Nieuws
“Ik wil de reeks laten zien wat het vorig jaar heeft moeten missen”
Met vierentwintig doelpunten had Lotfi Bouhajra een groot aandeel in de promotie van KFC Rood-Wit tijdens het seizoen 2016-2017. Het stond dan ook in de sterren geschreven dat hij een jaar later met de club mee zou groeien naar een stabiele club in tweede afdeling.Met twee doelpunten in drie wedstrijden was hij goed vertrokken, maar toen sloeg het noodlot genadeloos toe. Kruisbanden gescheurd. De coach zat met zijn handen in het haar. De Speler van het Jaar 2017 mocht meteen een kruis maken over het pas begonnen seizoen.
Wanneer we Lotfi spreken, heeft hij net zijn eerste training van het seizoen achter de rug. Zijn eerste training in bijna een jaar. “Zelfs de loopoefeningen waren leuk om te doen”, zei hij. “Dan weet je hoe hard het gemis de voorbije maanden is geweest.” We schrijven 24 september 2017. Rood-Wit lijkt op weg naar de eerste zege van het seizoen tegen ESVO, maar in de slotminuten gebeurde het ergste dat er kon gebeuren.
“Of ik me die fase nog kan herinneren? Ik voelde vrijwel meteen dat het ernstig was en wist dat mijn seizoen voorbij was. Er klopte iets niet. Dat had ik ook meteen tegen Stephan, die toen onze coach was, gezegd”, vertelde hij over de bewuste fase. “Zuur ook om op zo’n moment uit te vallen.” Vrijwel een week later wist Rood-Wit wat er aan de hand was: kruisbanden gescheurd. “En dan hadden we nog het geluk dat het enkel de voorste kruisbanden waren en niet de achterste.” Gevolg: zes maanden revalidatie.
Stephan moest op zoek naar oplossingen, terwijl Lotfi voor een mentaal zware periode stond. Gelukkig kon hij rekenen op zijn ploegmaten, trainers én een goeie kinesist. “Ik heb veel contact gehad met de spelers en trainers. Vaak vroegen ze hoe het ging met mijn blessure, maar na verloop van tijd verwaterde dat. De coach is nog een paar keer langs geweest om te kijken hoe het met me ging.”
Wanneer we Lotfi spreken, heeft hij net zijn eerste training van het seizoen achter de rug. Zijn eerste training in bijna een jaar. “Zelfs de loopoefeningen waren leuk om te doen”, zei hij. “Dan weet je hoe hard het gemis de voorbije maanden is geweest.” We schrijven 24 september 2017. Rood-Wit lijkt op weg naar de eerste zege van het seizoen tegen ESVO, maar in de slotminuten gebeurde het ergste dat er kon gebeuren.
“Of ik me die fase nog kan herinneren? Ik voelde vrijwel meteen dat het ernstig was en wist dat mijn seizoen voorbij was. Er klopte iets niet. Dat had ik ook meteen tegen Stephan, die toen onze coach was, gezegd”, vertelde hij over de bewuste fase. “Zuur ook om op zo’n moment uit te vallen.” Vrijwel een week later wist Rood-Wit wat er aan de hand was: kruisbanden gescheurd. “En dan hadden we nog het geluk dat het enkel de voorste kruisbanden waren en niet de achterste.” Gevolg: zes maanden revalidatie.
Stephan moest op zoek naar oplossingen, terwijl Lotfi voor een mentaal zware periode stond. Gelukkig kon hij rekenen op zijn ploegmaten, trainers én een goeie kinesist. “Ik heb veel contact gehad met de spelers en trainers. Vaak vroegen ze hoe het ging met mijn blessure, maar na verloop van tijd verwaterde dat. De coach is nog een paar keer langs geweest om