viel ook het derde doelpunt. Op een hoekschop kon De Meyer gemakkelijk scoren. Hij stond plots vrij. De moed van Rood-Wit zonk in de schoenen, maar toen moest het mooiste nog komen. Mortelmans kreeg de bal en nam hem op zijn slof. De bal verdween in de winkelhaak. Een doelpunt dat de wereld zou rond gaan, mochten er camera's naast het terrein hebben gestaan. Helaas waren het enkel de weinige toeschouwers aan de zijlijn die getuige waren. Meer probeerde Rood-Wit niet meer. Een nieuwe nederlaag was een feit, de club bleef steken in goeie intenties. Copain kreeg nog een paar mogelijkheden, maar benutte die niet. Met deze 0-4 is Copain alvast goed begonnen aan het nieuwe jaar. Rood-Wit daarentegen niet, zij knokken volgende week tegen Hemiksem voor een nieuwe driepunter, noodgedwongen.
Copain efficiënt
De eerste wedstrijd na de winterstop werd afgelast, waardoor de leider naar Wilrijk afzakte voor de wedstrijd tegen Rood-Wit. Dirk vertelde enkele weken geleden nog dat hij een woordje wilde meespreken in het titeldebat, hij kreeg er vandaag een kans toe. Maar de leider begon scherp en met veel drang naar voren. Veel uitgespeelde kansen kwamen er niet, maar Tony had wel wat werk te verrichten. Tien minuten later stond de leider op voorsprong. De doelman kwam ver uit zijn doel en dat werd genadeloos afgestraft: 0-1. Rood-Wit moest iets terugdoen, maar achteraan was het steeds opletten voor de snelle aanvallers van de tegenstander. Een grote kans kwam er wel, voor de thuisploeg. Opeens was Lotfi vertrokken en kon de gelijkmaker scoren, helaas voor Rood-Wit botste hij op de doelman van Copain. Aan de overkant daarentegen was het wel raak. Wesley werd er met wat geluk af gelopen en de bal werd voorgebracht. Daar werd hij tegen de netten geramd. Copain op een dubbele voorsprong zonder echt overwicht te hebben. Een nieuwe nederlaag leek nu al in de maak voor Rood-Wit. Het gewenste vervolg op de laatste zege in 2014 bleef vooralsnog uit.
Wereldgoal zonder camera's
Met hernieuwde moed uit de kleedkamers gekomen, zocht Rood-Wit naar de aansluitingstreffer en het kwam een paar keer gevaarlijk opzetten. Open kansen vielen er evenwel niet en de doelman van Copain had weinig werk te verrichten. Aan de overkant stond Tony wel in het geviseerde doel. De aansluitingstreffer bleef uit en ook een ander doelpunt bleef uit. De wedstrijd verwaterde een beetje, mede door de regen die met bakken uit de lucht viel. Zo viel ook het derde doelpunt. Op een hoekschop kon De Meyer gemakkelijk scoren. Hij stond plots vrij. De moed van Rood-Wit zonk in de schoenen, maar toen moest het mooiste nog komen. Mortelmans kreeg de bal en nam hem op zijn slof. De bal verdween in de winkelhaak. Een doelpunt dat de wereld zou rond gaan, mochten er camera's naast het terrein hebben gestaan. Helaas waren het enkel de weinige toeschouwers aan de zijlijn die getuige waren. Meer probeerde Rood-Wit niet meer. Een nieuwe nederlaag was een feit, de club bleef steken in goeie intenties. Copain kreeg nog een paar mogelijkheden, maar benutte die niet. Met deze 0-4 is Copain alvast goed begonnen aan het nieuwe jaar. Rood-Wit daarentegen niet, zij knokken volgende week tegen Hemiksem voor een nieuwe driepunter, noodgedwongen.
Eindelijk
Een zucht van opluchting. Zo kan je het laatste fluitsignaal van deze wedstrijd best omschrijven. In de kantine klonk het achteraf opnieuw: "Ik snap niet hoe jullie onderaan staan." Wel zo zie je maar, blijven werken en geloven in eigen kunnen. Een driepunter waardoor de club plots negende wordt. Het kan verkeren.
Eindelijk eens meeval
Waar het de voorbije weken aan meeval ontbrak, kregen we dat vandaag één keer niet cash betaald. De ploegen begonnen goed en evenwichtig aan de wedstrijd. Rood-Wit speelde vandaag voor het eerst in de nieuwe truitjes, met dank aan onze topschutter. De bezoekers uit Edegem kwamen na een goeie tien minuten voetballen wel op voorsprong. Een bal vanop rechts werd voor gegeven en laag in doel gewerkt. 0-1: het zal toch niet? Neen hoor, een kwartiertje. Langer kreeg Ostan niet om van de voorsprong te genieten. De club voetbalde goed en kreeg ook kansen. Het duurde dan ook niet lang vooraleer de gelijkmaker op het bord stond. Kevin Paenen maakte zijn tweede van het seizoen, een lobje over de Ostanse doelman. En het gaf vertrouwen aan de ploeg, nog geen drie minuten later zette ons nieuwe goudklompje de 2-1 op het bord. Het moet wel gezegd, de speler kende wel wat meeval doordat de scheids handspel niet zag. Het deerde Rood-Wit niet, het mocht EINDELIJK eens proeven van een voorsprong. Maar ook nu stond die niet lang op het bord. Vier minuten later beging Josse een fout in de zestien: strafschop. Het nr. 16 liet de kans niet onbenut en stuurde de bal in de hoek. Tony voor een tweede keer geklopt. Spektakel en hoop leefden tijdens de rust binnen in de kantine en vermoedelijk ook in de kleedkamers.
Kenny lost het op
In de tweede helft kon het werkelijk alle kanten uit. Kenny kreeg een grote kans, maar trapte naast en ook aan de overkant was het even bibberen toen de buitenspelval niet goed klikte. Het nummer twaalf liet de kans echter onbenut waardoor de gelijke stand op het uur nog steeds op het bord stond te pinken. Rood-Wit wilde dolgraag, maar het wilde al enkele weken die belangrijke zege nog een keer pakken. Het bleef allemaal op een zakdoek bij elkaar. Kansen langs beide kanten, maar het muntje rolde dan toch eens in de richting van Rood-Wit. Kenny zag de doelman van Ostan een beetje voor zijn doel staan en lobde de bal in het doel. Rood-Wit stond op voorsprong, maar reden tot opluchting was het niet. Eerder stond het ook voor tegen Dynamica, waar de scheidsrechter maar liefst zeven minuten liet overspelen waardoor we alsnog in het zand beten. Zo'n vaart liep het vandaag niet, zeker niet omdat invaller Lofti vrijwel meteen na de 3-2 de 4-2 tegen de netten joeg. Kenny met een gemiste kans, maar de invaller was goed gevolgd. Een dubbele voorsprong? Zou het dan toch? De spanning bleef, aan de zijlijn werd het wat onrustig. In de laatste minuten trapte Kenny de 5-2 nog binnen. Jazeker het gebeurde! De scheids liet nog wel over spelen, zowat vijf minuten. Met een domme rode kaart voor onze 'Papa' tot gevolg. Eindelijk de zege, eindelijk een driepunter. Alleen wordt dit Rood-Wit weer gefnuikt door die dekselse winterstop. Nu ja, iedereen was tevreden dat er alsnog een zege werd gepakt in een seizoen waarin het tot nu toe nog niet al te vaak mee zat. En het feestje? Dat werd achteraf nog stevig gevierd op de Kerstmarkt in Wilrijk.
Eindelijk eens meeval
Waar het de voorbije weken aan meeval ontbrak, kregen we dat vandaag één keer niet cash betaald. De ploegen begonnen goed en evenwichtig aan de wedstrijd. Rood-Wit speelde vandaag voor het eerst in de nieuwe truitjes, met dank aan onze topschutter. De bezoekers uit Edegem kwamen na een goeie tien minuten voetballen wel op voorsprong. Een bal vanop rechts werd voor gegeven en laag in doel gewerkt. 0-1: het zal toch niet? Neen hoor, een kwartiertje. Langer kreeg Ostan niet om van de voorsprong te genieten. De club voetbalde goed en kreeg ook kansen. Het duurde dan ook niet lang vooraleer de gelijkmaker op het bord stond. Kevin Paenen maakte zijn tweede van het seizoen, een lobje over de Ostanse doelman. En het gaf vertrouwen aan de ploeg, nog geen drie minuten later zette ons nieuwe goudklompje de 2-1 op het bord. Het moet wel gezegd, de speler kende wel wat meeval doordat de scheids handspel niet zag. Het deerde Rood-Wit niet, het mocht EINDELIJK eens proeven van een voorsprong. Maar ook nu stond die niet lang op het bord. Vier minuten later beging Josse een fout in de zestien: strafschop. Het nr. 16 liet de kans niet onbenut en stuurde de bal in de hoek. Tony voor een tweede keer geklopt. Spektakel en hoop leefden tijdens de rust binnen in de kantine en vermoedelijk ook in de kleedkamers.
Kenny lost het op
In de tweede helft kon het werkelijk alle kanten uit. Kenny kreeg een grote kans, maar trapte naast en ook aan de overkant was het even bibberen toen de buitenspelval niet goed klikte. Het nummer twaalf liet de kans echter onbenut waardoor de gelijke stand op het uur nog steeds op het bord stond te pinken. Rood-Wit wilde dolgraag, maar het wilde al enkele weken die belangrijke zege nog een keer pakken. Het bleef allemaal op een zakdoek bij elkaar. Kansen langs beide kanten, maar het muntje rolde dan toch eens in de richting van Rood-Wit. Kenny zag de doelman van Ostan een beetje voor zijn doel staan en lobde de bal in het doel. Rood-Wit stond op voorsprong, maar reden tot opluchting was het niet. Eerder stond het ook voor tegen Dynamica, waar de scheidsrechter maar liefst zeven minuten liet overspelen waardoor we alsnog in het zand beten. Zo'n vaart liep het vandaag niet, zeker niet omdat invaller Lofti vrijwel meteen na de 3-2 de 4-2 tegen de netten joeg. Kenny met een gemiste kans, maar de invaller was goed gevolgd. Een dubbele voorsprong? Zou het dan toch? De spanning bleef, aan de zijlijn werd het wat onrustig. In de laatste minuten trapte Kenny de 5-2 nog binnen. Jazeker het gebeurde! De scheids liet nog wel over spelen, zowat vijf minuten. Met een domme rode kaart voor onze 'Papa' tot gevolg. Eindelijk de zege, eindelijk een driepunter. Alleen wordt dit Rood-Wit weer gefnuikt door die dekselse winterstop. Nu ja, iedereen was tevreden dat er alsnog een zege werd gepakt in een seizoen waarin het tot nu toe nog niet al te vaak mee zat. En het feestje? Dat werd achteraf nog stevig gevierd op de Kerstmarkt in Wilrijk.
Weer geen beloning voor hard werk
De beloning voor het harde werk van de afgelopen weken blijft voorlopig uit. Ook in Lille was Rood-Wit heer en meester, maar eens te meer klonk het achteraf dat de thuisploeg "goed was weggekomen" met een punt. Door Wavria staat de club laatste in de stand.
Snel doelpunt, snelle opdoffer
Rood-Wit begon uitstekend aan de wedstrijd in het regenachtige Lille. De bezoekers kwamen dan ook heel vroeg aan een doelpunt. Vrije trap van Bartje in doel gekopt door de uit blessure teruggekeerde Paenen: 0-1. Het leek er op dat de ploeg uit Wilrijk zijn start eens had verzilverd en dat het wel vertrokken kon zijn voor een driepunter. Een tweede doelpunt bleef uit, al hadden ze er wel de pogingen voor ondernomen. Vaak werden de schoten afgeblokt want de 48-jarige doelman van Bariton had weinig werk op te knappen. Temeer omdat de verdediging te vaak in de weg stond, hun job uiteindelijk. De thuisploeg zag zo dat Rood-Wit niet meer afstand dan één doelpunt verschil, een doenbare achterstand. Met een grotere achterstand leek de kans op een terugkeer immers nihil. Maar Bariton bleef in de regen overeind en kwam zelfs op gelijke hoogte dankzij Joffrey. De aanvaller stond plots vrij tussen drie verdedigers en kwam zo tot scoren. Een tegendoelpunt dat te vermijden was, ook omdat het ook niet echt verdiend leek. Rood-Wit domineerde, maar dat was dus niet te zien aan de score. De pogingen bleven aanstromen, maar gescoord werd er niet meer voor de rust. De noodploeg van Bariton hield stand tegen de voorlaatste in de stand.
Veel kansen, geen goal
Rood-Wit leefde in de tweede helft op hoop. De noodploeg van Bariton moest stand houden en men had geen vervangers, terwijl Rood-Wit vier vervangingen kon doorvoeren. Zo kwam Stephan al heel snel in de ploeg ten koste van de geblesseerde Bart. Die had zijn werk al achter de rug, hij gaf de assist voor het doelpunt van de bezoekers. In de tweede helft trapte onze nummer achttien een vrije trap pardoes tegen de bovenkant van de lat. Bijna. En dat zou zo een hele tweede helft duren. Rood-Wit beukte en beukte, maar scoren. Neen, dat lukte niet. De thuisploeg voetbalde niet meer, alle ballen van achter uit werden met een harde trap naar voren gekeild. Geen overleg, geen babbels, enkel een counter. Nu ja, een counter is misschien een groot woord. De thuisploeg probeerde en kwam ook bijna op voorsprong, alleen stond het vizier niet op scherp gesteld. Beide ploegen hadden er nog goede hoop in, de spanning steeg en in de slotfase kreeg de ingevallen Papa nog een grote mogelijkheid: hij trapte nipt naast. De jonkies voetballen wel goed, maar als daar geen punten aan vast hangen, dan dreigt een lang en slopend seizoen. Toch mag Rood-Wit niet panikeren. De club speelt al weken op een aanvaardbaar niveau en eens te meer klonk het achteraf bij de tegenstander: “We hebben vandaag het geluk aan onze zijde gehad”, iets wat tot nu toe nog steeds ontbreekt bij de nummer laatst in derde. Volgende week volgt een nieuwe kans op een driepunter, dan kan de kentering helemaal worden ingezet.
Snel doelpunt, snelle opdoffer
Rood-Wit begon uitstekend aan de wedstrijd in het regenachtige Lille. De bezoekers kwamen dan ook heel vroeg aan een doelpunt. Vrije trap van Bartje in doel gekopt door de uit blessure teruggekeerde Paenen: 0-1. Het leek er op dat de ploeg uit Wilrijk zijn start eens had verzilverd en dat het wel vertrokken kon zijn voor een driepunter. Een tweede doelpunt bleef uit, al hadden ze er wel de pogingen voor ondernomen. Vaak werden de schoten afgeblokt want de 48-jarige doelman van Bariton had weinig werk op te knappen. Temeer omdat de verdediging te vaak in de weg stond, hun job uiteindelijk. De thuisploeg zag zo dat Rood-Wit niet meer afstand dan één doelpunt verschil, een doenbare achterstand. Met een grotere achterstand leek de kans op een terugkeer immers nihil. Maar Bariton bleef in de regen overeind en kwam zelfs op gelijke hoogte dankzij Joffrey. De aanvaller stond plots vrij tussen drie verdedigers en kwam zo tot scoren. Een tegendoelpunt dat te vermijden was, ook omdat het ook niet echt verdiend leek. Rood-Wit domineerde, maar dat was dus niet te zien aan de score. De pogingen bleven aanstromen, maar gescoord werd er niet meer voor de rust. De noodploeg van Bariton hield stand tegen de voorlaatste in de stand.
Veel kansen, geen goal
Rood-Wit leefde in de tweede helft op hoop. De noodploeg van Bariton moest stand houden en men had geen vervangers, terwijl Rood-Wit vier vervangingen kon doorvoeren. Zo kwam Stephan al heel snel in de ploeg ten koste van de geblesseerde Bart. Die had zijn werk al achter de rug, hij gaf de assist voor het doelpunt van de bezoekers. In de tweede helft trapte onze nummer achttien een vrije trap pardoes tegen de bovenkant van de lat. Bijna. En dat zou zo een hele tweede helft duren. Rood-Wit beukte en beukte, maar scoren. Neen, dat lukte niet. De thuisploeg voetbalde niet meer, alle ballen van achter uit werden met een harde trap naar voren gekeild. Geen overleg, geen babbels, enkel een counter. Nu ja, een counter is misschien een groot woord. De thuisploeg probeerde en kwam ook bijna op voorsprong, alleen stond het vizier niet op scherp gesteld. Beide ploegen hadden er nog goede hoop in, de spanning steeg en in de slotfase kreeg de ingevallen Papa nog een grote mogelijkheid: hij trapte nipt naast. De jonkies voetballen wel goed, maar als daar geen punten aan vast hangen, dan dreigt een lang en slopend seizoen. Toch mag Rood-Wit niet panikeren. De club speelt al weken op een aanvaardbaar niveau en eens te meer klonk het achteraf bij de tegenstander: “We hebben vandaag het geluk aan onze zijde gehad”, iets wat tot nu toe nog steeds ontbreekt bij de nummer laatst in derde. Volgende week volgt een nieuwe kans op een driepunter, dan kan de kentering helemaal worden ingezet.
Vermijdbare doelpunten in spektakelstuk
Tegen het Bonheidense Dynamica hoopte iedereen binnen de club op een eerste zege sinds heel lang. Helaas, maar de club maakte wel deel uit van een spektakelstuk. Helaas speelde ook de scheids zijn rolletje met verve. Een Oscar komt hem zeker toe.
Betere ploeg, te weinig efficiëntie
Rood-Wit wilde graag een eerste keer sinds speeldag twee met de drie punten terug naar huis gaan. De bezoekers begonnen vol goede moed aan de eerste helft en binnen het eerste kwartier had de thuisgoalie al enkele ballen voor zijn doel gezien. Toch stond het nog steeds 0-0. Een ploeg uit de regio had gisteren hetzelfde probleem, maar wel op een iets hoger niveau. De verdediging stond goed en vooral Davy was in goede doen op zijn linkerflank. Meermaals trok hij aan de linkerkant mee op en een keer plaatste hij de bal net iets te hoog over de kruising. Het bleef wel opletten voor de bezoekers, want een aanval van de thuisploeg moest maar eens goed vallen. Op het half uur vond Rood-Wit dan toch de voorsprong: na knap samenspel met Stephan kon de linkerverdediger van de bezoekers de bal voor doel gooien. In tweede instantie kreeg Kenny de bal. Die dribbelde vervolgens de laatste verdediger en liet de bal tegen het net ploffen, zijn vijfde van het seizoen. Rood-Wit stond eindelijk op voorsprong. Toch moest het nog voor de rust de gelijkmaker toe staan. Het nr 8, Delstra, zag Tony iets te ver voor zijn doel staan en lobde de bal over de doelman van de bezoekers. 1-1 en geen verdiende tussenstand bij de rust voor de ploeg uit Wilrijk.
Mag je met twaalf spelen?
De tweede helft begon slecht langs beide kanten. Rood-Wit gaf het initiatief helemaal uit handen en Dynamica kon amper iets creëren, althans in het begin van die tweede helft. De thuisploeg ging er, mede dankzij de gelijkmaker vlak voor de rust, meer en meer in geloven. Het was wroeten en ook langs de zijlijn gingen de zenuwen plots de hoogte in. En twintig minuten voor tijd gingen de hemelsluizen van het doelpuntenrijk open en vielen ze letterlijk allemaal uit de lucht. Eerst kwam Dynamica op voorsprong nadat Celis een paar man mocht dribbelen en uiteindelijk ook afwerken. Aan de overkant eenzelfde actie: Kenny scoorde zijn tweede van de middag. Twee minuten later trok Dario I een hoekschop voor, via via kwam de bal opnieuw tot bij de middenvelder. Die vond Davy aan de eerste paal en die kopte zijn vijfde van het seizoen tegen de netten. "Het kopje gebruiken nu", gebaarde Dirk Papanikitas. Maar dat gebeurde niet. Een voorzet waaide over de voet van Dario DV in het doel. Een zure gelijkmaker, maar het werd nog spannend. Zowat tien minuten bleven de kansen langs beide kanten stromen. Een punt zat er zeker in voor een verdienstelijk Rood-Wit, maar de scheids bezorgde hen een ijskoude douche. De thuisploeg kreeg in de toegevoegde tijd nog een doelpunt cadeau. Met twaalf tegen elf eindigde de wedstrijd. Achteraf waren de bezoekers furieus op de scheidsrechter, en terecht. Men laat niet zomaar zeven minuten over spelen.
Betere ploeg, te weinig efficiëntie
Rood-Wit wilde graag een eerste keer sinds speeldag twee met de drie punten terug naar huis gaan. De bezoekers begonnen vol goede moed aan de eerste helft en binnen het eerste kwartier had de thuisgoalie al enkele ballen voor zijn doel gezien. Toch stond het nog steeds 0-0. Een ploeg uit de regio had gisteren hetzelfde probleem, maar wel op een iets hoger niveau. De verdediging stond goed en vooral Davy was in goede doen op zijn linkerflank. Meermaals trok hij aan de linkerkant mee op en een keer plaatste hij de bal net iets te hoog over de kruising. Het bleef wel opletten voor de bezoekers, want een aanval van de thuisploeg moest maar eens goed vallen. Op het half uur vond Rood-Wit dan toch de voorsprong: na knap samenspel met Stephan kon de linkerverdediger van de bezoekers de bal voor doel gooien. In tweede instantie kreeg Kenny de bal. Die dribbelde vervolgens de laatste verdediger en liet de bal tegen het net ploffen, zijn vijfde van het seizoen. Rood-Wit stond eindelijk op voorsprong. Toch moest het nog voor de rust de gelijkmaker toe staan. Het nr 8, Delstra, zag Tony iets te ver voor zijn doel staan en lobde de bal over de doelman van de bezoekers. 1-1 en geen verdiende tussenstand bij de rust voor de ploeg uit Wilrijk.
Mag je met twaalf spelen?
De tweede helft begon slecht langs beide kanten. Rood-Wit gaf het initiatief helemaal uit handen en Dynamica kon amper iets creëren, althans in het begin van die tweede helft. De thuisploeg ging er, mede dankzij de gelijkmaker vlak voor de rust, meer en meer in geloven. Het was wroeten en ook langs de zijlijn gingen de zenuwen plots de hoogte in. En twintig minuten voor tijd gingen de hemelsluizen van het doelpuntenrijk open en vielen ze letterlijk allemaal uit de lucht. Eerst kwam Dynamica op voorsprong nadat Celis een paar man mocht dribbelen en uiteindelijk ook afwerken. Aan de overkant eenzelfde actie: Kenny scoorde zijn tweede van de middag. Twee minuten later trok Dario I een hoekschop voor, via via kwam de bal opnieuw tot bij de middenvelder. Die vond Davy aan de eerste paal en die kopte zijn vijfde van het seizoen tegen de netten. "Het kopje gebruiken nu", gebaarde Dirk Papanikitas. Maar dat gebeurde niet. Een voorzet waaide over de voet van Dario DV in het doel. Een zure gelijkmaker, maar het werd nog spannend. Zowat tien minuten bleven de kansen langs beide kanten stromen. Een punt zat er zeker in voor een verdienstelijk Rood-Wit, maar de scheids bezorgde hen een ijskoude douche. De thuisploeg kreeg in de toegevoegde tijd nog een doelpunt cadeau. Met twaalf tegen elf eindigde de wedstrijd. Achteraf waren de bezoekers furieus op de scheidsrechter, en terecht. Men laat niet zomaar zeven minuten over spelen.
Het geluk ontbreekt
Rood-Wit had het geluk niet aan haar zijde. Het minste wat je kan zeggen na de prestatie tegen Ostan. Een bal tegen de lat en vijf minuten later de fatale tegentreffer. Ooit keert dat, laat ons hopen volgende week al tegen Dynamica.
Ostan heeft het moeilijk
De bezoekers begonnen erg gretig aan de wedstrijd. Met een twee op zes waren zij aan de zogenaamde nieuwe competitie gestart. Ostan moest een eerste driepunter opleveren en dat zag je ook aan de gebetenheid van de manschappen. De heren van de thuisploeg hadden het moeilijk om de Rood-Witten onder controle te houden. Lotfi werd tot twee keer toe knap diep gestuurd, maar telkens zat er nog een groene voet tussen. Ook Ostan counterde een paar keer uitstekend, enkel de afwerking ontbrak. En de scheids? Die floot gedecideerd een goede wedstrijd, al had de thuisploeg het geluk aan haar kant. Steeds werdn de kleine foutjes in het voordeel geblazen, Rood-Wit ergerde er zich aan. Nu ja, ergeren, in stilte. Respect voor de scheids is een order van de trainer. De thuisploeg wilde graag op voorsprong komen in de eerste helft, maar daartoe kreeg het enkel de niet goed uitgespeelde counters. Bij de bezoekers ontbrak het aan de laatste pass. Met een 0-0 trokken beide ploegen richting kleedkamer. Klaar om er in de tweede helft nog wat meer spektakel in te brengen.
Het ontbrekende geluk
Scherp, scherper, scherpst. Het was een trap van vergelijking die bij de Wilrijkenaars in de kleedkamer hing. Erg scherp begonnen ze dan ook aan de tweede helft. Gebrand om de goede prestaties van de laatste weken te zien eindigen in een eerste driepunter sinds heel lang. Daarvoor had de trainer Yannick ingebracht, een spits waarvan veel werd verwacht nadat hij vorige week een eerste keer de weg naar de netten vond. Nog geen vijf minuten later vond hij de weg naar de netten bijna. De doelman van Ostan zat er nog goed tussen en de bal spatte vervolgens uiteen tegen de deklat, een kantelmoment in de wedstrijd zou later blijken. Vijf minuten later haalde de captain van Ostan verschroeiend uit. Het polletje gras op de juiste moment nam hij mee en de bal ging tegen de netten. 1-0, het gebrek aan geluk. Rood-Wit had nog een half uur om de achterstand ongedaan te maken en daarin was het de laatste weken uitgegroeid tot een ploeg die dat kon. Vorige week zelfs nog een dubbele achterstand, helaas mocht het niet baten. Ostan counterde nog een paar keer snedig maar maakte hun counters niet af. En de bezoekers kregen geen strafschop na handspel. Een negen op negen eisende voorzitter krijgt slechts een twee op negen op zijn bord. Doch kan de man tevreden zijn. De mentaliteit is terug. Mocht het volgende week lukken om de drie punten te pakken, dan is Rood-Wit weer helemaal vertrokken.
Ostan heeft het moeilijk
De bezoekers begonnen erg gretig aan de wedstrijd. Met een twee op zes waren zij aan de zogenaamde nieuwe competitie gestart. Ostan moest een eerste driepunter opleveren en dat zag je ook aan de gebetenheid van de manschappen. De heren van de thuisploeg hadden het moeilijk om de Rood-Witten onder controle te houden. Lotfi werd tot twee keer toe knap diep gestuurd, maar telkens zat er nog een groene voet tussen. Ook Ostan counterde een paar keer uitstekend, enkel de afwerking ontbrak. En de scheids? Die floot gedecideerd een goede wedstrijd, al had de thuisploeg het geluk aan haar kant. Steeds werdn de kleine foutjes in het voordeel geblazen, Rood-Wit ergerde er zich aan. Nu ja, ergeren, in stilte. Respect voor de scheids is een order van de trainer. De thuisploeg wilde graag op voorsprong komen in de eerste helft, maar daartoe kreeg het enkel de niet goed uitgespeelde counters. Bij de bezoekers ontbrak het aan de laatste pass. Met een 0-0 trokken beide ploegen richting kleedkamer. Klaar om er in de tweede helft nog wat meer spektakel in te brengen.
Het ontbrekende geluk
Scherp, scherper, scherpst. Het was een trap van vergelijking die bij de Wilrijkenaars in de kleedkamer hing. Erg scherp begonnen ze dan ook aan de tweede helft. Gebrand om de goede prestaties van de laatste weken te zien eindigen in een eerste driepunter sinds heel lang. Daarvoor had de trainer Yannick ingebracht, een spits waarvan veel werd verwacht nadat hij vorige week een eerste keer de weg naar de netten vond. Nog geen vijf minuten later vond hij de weg naar de netten bijna. De doelman van Ostan zat er nog goed tussen en de bal spatte vervolgens uiteen tegen de deklat, een kantelmoment in de wedstrijd zou later blijken. Vijf minuten later haalde de captain van Ostan verschroeiend uit. Het polletje gras op de juiste moment nam hij mee en de bal ging tegen de netten. 1-0, het gebrek aan geluk. Rood-Wit had nog een half uur om de achterstand ongedaan te maken en daarin was het de laatste weken uitgegroeid tot een ploeg die dat kon. Vorige week zelfs nog een dubbele achterstand, helaas mocht het niet baten. Ostan counterde nog een paar keer snedig maar maakte hun counters niet af. En de bezoekers kregen geen strafschop na handspel. Een negen op negen eisende voorzitter krijgt slechts een twee op negen op zijn bord. Doch kan de man tevreden zijn. De mentaliteit is terug. Mocht het volgende week lukken om de drie punten te pakken, dan is Rood-Wit weer helemaal vertrokken.
Teruggeknokt na klap
Rood-Wit heeft opnieuw een punt gepakt, maar er zat vandaag veel meer in. Toch mag de club niet teleurgesteld zijn na dit nieuwe puntenverlies, het knokte immers terug van een dubbele achterstand.
Inefficiënt Rood-Wit
Rood-Wit begon, met een punt, "aan de nieuwe competitie." Vandaag moest Bariton er aan, maar het werd een evenwichtige partij met kansen aan beide kanten. De bezoekers hadden de pech dat ene Tony Van Oppens onder de lat stond bij Rood-Wit. Hij hield de thuisploeg meerdere keren recht. En aan de overkant was er ook gevaar, maar te pas en te onpas floot de scheids net geen balvoordeel. Een wenkende kans voor Kenny werd afgeblazen omdat de klokkenluider van Stephan iets te luid hadden geklonken. Even werd het Stephanie, maar de flankaanvaller kon verder. Veel grote kansen waren er ook niet, het leek wel een partij te worden die op 0-0 zou eindigen. Maar toch gebeurde het aan de verkeerde kant. Rood-Wit kwam op achterstand nadat Peeters Dave eraf liep en de bal in de korte hoek deponeerde. 0-1, een slag in het gezicht van Rood-Wit. Maar de thuisploeg kreeg nog een grotere slag te verwerken. Minuut 44: een duel in de verdediging gaat verloren en Goët kon de bal simpel in doel werken. 0-2, een harde slag om de kleedkamers te gaan opzoeken. Wat kon het nog in helft twee? Het zou later moeten blijken.
Kenny-Wit
De thuisploeg ging met een nieuw elan op zoek naar een aansluitingstreffer. De doelman van Bariton speelde een goede match en hield enkele ballen uit zijn kooi. Ook aan de overkant beleefde Tony vaak een oorlog met de aanvallers, maar hij kon ze er wel allemaal uit houden. Alleen bleef de aansluitingstreffer uit en de ploeg wist: een foutje is fataal achterin. Gelukkig stond Tony een goede wedstrijd te spelen. De goal kon niet uit blijven. Kenny M raakte met een vluchtschot de buitenkant van de paal. Vier minuten later was het wel raak. Een vrije trap werd door de doelman van Bariton gelost en werd binnen gewerkt door Yannick. De aansluitingstreffer was een feit, Bariton kreeg schrik en rekte alles zo lang mogelijk. En de scheids? Die greep niet in. De kansen bleven aanrollen: Kenny R ramde de gelijkmaker voorbij Verheyen. De doelman kon ook niet alles pakken. De thuisploeg rook bloed, maar Bariton speelde het allemaal heel sluw uit. Het kreeg zelfs enkele mogelijkheden op 2-3, maar inefficiëntie nekte de bezoekers. In de slotminuut, met nog een halve minuut op de klok, floot de scheids af. Weg kans op winst, weg driepunter. Rood-Wit blijft onderin, maar knokt wel terug na een dubbele achterstand.
Inefficiënt Rood-Wit
Rood-Wit begon, met een punt, "aan de nieuwe competitie." Vandaag moest Bariton er aan, maar het werd een evenwichtige partij met kansen aan beide kanten. De bezoekers hadden de pech dat ene Tony Van Oppens onder de lat stond bij Rood-Wit. Hij hield de thuisploeg meerdere keren recht. En aan de overkant was er ook gevaar, maar te pas en te onpas floot de scheids net geen balvoordeel. Een wenkende kans voor Kenny werd afgeblazen omdat de klokkenluider van Stephan iets te luid hadden geklonken. Even werd het Stephanie, maar de flankaanvaller kon verder. Veel grote kansen waren er ook niet, het leek wel een partij te worden die op 0-0 zou eindigen. Maar toch gebeurde het aan de verkeerde kant. Rood-Wit kwam op achterstand nadat Peeters Dave eraf liep en de bal in de korte hoek deponeerde. 0-1, een slag in het gezicht van Rood-Wit. Maar de thuisploeg kreeg nog een grotere slag te verwerken. Minuut 44: een duel in de verdediging gaat verloren en Goët kon de bal simpel in doel werken. 0-2, een harde slag om de kleedkamers te gaan opzoeken. Wat kon het nog in helft twee? Het zou later moeten blijken.
Kenny-Wit
De thuisploeg ging met een nieuw elan op zoek naar een aansluitingstreffer. De doelman van Bariton speelde een goede match en hield enkele ballen uit zijn kooi. Ook aan de overkant beleefde Tony vaak een oorlog met de aanvallers, maar hij kon ze er wel allemaal uit houden. Alleen bleef de aansluitingstreffer uit en de ploeg wist: een foutje is fataal achterin. Gelukkig stond Tony een goede wedstrijd te spelen. De goal kon niet uit blijven. Kenny M raakte met een vluchtschot de buitenkant van de paal. Vier minuten later was het wel raak. Een vrije trap werd door de doelman van Bariton gelost en werd binnen gewerkt door Yannick. De aansluitingstreffer was een feit, Bariton kreeg schrik en rekte alles zo lang mogelijk. En de scheids? Die greep niet in. De kansen bleven aanrollen: Kenny R ramde de gelijkmaker voorbij Verheyen. De doelman kon ook niet alles pakken. De thuisploeg rook bloed, maar Bariton speelde het allemaal heel sluw uit. Het kreeg zelfs enkele mogelijkheden op 2-3, maar inefficiëntie nekte de bezoekers. In de slotminuut, met nog een halve minuut op de klok, floot de scheids af. Weg kans op winst, weg driepunter. Rood-Wit blijft onderin, maar knokt wel terug na een dubbele achterstand.
Punt van de heropstanding
Rood-Wit heeft het eerste punt in weken gepakt op het veld van concurrent Wavria. Beide ploegen hadden kansen om te winnen, een gelijkspel is dus billijk. Het werd 1-1.
Snel cadeau
Rood-Wit begon erg gedreven aan de wedstrijd en wilde meteen komaf maken met de negatieve spiraal waarin de club zich al weken bevind: goed spelen, maar zonder resultaat. En dan kom je in de kelder van het klassement. De voorzitter wilde een negen op negen, maar werd daarbij niet geholpen door de scheidsrechter. Een heel lichte fout in de zestien werd door de man in het zwart als strafschop gezien. Koesharto nam het cadeautje in dank aan en de thuisploeg stond op voorsprong en de bezoekers moesten dus, alweer, achtervolgen. En dat deed het goed. Wavria stond achterin vaak op wankele benen en met een snelle Tysmans, die werd ingebracht na een blessure van de topschutter, kon de defensie wel eens snel vallen. Toch kregen de bezoekers de ballen niet tegen het net. Stephan zag zijn poging nog gestuit worden door de goalie van de thuisploeg. Even alter was er opnieuw een plukballetje voor de doelman van Wavria. Maar de gelijkmaker was ondertussen wel verdiend voor de bezoekers. Vlak voor de rust kopte Davy Tysmans de bal tegen de netten. Met de 1-1 op het bord trokken beide ploegen richting kleedkamers.
Werken en zoeken
Met Wesley in de verdediging ten koste van Dario DV (die geel pakte) wilde Dirk Papanikitas de thuisploeg over de knie leggen. Maar uiteindelijk echt grote kansen kwamen er niet. De invaller bracht een goed schot aan, naast de kooi van Wavria. De bezoekers voelden dat er meer in zat vandaag en wilden absoluut ook de drie punten en gingen op zoek naar kansen. Die kwamen er ook, maar afwerken was een vak apart. Een goed schot van Sven ging nog nipt naast de juiste kant van de paal. Maar aan de overkant was het steevast opletten voor de counter. Een paar keer kon Wavria goed uit de omknelling komen, maar telkens speelde het dat ook verkeerd uit. Een schot van Da Silva ging naast de kooi van tony, terwijl die daar veel meer mee had moeten doen. Uiteindelijk blies de man in het zwart te vroeg af, een punt voor beide ploegen. Misschien wel het punt van de heropstanding.
Snel cadeau
Rood-Wit begon erg gedreven aan de wedstrijd en wilde meteen komaf maken met de negatieve spiraal waarin de club zich al weken bevind: goed spelen, maar zonder resultaat. En dan kom je in de kelder van het klassement. De voorzitter wilde een negen op negen, maar werd daarbij niet geholpen door de scheidsrechter. Een heel lichte fout in de zestien werd door de man in het zwart als strafschop gezien. Koesharto nam het cadeautje in dank aan en de thuisploeg stond op voorsprong en de bezoekers moesten dus, alweer, achtervolgen. En dat deed het goed. Wavria stond achterin vaak op wankele benen en met een snelle Tysmans, die werd ingebracht na een blessure van de topschutter, kon de defensie wel eens snel vallen. Toch kregen de bezoekers de ballen niet tegen het net. Stephan zag zijn poging nog gestuit worden door de goalie van de thuisploeg. Even alter was er opnieuw een plukballetje voor de doelman van Wavria. Maar de gelijkmaker was ondertussen wel verdiend voor de bezoekers. Vlak voor de rust kopte Davy Tysmans de bal tegen de netten. Met de 1-1 op het bord trokken beide ploegen richting kleedkamers.
Werken en zoeken
Met Wesley in de verdediging ten koste van Dario DV (die geel pakte) wilde Dirk Papanikitas de thuisploeg over de knie leggen. Maar uiteindelijk echt grote kansen kwamen er niet. De invaller bracht een goed schot aan, naast de kooi van Wavria. De bezoekers voelden dat er meer in zat vandaag en wilden absoluut ook de drie punten en gingen op zoek naar kansen. Die kwamen er ook, maar afwerken was een vak apart. Een goed schot van Sven ging nog nipt naast de juiste kant van de paal. Maar aan de overkant was het steevast opletten voor de counter. Een paar keer kon Wavria goed uit de omknelling komen, maar telkens speelde het dat ook verkeerd uit. Een schot van Da Silva ging naast de kooi van tony, terwijl die daar veel meer mee had moeten doen. Uiteindelijk blies de man in het zwart te vroeg af, een punt voor beide ploegen. Misschien wel het punt van de heropstanding.
Rood-Wit op weg naar moeilijk seizoen?
Rood-Wit is er niet in geslaagd om het negatieve allemaal van zich af te spelen. Twee weken rust heeft de ploeg geen goed gedaan, zoveel is duidelijk. Er is zelfs ruzie binnen de groep. Er dringt zich een groepsgesprek op.
Efficiënte Vredenaars
De thuisploeg begon gezond agressief aan de wedstrijd. Duels werden niet geschuwd, maar kansen zagen we niet. Tot plots Davy zijn meerdere moest erkennen in een snellere speler van De Vrede en de bal voor de goal kreeg. Daar stond immers een andere groene speler om de bal binnen te werken. Meteen daarna kreeg de thuisploeg de kans op de gelijkmaker, maar Dennis liet het liggen. Een hoekschop werd ook naast het doel gekopt. En in plaats van 1-1 werd de afstand tussen De Vrede en Rood-Wit groter. Op een vrije trap stonden drie spelers van de bezoekers helemaal vrij. Het was dan ook niet onlogisch dat de 0-2 viel via die vrije trap. Rood-Wit kreeg de kansen om opnieuw in de wedstrijd te komen, maar net op een moment dat de aansluitingstreffer in de lucht hing, trok hat anders zo rustige Vrede weer de trekker over: 0-3 na een goeie counter. De thuisploeg wilde graag scoren, maar efficiëntie nekte de ploeg uit Wilrijk. Met een ontgoochelende 0-3 op het bord trokken beide ploegen richting kleedkamers. En dan was er nog een opstootje tussen twee spelers van Rood-Wit zelf. De assistent moest ingrijpen bij de rust.
Vredige controle
En dat deed hij ook. Hij hield Stephan en Dario DV in de kleedkamers en in hun plaats kwamen jonkies als Matthew en Lotfi. Het leek er wel niet op dat de thuisploeg dit nog zou kunnen rechttrekken, er was amper beweging voor de bal. Aanvallers stonden er maar bij en keken er naar. Davy was op rechtsback misschien nog wel de beste speler van heel het veld. Raf haalde ook het gewenste niveau, maar voor de rest was iedeeen ondermaats in helft twee. Het kabbelde verder. Tot een kwartier voor tijd De Vrede de kalmte voor doel bewaarde. Twee snelle doelpunten op ongeveer evenveel minuten. De thuisploeg stond 0-5 in het krijt. Het is nu al weken het geval dat dit Rood-Wit geen punten meer pakt. De Vrede blijft mee bovenin draaien, Rood-Wit moet zich andermaal opmaken voor een seizoen onderin, ook al staat alles nog dicht bij elkaar. Het gewenste niveau moet omhoog en de afwerking moet beter. Vandaag krijgt de thuisploeg minstens een paar kansen voor een doelpunt te maken, maar de doelman van de bezoekers speelde uitstekend. Door deze nederlaag komt Rood-Wit mee in de onderste regionen van de derde afdeling. Enkel het doelsaldo houdt Rood-Wit voorlopig op een negende plaats. De voorzitter is duidelijk. "De volgende drie wedstrijden moeten negen op negen opleveren."
Efficiënte Vredenaars
De thuisploeg begon gezond agressief aan de wedstrijd. Duels werden niet geschuwd, maar kansen zagen we niet. Tot plots Davy zijn meerdere moest erkennen in een snellere speler van De Vrede en de bal voor de goal kreeg. Daar stond immers een andere groene speler om de bal binnen te werken. Meteen daarna kreeg de thuisploeg de kans op de gelijkmaker, maar Dennis liet het liggen. Een hoekschop werd ook naast het doel gekopt. En in plaats van 1-1 werd de afstand tussen De Vrede en Rood-Wit groter. Op een vrije trap stonden drie spelers van de bezoekers helemaal vrij. Het was dan ook niet onlogisch dat de 0-2 viel via die vrije trap. Rood-Wit kreeg de kansen om opnieuw in de wedstrijd te komen, maar net op een moment dat de aansluitingstreffer in de lucht hing, trok hat anders zo rustige Vrede weer de trekker over: 0-3 na een goeie counter. De thuisploeg wilde graag scoren, maar efficiëntie nekte de ploeg uit Wilrijk. Met een ontgoochelende 0-3 op het bord trokken beide ploegen richting kleedkamers. En dan was er nog een opstootje tussen twee spelers van Rood-Wit zelf. De assistent moest ingrijpen bij de rust.
Vredige controle
En dat deed hij ook. Hij hield Stephan en Dario DV in de kleedkamers en in hun plaats kwamen jonkies als Matthew en Lotfi. Het leek er wel niet op dat de thuisploeg dit nog zou kunnen rechttrekken, er was amper beweging voor de bal. Aanvallers stonden er maar bij en keken er naar. Davy was op rechtsback misschien nog wel de beste speler van heel het veld. Raf haalde ook het gewenste niveau, maar voor de rest was iedeeen ondermaats in helft twee. Het kabbelde verder. Tot een kwartier voor tijd De Vrede de kalmte voor doel bewaarde. Twee snelle doelpunten op ongeveer evenveel minuten. De thuisploeg stond 0-5 in het krijt. Het is nu al weken het geval dat dit Rood-Wit geen punten meer pakt. De Vrede blijft mee bovenin draaien, Rood-Wit moet zich andermaal opmaken voor een seizoen onderin, ook al staat alles nog dicht bij elkaar. Het gewenste niveau moet omhoog en de afwerking moet beter. Vandaag krijgt de thuisploeg minstens een paar kansen voor een doelpunt te maken, maar de doelman van de bezoekers speelde uitstekend. Door deze nederlaag komt Rood-Wit mee in de onderste regionen van de derde afdeling. Enkel het doelsaldo houdt Rood-Wit voorlopig op een negende plaats. De voorzitter is duidelijk. "De volgende drie wedstrijden moeten negen op negen opleveren."
Efficiënt Jolika troeft Rood-Wit af
Rood-Wit heeft een probleem. De eerste twee weken ging het vlot en werd gewonnen, na de nederlaag in Kontich ging het steeds meer achteruit met het voetbal en de resultaten. Vandaag werd opnieuw verloren, dit keer tegen Jolika.
Snelle goals
Van motivatie gesproken. "Het kunstgras van Rood-Wit is de ideale plek om het Bonheidense tiki-taka voetbal weer te brengen. Als we nog eens verliezen, eet ik mijn schoen op." Het stond te lezen op de website van de club en het zette de thuisploeg meteen op scherp, van bij de aftrap. Davy Tysmans was na vijf minuten dicht bij de openingstreffer, maar de paal stak er nog tussen of de snelle en vinnige spits/middenvelder had een assist op zijn naam staan. Een minuut later was het wel raak. Kenny met een vluchtschot waar de doelman van Jolika meer mee moest doen, maar die liet de bal knullig over hem in doel gaan. De troepen van Dirk Papanikitas stonden op voorsprong. Maar lang stond die niet op het bord. Jolika pakte het heft vrijwel meteen in handen en dat leverde wat later al de gelijkmaker op. Die viel op hoekschop, Tony was voor het eerst geklopt in eigen huis. De bezoekers bleven gevaarlijk op counter, het Bonheidense tiki-taka voetbal kwam er goed uit. De thuisploeg had er heel wat moeite mee, en gevaar creëeren was moeilijk. De intenties zaten goed, maar er zat te veel afval in het spel van de thuisploeg. De doelman van Jolika bleef onzeker acteren op ballen vanop afstand. Alleen voorin werd niet echt scherp gereageerd op de pogingen die er waren. Telkens zat er nog een Bonheidense verdediger tussen. Met de gelijke stand trokken beide ploegen richting kleedkamers.
Mentale klap
Meteen na de rust kreeg de thuisploeg een enorme klap te verwerken. Jolika kwam met een heerlijk doelpunt op voorsprong. De mentale klap werd te boven gekomen, te meer omdat Rood-Wit een strafschop kreeg na een overtreding in de zestien. Kenny trapte zijn tweede van de middag tegen de netten. De hoop op een nieuwe overwinning laaide op, maar bleek ook even snel geblusd. Ook aan de overkant werd een strafschop gefloten en die werd ook omgezet. Die klap kwam harder aan bij Rood-Wit want Jolika kon om de vijf minuten een doelpunt maken. Dg ene al wat mooier dan de andere, maar de score liep wel uit tot 2-5. Rood-Wit kreeg nog één goeie mogelijkheid om de score wat te verzachten, maar de vrije trap van eddy belandde tegen de lat. Rood-Wit is toe aan bezinning, daar krijgt het nu een week de tijd voor. Volgende week wordt immers niet gevoetbald.
Snelle goals
Van motivatie gesproken. "Het kunstgras van Rood-Wit is de ideale plek om het Bonheidense tiki-taka voetbal weer te brengen. Als we nog eens verliezen, eet ik mijn schoen op." Het stond te lezen op de website van de club en het zette de thuisploeg meteen op scherp, van bij de aftrap. Davy Tysmans was na vijf minuten dicht bij de openingstreffer, maar de paal stak er nog tussen of de snelle en vinnige spits/middenvelder had een assist op zijn naam staan. Een minuut later was het wel raak. Kenny met een vluchtschot waar de doelman van Jolika meer mee moest doen, maar die liet de bal knullig over hem in doel gaan. De troepen van Dirk Papanikitas stonden op voorsprong. Maar lang stond die niet op het bord. Jolika pakte het heft vrijwel meteen in handen en dat leverde wat later al de gelijkmaker op. Die viel op hoekschop, Tony was voor het eerst geklopt in eigen huis. De bezoekers bleven gevaarlijk op counter, het Bonheidense tiki-taka voetbal kwam er goed uit. De thuisploeg had er heel wat moeite mee, en gevaar creëeren was moeilijk. De intenties zaten goed, maar er zat te veel afval in het spel van de thuisploeg. De doelman van Jolika bleef onzeker acteren op ballen vanop afstand. Alleen voorin werd niet echt scherp gereageerd op de pogingen die er waren. Telkens zat er nog een Bonheidense verdediger tussen. Met de gelijke stand trokken beide ploegen richting kleedkamers.
Mentale klap
Meteen na de rust kreeg de thuisploeg een enorme klap te verwerken. Jolika kwam met een heerlijk doelpunt op voorsprong. De mentale klap werd te boven gekomen, te meer omdat Rood-Wit een strafschop kreeg na een overtreding in de zestien. Kenny trapte zijn tweede van de middag tegen de netten. De hoop op een nieuwe overwinning laaide op, maar bleek ook even snel geblusd. Ook aan de overkant werd een strafschop gefloten en die werd ook omgezet. Die klap kwam harder aan bij Rood-Wit want Jolika kon om de vijf minuten een doelpunt maken. Dg ene al wat mooier dan de andere, maar de score liep wel uit tot 2-5. Rood-Wit kreeg nog één goeie mogelijkheid om de score wat te verzachten, maar de vrije trap van eddy belandde tegen de lat. Rood-Wit is toe aan bezinning, daar krijgt het nu een week de tijd voor. Volgende week wordt immers niet gevoetbald.
Afglijdend richting middenmoot
Duffel Oost heeft, net als vorig jaar, geprofiteerd van een mindere dag van Rood-Wit. "We worden twee keer belachelijk gemaakt", klonk het achteraf in de kantine langs bezoekerskant. Het werd 5-0.
Magie uitgewerkt?
Net zoals vorige week leek het er niet op dat Rood-Wit van bij het begin wakker was. Nochtans had de trainer geopperd om vanaf het begin er meteen te staan, maar dat lukte niet. De thuisploeg begon wél scherp, nadat het de vorige drie matchen verloor en enkel kon winnen op speeldag een. De start van Duffel Oost was veelbelovend en scherp: na nog geen vijf minuten voetballen stonden zij ip voorsprong. Een actie vanop links werd voor doel afgewerkt door Kristof. 1-0. Het was geen sein voor Rood-Wit om eindelijk wakker te worden, het bleef klungelen. De magie van de eerste speeldagen leek nu al uitgewerkt, dat tot onvrede van Dirk Papanikitas. Duffel Oost bleef aanvallen en Rood-Wit bleef niet van leed gespaard. Na nog geen tien minuten voetballen, moest de trainer ingrijpen. Stephan greep naar het achterbeen en vroeg om zijn vervaning. Dennis zat te popelen om in te vallen en zich te tonen. Dat deed hij ook binnen de eigen ploeg. Maar na twintig minuten stond de thuisploeg op 2-0 na een mooie aanval. De bezoekers wilden meer, maar niets lukte. Na zowat een half uur spelen ging Tony in de fout op een doorgebroken speler. Hij kreeg geen kaart, maar de scheids wees wel naar de stip. Al is het niet zeker of de speler al dan niet in de zestien werd neergehaald. De lijnen waren immers niet zichtbaar van aan de zijlijn, laat staan van op het veld wanneer je aan het lopen bent. De strafschop werd wel netjes omgezet door Coenen. Met een 3-0 achterstand trok Rood-Wit richting kleedkamer.
Geen beterschap
Je zou denken dat een donderpreek tijdens de rust de ogen van de spelers zou hebben doen open gaan, maar niets van dat. De ploeg bleef verder klungelen. De mentaliteit daalde onder nul en alles bleef mislopen. Het was uitkijken of Rood-Wit al dan niet kon scoren. De thuisploeg bleef aanvallen en vooral via een snelle Coenen werd het vaak alarmfase rood in de verdediging van de bezoekers. Tony zag de snelle aanvaller, samen met ander blauw-wit gezelschap, vaak voor zijn doel opduiken. Nog voor het uur had Duffel Oost de score uitgediept tot de forfait-uitslag. Coenen legde af tot bij James die tijdens de rust was ingevallen. De spits tikte de bal in het doel, het was zo duidelijk dat net dat zou komen. Tony kon je echter niets kwalijk nemen. Aanvallend kwam de ploeg er niet uit en ballen werden te vaak verloren op het middenveld, nog voor ze de aanvallers hadden bereikt. Wat later had ook Simon de weg naar de netten gevonden. De bal rolde terend traag over de doellijn. En wanneer je dan met tien valt na een blessure voor Rood-Wit waar even daarvoor de laatste wissel werd doorgevoerd, vrees je het ergste voor de bezoekers. De inefficiëntie van Duffel Oost liet toe dat het laatste half uur scoreloos werd afgesloten. Rood-Wit probeerde nog een deftige aanval in elkaar te steken, maar ook dat bleef zonder gevolg. "Volgende week komen wij om 13u samen, waarna er knopen gaan doorgehakt worden. Er zullen een paar mensen stevig verschieten", kondigde Dirk na de wedstrijd aan. Je zou voor minder na een tweede wanprestatie.
Magie uitgewerkt?
Net zoals vorige week leek het er niet op dat Rood-Wit van bij het begin wakker was. Nochtans had de trainer geopperd om vanaf het begin er meteen te staan, maar dat lukte niet. De thuisploeg begon wél scherp, nadat het de vorige drie matchen verloor en enkel kon winnen op speeldag een. De start van Duffel Oost was veelbelovend en scherp: na nog geen vijf minuten voetballen stonden zij ip voorsprong. Een actie vanop links werd voor doel afgewerkt door Kristof. 1-0. Het was geen sein voor Rood-Wit om eindelijk wakker te worden, het bleef klungelen. De magie van de eerste speeldagen leek nu al uitgewerkt, dat tot onvrede van Dirk Papanikitas. Duffel Oost bleef aanvallen en Rood-Wit bleef niet van leed gespaard. Na nog geen tien minuten voetballen, moest de trainer ingrijpen. Stephan greep naar het achterbeen en vroeg om zijn vervaning. Dennis zat te popelen om in te vallen en zich te tonen. Dat deed hij ook binnen de eigen ploeg. Maar na twintig minuten stond de thuisploeg op 2-0 na een mooie aanval. De bezoekers wilden meer, maar niets lukte. Na zowat een half uur spelen ging Tony in de fout op een doorgebroken speler. Hij kreeg geen kaart, maar de scheids wees wel naar de stip. Al is het niet zeker of de speler al dan niet in de zestien werd neergehaald. De lijnen waren immers niet zichtbaar van aan de zijlijn, laat staan van op het veld wanneer je aan het lopen bent. De strafschop werd wel netjes omgezet door Coenen. Met een 3-0 achterstand trok Rood-Wit richting kleedkamer.
Geen beterschap
Je zou denken dat een donderpreek tijdens de rust de ogen van de spelers zou hebben doen open gaan, maar niets van dat. De ploeg bleef verder klungelen. De mentaliteit daalde onder nul en alles bleef mislopen. Het was uitkijken of Rood-Wit al dan niet kon scoren. De thuisploeg bleef aanvallen en vooral via een snelle Coenen werd het vaak alarmfase rood in de verdediging van de bezoekers. Tony zag de snelle aanvaller, samen met ander blauw-wit gezelschap, vaak voor zijn doel opduiken. Nog voor het uur had Duffel Oost de score uitgediept tot de forfait-uitslag. Coenen legde af tot bij James die tijdens de rust was ingevallen. De spits tikte de bal in het doel, het was zo duidelijk dat net dat zou komen. Tony kon je echter niets kwalijk nemen. Aanvallend kwam de ploeg er niet uit en ballen werden te vaak verloren op het middenveld, nog voor ze de aanvallers hadden bereikt. Wat later had ook Simon de weg naar de netten gevonden. De bal rolde terend traag over de doellijn. En wanneer je dan met tien valt na een blessure voor Rood-Wit waar even daarvoor de laatste wissel werd doorgevoerd, vrees je het ergste voor de bezoekers. De inefficiëntie van Duffel Oost liet toe dat het laatste half uur scoreloos werd afgesloten. Rood-Wit probeerde nog een deftige aanval in elkaar te steken, maar ook dat bleef zonder gevolg. "Volgende week komen wij om 13u samen, waarna er knopen gaan doorgehakt worden. Er zullen een paar mensen stevig verschieten", kondigde Dirk na de wedstrijd aan. Je zou voor minder na een tweede wanprestatie.
Ferme opdoffer voor Rood-Wit
Het is Rood-Wit niet gelukt. De eerste punten buitenshuis moeten nog gepakt worden. Het kreeg er tegen Martinus Kontich een mooie kans toe, maar een slappe eerste helft zorgde voor iets anders. Het werd rammel, gedurende één helft lang.
Hallo, goedemorgen?!
Rood-Wit begon zwak aan de wedstrijd. Alles mislukte, ballen kwamen niet aan en het middenveld werd amper bereikt. De aanvallers konden nog verder blijven slapen. En de thuisploeg? Die werkte een kwartier lang vooraleer de eerste bal tegen de netten vloog. Nu moet het wel gezegd worden: Rood-Wit miste enorm veel spelers. Kenny was nog steeds niet terug, Raf is geblesseerd, Kevin hetzelfde en kersvers papa Tony liet deze match aan zich voorbij gaan waardoor Andy nog eens in doel mocht staan. Het was zelfs zo erg dat T1 Dirk zich op het wedstrijdblad moest zetten. Niets tegen de veteraan, een oude vos (excuus voor het woord oude) verleerd zijn streken niet. Het parochieblad noteerde vlotjes de wissels. En doelpunten ook, want de thuisploeg had zelf iets recht te trekken. Wayne kapte twee verdedigers uit en trapte de bal enig mooi tegen de netten. 1-0 en geen verhaal voor de bezoekers. Een counter werd halverwege nog in doel gewerkt en vanaf dan ging het vlotjes. De thuisploeg controleerde en counterde naar hartelust. De score werd nog uitgebouwd tot 4-0 en het hadden er meer kunnen zijn. De bezoekers hadden duidelijk last van het vroege uur om te voetballen.
Goedemorgen daar
Er moet in de kleedkamers duidelijk een wekker zijn afgegaan, want Rood-Wit kwam onder een andere gedaante uit de kleedkamers. Niet dat het Kontich tegen het eigen doel tikte, maar op het middenveld werden wel de spelers gevonden en werden de aanvallers eindelijk ook in stelling gebracht. Het was Dario die het vuur aan de lont stak met een schot vanop afstand. Net zoals in de eerste helft ging de eerste poging nog naast de kooi van de thuisgoalie. Op het tweede schot moest de goalie de bal wel lossen, Stephan tikte daarop de 4-1 binnen. Opnieuw hoop voor de Rood-Witte supporters. Op het veld lukte het echter niet die hoop om te zetten in extra doelgevaar. De doelman van Martinus beleefde een makkelijke ochtend en kon in zijn kooi rustig wakker worden. De thuisploeg counterde zich regelmatig naar het doel van Andy, maar op de een of andere manier hield hij wel de '4' op het bord. Ballen die normaal tegen de netten moesten vliegen, gingen naast de kooi of werden door Andy weggewerkt. De doelman speelde misschien niet zijn beste partij, maar was toch belangrijk voor de bezoekende ploeg. Na 95 minuten voetbal vond de scheids het welletjes. Rood-Wit mocht zich gaan wakker douchen en trok met een kater terug naar Wilrijk.
Hallo, goedemorgen?!
Rood-Wit begon zwak aan de wedstrijd. Alles mislukte, ballen kwamen niet aan en het middenveld werd amper bereikt. De aanvallers konden nog verder blijven slapen. En de thuisploeg? Die werkte een kwartier lang vooraleer de eerste bal tegen de netten vloog. Nu moet het wel gezegd worden: Rood-Wit miste enorm veel spelers. Kenny was nog steeds niet terug, Raf is geblesseerd, Kevin hetzelfde en kersvers papa Tony liet deze match aan zich voorbij gaan waardoor Andy nog eens in doel mocht staan. Het was zelfs zo erg dat T1 Dirk zich op het wedstrijdblad moest zetten. Niets tegen de veteraan, een oude vos (excuus voor het woord oude) verleerd zijn streken niet. Het parochieblad noteerde vlotjes de wissels. En doelpunten ook, want de thuisploeg had zelf iets recht te trekken. Wayne kapte twee verdedigers uit en trapte de bal enig mooi tegen de netten. 1-0 en geen verhaal voor de bezoekers. Een counter werd halverwege nog in doel gewerkt en vanaf dan ging het vlotjes. De thuisploeg controleerde en counterde naar hartelust. De score werd nog uitgebouwd tot 4-0 en het hadden er meer kunnen zijn. De bezoekers hadden duidelijk last van het vroege uur om te voetballen.
Goedemorgen daar
Er moet in de kleedkamers duidelijk een wekker zijn afgegaan, want Rood-Wit kwam onder een andere gedaante uit de kleedkamers. Niet dat het Kontich tegen het eigen doel tikte, maar op het middenveld werden wel de spelers gevonden en werden de aanvallers eindelijk ook in stelling gebracht. Het was Dario die het vuur aan de lont stak met een schot vanop afstand. Net zoals in de eerste helft ging de eerste poging nog naast de kooi van de thuisgoalie. Op het tweede schot moest de goalie de bal wel lossen, Stephan tikte daarop de 4-1 binnen. Opnieuw hoop voor de Rood-Witte supporters. Op het veld lukte het echter niet die hoop om te zetten in extra doelgevaar. De doelman van Martinus beleefde een makkelijke ochtend en kon in zijn kooi rustig wakker worden. De thuisploeg counterde zich regelmatig naar het doel van Andy, maar op de een of andere manier hield hij wel de '4' op het bord. Ballen die normaal tegen de netten moesten vliegen, gingen naast de kooi of werden door Andy weggewerkt. De doelman speelde misschien niet zijn beste partij, maar was toch belangrijk voor de bezoekende ploeg. Na 95 minuten voetbal vond de scheids het welletjes. Rood-Wit mocht zich gaan wakker douchen en trok met een kater terug naar Wilrijk.
Hemiksem maatje te klein
10-0. Het rapport in eigen huis oogt voorlopig heel mooi en dat na twee wedstrijden. Rood-Wit beleeft zijn beste start sinds drie jaar in de competitie. "Toch moet er nog gewerkt worden aan het fysieke", aldus assistent Marc De Vos.
Doelpunt blijft uit
Het lijkt een goede gewoonte te worden van Rood-Wit. Opnieuw beleefde de thuisaanhang een knap openingskwartier. Lotfi, die Kenny voorin verving, kreeg na acht minuten al een enorme mogelijkheid op het openingsdoelpunt. De jonge speler liet de kans echter liggen en de bal spatte uiteen tegen de paal. "Te pakken", klonk het toen al op de bank. De bezoekers moesten wel met tien verder na een geblesseerde speler en zelf geen reserven bij hebben. De thuisploeg trok er zich weinig van aan en ging door op zijn elan. Alleen: kansen afwerken was niet besteed aan de thuisploeg. De goal bleef uit, een mirakel voor Hemiksem. Toch waren ze er op de bank ook niet gerust in. Er moest maar eens... De thuisploeg liet zachtjes aan ook het initiatief uit handen glippen, maar na een goeie actie van Lotfi kreeg Rood-Wit een strafschop. Raf zette, in tegenstelling tot vorige week, de bal wel tegen de netten: 1-0 en niet onverdiend. De thuisploeg rook bloed en ging meteen op zoek naar de dubbele voorsprong, maar het was toch wachten tot luttele seconden voor het einde van de eerste helft vooraleer die 2-0 viel. Lotfi werkte een knappe assist van Stefan af. 2-0 bij de rust.
Kermis in Wilrijk
"Ik had het gevoel dat we nog konden terugkeren", zei Marc Segers achteraf. Maar het begon niet goed in die tweede helft. Na nog geen zeven minuten had Yniace de 3-0 gescoord en toen ging het snel. Davy ging op snelheid door het centrum en trapte na een 1-2-tje de bal tegen de netten. Het was helemaal op bij de bezoekers, zeker wanneer de spelers ook nog eens allemaal geblesseerd uitvallen. En twintig minuten voor tijd moest Hemiksem dan nog eens met een man minder verder omdat er een speler van hen rood pakte, terwijl die eerder had moeten vallen. Lofti miste echter de elfmeter. Als de regels zich doorzetten, scoort hij die volgende week wel. Wat later miste de spits opnieuw een grote kans, maar de forfaitscore kwam toch op het bord na een knap schot van Dario. Dat mag/moet hij meer doen, het levert succes op. Helemaal in de slotfase zette Davy de 6-0 eindstand op het bord. 6 op 9 en net zoals KV Mechelen alle punten verzameld in eigen huis. Een goede start voor de Wilrijkzanen.
Doelpunt blijft uit
Het lijkt een goede gewoonte te worden van Rood-Wit. Opnieuw beleefde de thuisaanhang een knap openingskwartier. Lotfi, die Kenny voorin verving, kreeg na acht minuten al een enorme mogelijkheid op het openingsdoelpunt. De jonge speler liet de kans echter liggen en de bal spatte uiteen tegen de paal. "Te pakken", klonk het toen al op de bank. De bezoekers moesten wel met tien verder na een geblesseerde speler en zelf geen reserven bij hebben. De thuisploeg trok er zich weinig van aan en ging door op zijn elan. Alleen: kansen afwerken was niet besteed aan de thuisploeg. De goal bleef uit, een mirakel voor Hemiksem. Toch waren ze er op de bank ook niet gerust in. Er moest maar eens... De thuisploeg liet zachtjes aan ook het initiatief uit handen glippen, maar na een goeie actie van Lotfi kreeg Rood-Wit een strafschop. Raf zette, in tegenstelling tot vorige week, de bal wel tegen de netten: 1-0 en niet onverdiend. De thuisploeg rook bloed en ging meteen op zoek naar de dubbele voorsprong, maar het was toch wachten tot luttele seconden voor het einde van de eerste helft vooraleer die 2-0 viel. Lotfi werkte een knappe assist van Stefan af. 2-0 bij de rust.
Kermis in Wilrijk
"Ik had het gevoel dat we nog konden terugkeren", zei Marc Segers achteraf. Maar het begon niet goed in die tweede helft. Na nog geen zeven minuten had Yniace de 3-0 gescoord en toen ging het snel. Davy ging op snelheid door het centrum en trapte na een 1-2-tje de bal tegen de netten. Het was helemaal op bij de bezoekers, zeker wanneer de spelers ook nog eens allemaal geblesseerd uitvallen. En twintig minuten voor tijd moest Hemiksem dan nog eens met een man minder verder omdat er een speler van hen rood pakte, terwijl die eerder had moeten vallen. Lofti miste echter de elfmeter. Als de regels zich doorzetten, scoort hij die volgende week wel. Wat later miste de spits opnieuw een grote kans, maar de forfaitscore kwam toch op het bord na een knap schot van Dario. Dat mag/moet hij meer doen, het levert succes op. Helemaal in de slotfase zette Davy de 6-0 eindstand op het bord. 6 op 9 en net zoals KV Mechelen alle punten verzameld in eigen huis. Een goede start voor de Wilrijkzanen.
Zure nederlaag voor Rood-Wit
Rood-Wit is er niet in geslaagd om een perfect parcours af te leggen. Na twee speeldagen heeft het één keer in het zand gebeten en dat smaakte erg zuur. Het winnende doelpunt viel immers in de allerlaatste seconden van de match.
Totale ommekeer
Rood-Wit begon op de velden van Copain in Hove erg scherp aan de partij. Er kwam veel druk naar voren en de thuisploeg had moeite met het knappe spel van de bezoekers. Een voorsprong kon dan ook niet lang uit blijven en na acht minuten had de thuisploeg moeten achtervolgen, maar Raf kon een elfmeter niet omzetten. Toch mochten de bezoekers wel vieren want nog geen twee minuten later had captain Josse zijn ploeg op voorsprong gekopt na een knappe hoekschop van Dario. Helaas ging na die voorsprong van Rood-Wit ook de druk van de bezoekers liggen en Copain kon zich meer in de wedstrijd knokken. Tony moest een eerste keer gepast tussenkomen na een kwartier spelen. De scheids was zeker een thuisfluiter, wat tot ergernis bij Rood-Wit leidde, niet alleen op het veld maar ook op de bank. Toch bleef de voorsprong lang op het bord staan en kregen de bezoekers amper kansen om dat te verdubbelen. Copain zorgde nog voor de rust voor de ommekeer. Een afgedwongen vrije trap werd door het nr. 37 in doel gewerkt en nog geen twee minuten later mochten de nog een keer vieren. Na een counter zette het nr. 23 de 2-1 op het bord. En zo gingen de troepen van Dirk Papanikitas toch ontgoocheld naar de kleedkamers in Hove.
Spektakelstuk
In de tweede helft voerde Dirk Papanikitas twee wissels door: Bartje en Stephan gingen naar de kant. Dennis was een van de invallers. En het leverde niet meteen wat op, want Rood-Wit moest nog wennen aan het idee dat het achter stond. De thuisploeg kon ervan profiteren, maar liet tot twee keer toe een wenkende kans liggen. De gelijkmaker leek echter ver weg, maar toch ook dichtbij want met Lofti had de trainer zijn derde wissel al opgebruikt. Maar die wissel rendeerde wel. Op een verre bal ging de verdediging van Copain onderdoor. Kenny knokte zich bij de bal en verschalkte de laatste man. Lofti kreeg dan de bal en die krulde de bal voorbij de doelman van Copain: 2-2. Maar net zoals in de eerste helft viel de druk na die goal weg. Copain en Rood-Wit gingen elk,op zoek naar de voorsprong, maar het was lang wachten vooraleer er nog iets gebeurde voor het doel. De ploegen begonnen meer fouten te maken, waardoor er nog meer op de kap van de scheids werd gezeten. In minuut 89 gebeurde het onvermijdelijke dan toch: de 3-2 werd in de korte hoek gedeponeerd. Een zure nederlaag voor Rood-Wit. Copain is met zes op zes aan de competitie gestart en de ambitie is zo snel mogelijk om naar ere te gaan.
Totale ommekeer
Rood-Wit begon op de velden van Copain in Hove erg scherp aan de partij. Er kwam veel druk naar voren en de thuisploeg had moeite met het knappe spel van de bezoekers. Een voorsprong kon dan ook niet lang uit blijven en na acht minuten had de thuisploeg moeten achtervolgen, maar Raf kon een elfmeter niet omzetten. Toch mochten de bezoekers wel vieren want nog geen twee minuten later had captain Josse zijn ploeg op voorsprong gekopt na een knappe hoekschop van Dario. Helaas ging na die voorsprong van Rood-Wit ook de druk van de bezoekers liggen en Copain kon zich meer in de wedstrijd knokken. Tony moest een eerste keer gepast tussenkomen na een kwartier spelen. De scheids was zeker een thuisfluiter, wat tot ergernis bij Rood-Wit leidde, niet alleen op het veld maar ook op de bank. Toch bleef de voorsprong lang op het bord staan en kregen de bezoekers amper kansen om dat te verdubbelen. Copain zorgde nog voor de rust voor de ommekeer. Een afgedwongen vrije trap werd door het nr. 37 in doel gewerkt en nog geen twee minuten later mochten de nog een keer vieren. Na een counter zette het nr. 23 de 2-1 op het bord. En zo gingen de troepen van Dirk Papanikitas toch ontgoocheld naar de kleedkamers in Hove.
Spektakelstuk
In de tweede helft voerde Dirk Papanikitas twee wissels door: Bartje en Stephan gingen naar de kant. Dennis was een van de invallers. En het leverde niet meteen wat op, want Rood-Wit moest nog wennen aan het idee dat het achter stond. De thuisploeg kon ervan profiteren, maar liet tot twee keer toe een wenkende kans liggen. De gelijkmaker leek echter ver weg, maar toch ook dichtbij want met Lofti had de trainer zijn derde wissel al opgebruikt. Maar die wissel rendeerde wel. Op een verre bal ging de verdediging van Copain onderdoor. Kenny knokte zich bij de bal en verschalkte de laatste man. Lofti kreeg dan de bal en die krulde de bal voorbij de doelman van Copain: 2-2. Maar net zoals in de eerste helft viel de druk na die goal weg. Copain en Rood-Wit gingen elk,op zoek naar de voorsprong, maar het was lang wachten vooraleer er nog iets gebeurde voor het doel. De ploegen begonnen meer fouten te maken, waardoor er nog meer op de kap van de scheids werd gezeten. In minuut 89 gebeurde het onvermijdelijke dan toch: de 3-2 werd in de korte hoek gedeponeerd. Een zure nederlaag voor Rood-Wit. Copain is met zes op zes aan de competitie gestart en de ambitie is zo snel mogelijk om naar ere te gaan.
Rood zorgt voor ommekeer
De eerste competitiewedstrijd werd een mooie wedstrijd voor de thuisploeg. Al zag het er niet goed uit, toch wisten de mannen van Dirk Papanikitas de punten thuis te houden met een misschien wel overdreven eindstand op het bord.
Hallo competitie begint!
Rood-Wit begon goed aan de wedstrijd. Yniace met een goede voorzet waarop Kenny kon koppen op doel. Die kopbal werd gekeerd door Deneyer, de goalie van Albatros. De club leidde vorig seizoen een donkere periode in voor de club, maar die zorgen zijn allemaal achter de rug. De thuisploeg speelde slordig en op het middenveld was er geen beweging. Te vaak mocht Albatros de bal gooien naar Leys die erg snel was. Ook De Leener stond vaak helemaal alleen voor het doel van Tony, maar scoren lukte niet. Rood-Wit zocht dan maar heil in het zwart maken van de scheids. Toch niet zonder erg, want de thuisploeg voelde zich een aantal keren te kort gedaan doordat alle fouten van Rood-Wit werden afgestraft, terwijl die van Albatros mochten doorgaan. De thuisploeg nam halverwege opnieuw het heft in handen, maar aan kansen geraakte het niet. Een keer stuurde Raf de bal diep, maar het werd afgevlagd wegens buitenspel. Onterecht, leek ons, maar de scheids was baas. Beiden probeerden nog op voorsprong te komen, maar de lat voorkwam een doelpunt van de bezoekers. Albatros wilde nog, maar uiteindelijk stond de brilscore op het bord bij de rust.
Rode kaart doet partij kantelen
Ook na de rust bleven we aanvankelijk hetzelfde spelbeeld zien. Albatros probeerde op het randje te spelen, maar af en toe ging het er ook over en Rood-Wit vond er geen antwoord op. Meer en meer raakten de bezoekers gefrustreerd en dat voelden de bezoekers even later. De Leener trapte na op een speler die tegen de grond lag. De bank van de thuisploeg sprong recht en schreeuwden om rood. De scheids haalde uit zijn broekzak de gekleurde kaart boven, Albatros moest met tien verder. Aanvankelijk leverde het niet veel op, maar tien minuten later heiste Rood-Wit zich wel op voorsprong. Dennis wilde de bal voorgeven, maar die ging pardoes tegen de netten. Een zucht van opluchting werd gevoeld op de bank. Het bleek het sein voor de thuisploeg om even door te drukken. Kenny wilde niet achter blijven en trapte een minuut later op assist van Bart de dubbele voorsprong op het bord. "En nu die nul houden", klonk het op de bank. Maar Kenny wist niet meer van ophouden. Een kwartier voor tijd zette hij de 3-0 op het bord en vlak voor het einde van de latch kon hij nog een derde maken, maar koos ervoor om de bal af te leggen op de gestrafte Davy: 4-0. Overdreven cijfers, maar een verdiende zege voor Rood-Wit. Dat is zijn seizoen met een overwinning begonnen en dat tegen een ploeg die de Wilrijkers niet liggen. Vorig seizoen verloor het er twee keer van.
Hallo competitie begint!
Rood-Wit begon goed aan de wedstrijd. Yniace met een goede voorzet waarop Kenny kon koppen op doel. Die kopbal werd gekeerd door Deneyer, de goalie van Albatros. De club leidde vorig seizoen een donkere periode in voor de club, maar die zorgen zijn allemaal achter de rug. De thuisploeg speelde slordig en op het middenveld was er geen beweging. Te vaak mocht Albatros de bal gooien naar Leys die erg snel was. Ook De Leener stond vaak helemaal alleen voor het doel van Tony, maar scoren lukte niet. Rood-Wit zocht dan maar heil in het zwart maken van de scheids. Toch niet zonder erg, want de thuisploeg voelde zich een aantal keren te kort gedaan doordat alle fouten van Rood-Wit werden afgestraft, terwijl die van Albatros mochten doorgaan. De thuisploeg nam halverwege opnieuw het heft in handen, maar aan kansen geraakte het niet. Een keer stuurde Raf de bal diep, maar het werd afgevlagd wegens buitenspel. Onterecht, leek ons, maar de scheids was baas. Beiden probeerden nog op voorsprong te komen, maar de lat voorkwam een doelpunt van de bezoekers. Albatros wilde nog, maar uiteindelijk stond de brilscore op het bord bij de rust.
Rode kaart doet partij kantelen
Ook na de rust bleven we aanvankelijk hetzelfde spelbeeld zien. Albatros probeerde op het randje te spelen, maar af en toe ging het er ook over en Rood-Wit vond er geen antwoord op. Meer en meer raakten de bezoekers gefrustreerd en dat voelden de bezoekers even later. De Leener trapte na op een speler die tegen de grond lag. De bank van de thuisploeg sprong recht en schreeuwden om rood. De scheids haalde uit zijn broekzak de gekleurde kaart boven, Albatros moest met tien verder. Aanvankelijk leverde het niet veel op, maar tien minuten later heiste Rood-Wit zich wel op voorsprong. Dennis wilde de bal voorgeven, maar die ging pardoes tegen de netten. Een zucht van opluchting werd gevoeld op de bank. Het bleek het sein voor de thuisploeg om even door te drukken. Kenny wilde niet achter blijven en trapte een minuut later op assist van Bart de dubbele voorsprong op het bord. "En nu die nul houden", klonk het op de bank. Maar Kenny wist niet meer van ophouden. Een kwartier voor tijd zette hij de 3-0 op het bord en vlak voor het einde van de latch kon hij nog een derde maken, maar koos ervoor om de bal af te leggen op de gestrafte Davy: 4-0. Overdreven cijfers, maar een verdiende zege voor Rood-Wit. Dat is zijn seizoen met een overwinning begonnen en dat tegen een ploeg die de Wilrijkers niet liggen. Vorig seizoen verloor het er twee keer van.
Zorgen voor de opener
Rood-Wit is terug met de voeten op de grond gekomen. Vorige week overklaste het een ploeg die twee reeksen lager speelde, vandaag kreeg het zelf voetballes van een eerste klasser. Vooral door het centrum kwamen de ballen makkelijk door, maar er gaat aan gewerkt worden.
Aardig Ossmi
De bezoekende ploeg begon aardig aan de wedstrijd. De thuisploeg moest noodgedwongen met vier andere spelers aan de wedstrijd beginnen dan vorige week. Het was echter snel dat Ossmi zijn wil als wet toonde, alleen wilde de wet niet echt mee. Ossmi wilde immers graag snel en veel scoren. De kansen kregen ze wel, maar telkens liet de afwerking het afweten. Dat in tegenstelling tot vorig jaar, want toen liet Ossmi de thuisploeg alle hoeken van het eigen veld zien, ook de rangschikking. Het zal al een vaart moeten lopen als Ossmi dezelfde eindcijfers op het bord wil hebben. Toen werd het 2-16. Rood-Wit kon een eerste keer dreigen op hoekschop. De kopbal van Paenen ging een metertje over het doel van Ossmi. De thuisploeg bleef wel onder liggen, maar Ossmi en afwerken ging vanmiddag niet samen, tot op het halfuur Gijsbrechts een actie begon. Hij ging voorbij drie man en legde de bal voor het doel. Daar stond Vinkse te wachten en die legde de bal in het doel. Een mooi uitgespeelde aanval. Andere kansen van de bezoekers gingen over, naast of op een van de goalies. Tony viel immers geblesseerd uit op het half uur. Dario, die ook met de tweede ploeg meespeelde, verving hem. Met de kleine achterstand op het bord trok Rood-Wit richting kleedkamers. Het moest en het zou beter gaan na de rust.
Overklast
Maar helaas. Na vijf minuten spelen had Ossmi er immers al twee tegen de netten getrapt. Een slechte start die zou nazinderen bij Rood-Wit, want sindsdien ging het bergaf bij de thuisploeg. Het liet met zich sollen alsof ze er niet stonden, vooral de erg onzekere Joossens had regelmatig slechte tussenkomst. Hij was de aanleiding voor meerdere tegengoals. Toch had Rood-Wit een paar minuten later de verre aansluitingstreffer gemaakt. Raf vond de weg naar de netten na een goede actie van de ingevallen Kenny. Het laatste half uur was er een van het goede te veel voor de thuisploeg. Ze konden zich niet meer opladen om nog een keer alles te geven, Ossmi had immers net daarna nog een doelpunt gemaakt. De fut was eruit, spelers werden fysiek overklast en er werd om de vijf minuten gescoord aan de overkant. Vaak dezelfde goals: bal door het centrum en simpel afgemaakt. En dan had de thuisploeg nog het geluk dat Dario in doel stond, want die hield nog een groot aantal gemaakte goals uit zijn doel. Rood-Wit scoorde twintig minuten voor tijd nog de 2-6, maar het vat was helemaal af. In de slotfase kon Raf nog milderen, maar opnieuw scoorde Ossmi snel tegen. Dat tiende doelpunt wilde de nieuwe trainer vermijden, maar helaas. Fysiek zal er de komende week heel wat gewerkt moeten worden om klaar te zijn voor de competitie-opener tegen Albatros.
Aardig Ossmi
De bezoekende ploeg begon aardig aan de wedstrijd. De thuisploeg moest noodgedwongen met vier andere spelers aan de wedstrijd beginnen dan vorige week. Het was echter snel dat Ossmi zijn wil als wet toonde, alleen wilde de wet niet echt mee. Ossmi wilde immers graag snel en veel scoren. De kansen kregen ze wel, maar telkens liet de afwerking het afweten. Dat in tegenstelling tot vorig jaar, want toen liet Ossmi de thuisploeg alle hoeken van het eigen veld zien, ook de rangschikking. Het zal al een vaart moeten lopen als Ossmi dezelfde eindcijfers op het bord wil hebben. Toen werd het 2-16. Rood-Wit kon een eerste keer dreigen op hoekschop. De kopbal van Paenen ging een metertje over het doel van Ossmi. De thuisploeg bleef wel onder liggen, maar Ossmi en afwerken ging vanmiddag niet samen, tot op het halfuur Gijsbrechts een actie begon. Hij ging voorbij drie man en legde de bal voor het doel. Daar stond Vinkse te wachten en die legde de bal in het doel. Een mooi uitgespeelde aanval. Andere kansen van de bezoekers gingen over, naast of op een van de goalies. Tony viel immers geblesseerd uit op het half uur. Dario, die ook met de tweede ploeg meespeelde, verving hem. Met de kleine achterstand op het bord trok Rood-Wit richting kleedkamers. Het moest en het zou beter gaan na de rust.
Overklast
Maar helaas. Na vijf minuten spelen had Ossmi er immers al twee tegen de netten getrapt. Een slechte start die zou nazinderen bij Rood-Wit, want sindsdien ging het bergaf bij de thuisploeg. Het liet met zich sollen alsof ze er niet stonden, vooral de erg onzekere Joossens had regelmatig slechte tussenkomst. Hij was de aanleiding voor meerdere tegengoals. Toch had Rood-Wit een paar minuten later de verre aansluitingstreffer gemaakt. Raf vond de weg naar de netten na een goede actie van de ingevallen Kenny. Het laatste half uur was er een van het goede te veel voor de thuisploeg. Ze konden zich niet meer opladen om nog een keer alles te geven, Ossmi had immers net daarna nog een doelpunt gemaakt. De fut was eruit, spelers werden fysiek overklast en er werd om de vijf minuten gescoord aan de overkant. Vaak dezelfde goals: bal door het centrum en simpel afgemaakt. En dan had de thuisploeg nog het geluk dat Dario in doel stond, want die hield nog een groot aantal gemaakte goals uit zijn doel. Rood-Wit scoorde twintig minuten voor tijd nog de 2-6, maar het vat was helemaal af. In de slotfase kon Raf nog milderen, maar opnieuw scoorde Ossmi snel tegen. Dat tiende doelpunt wilde de nieuwe trainer vermijden, maar helaas. Fysiek zal er de komende week heel wat gewerkt moeten worden om klaar te zijn voor de competitie-opener tegen Albatros.
Players geen maat voor sterk Rood-Wit
Wat een verschil ten opzichte van nog geen vijf maanden geleden. Rood-Wit speelde een fantastische wedstrijd, kwam weliswaar op achterstand maar op geen enkel moment hebben de troepen van Dirk Papanikitas op elkaar liggen mekkeren. Uiteindelijk werden de Players in de tweede helft weggeveegd: 3-10.
Slordig spel
Rood-Wit begon scherp aan de wedstrijd. Met tal vzn doelkansen en een doelpunt van nieuwkomer Kenny. De vernieuwde Rood-Witten, er waren vier nieuwkomers in de basis gedropt door de trainer, leken gelanceerd en bleven tal van mogelijkheden creëren, maar scoren zat er niet in. Nochtans was dit niet zo moeilijk want de gekregen kansen waren amper te missen. Toch gebeurde het en de doelman van Players moest zich een paar keer laten gelden. Maar aan de overkant was het wel raak. De nummer 16 was een gesel voor de defensie van Rood-Wit. Hij strafte een foutje in de verdediging genadeloos af. Rood-Wit was wel de betere ploeg en bleef kansen in elkaar knutselen, maar telkens ontbrak de laatste pass om echt tot gevaar te komen. Dan waren de Players sluwer want bij de eerst olgende mogelijkheid was het opnieuw raak. Een foutje van Wesley leidde tot de 2-1 achterstand tien minuten voor de rust. Rood-Wit probeerde nog voor de rust voor de gelijkmaker te zorgen, maar Davy en co. lieten alle mogelijke kansen liggen. De ploeg uit vijfde afdeling leek op weg naar een stunt.
Doelpuntenfestival
Rood-Wit wilde in de tweede helft meteen komaf maken met de droom van de Players. Die wilden graag stunten tegen Rood-Wit, maar met een ferme regenbui bleven de doelpunten van Rood-Wit niet uit. Nog geen tien waren we bezig in de tweede helft en Rood-Wit stond al op voorsprong. Stefan zette de gelijkmaker op het bord na een knappe assist van Paenen en even later zorgde diezelfde Paenen voor de assist op Kenny: 2-3. Het begin van een heerlijke tweede helft. Het bleef doelpunten regenen. Na de drie wissels van de nieuwe coach van Rood-Wit bleven de bezoekers domineren. Paenen zette zelf de 2-4 op het bord, terwijl even later een owngoal het definitieve keerpunt was in de wedstrijd. Rood-Wit bleef denderen en via Dennis ging de score van 2-5 naar 2-7. Een foutje in de verdediging van Rood-Wit werd afgestraft. De doelman van de Players zette een strafschop om. Niet dat de Players daar vertrouwen uit hebben geput, want drie minuten later zette Davy de 3-8 op het bord. Via Ignace en opnieuw Davy stonden de dubbele cijfers op het bord langs Rood-Witte zijde. Volgende week volgt een wedstrijd tegen een ploegt de ere-afdeling. Vorig jaar liep dat verkeerd af, het begin van een turbulent jaar.
Slordig spel
Rood-Wit begon scherp aan de wedstrijd. Met tal vzn doelkansen en een doelpunt van nieuwkomer Kenny. De vernieuwde Rood-Witten, er waren vier nieuwkomers in de basis gedropt door de trainer, leken gelanceerd en bleven tal van mogelijkheden creëren, maar scoren zat er niet in. Nochtans was dit niet zo moeilijk want de gekregen kansen waren amper te missen. Toch gebeurde het en de doelman van Players moest zich een paar keer laten gelden. Maar aan de overkant was het wel raak. De nummer 16 was een gesel voor de defensie van Rood-Wit. Hij strafte een foutje in de verdediging genadeloos af. Rood-Wit was wel de betere ploeg en bleef kansen in elkaar knutselen, maar telkens ontbrak de laatste pass om echt tot gevaar te komen. Dan waren de Players sluwer want bij de eerst olgende mogelijkheid was het opnieuw raak. Een foutje van Wesley leidde tot de 2-1 achterstand tien minuten voor de rust. Rood-Wit probeerde nog voor de rust voor de gelijkmaker te zorgen, maar Davy en co. lieten alle mogelijke kansen liggen. De ploeg uit vijfde afdeling leek op weg naar een stunt.
Doelpuntenfestival
Rood-Wit wilde in de tweede helft meteen komaf maken met de droom van de Players. Die wilden graag stunten tegen Rood-Wit, maar met een ferme regenbui bleven de doelpunten van Rood-Wit niet uit. Nog geen tien waren we bezig in de tweede helft en Rood-Wit stond al op voorsprong. Stefan zette de gelijkmaker op het bord na een knappe assist van Paenen en even later zorgde diezelfde Paenen voor de assist op Kenny: 2-3. Het begin van een heerlijke tweede helft. Het bleef doelpunten regenen. Na de drie wissels van de nieuwe coach van Rood-Wit bleven de bezoekers domineren. Paenen zette zelf de 2-4 op het bord, terwijl even later een owngoal het definitieve keerpunt was in de wedstrijd. Rood-Wit bleef denderen en via Dennis ging de score van 2-5 naar 2-7. Een foutje in de verdediging van Rood-Wit werd afgestraft. De doelman van de Players zette een strafschop om. Niet dat de Players daar vertrouwen uit hebben geput, want drie minuten later zette Davy de 3-8 op het bord. Via Ignace en opnieuw Davy stonden de dubbele cijfers op het bord langs Rood-Witte zijde. Volgende week volgt een wedstrijd tegen een ploegt de ere-afdeling. Vorig jaar liep dat verkeerd af, het begin van een turbulent jaar.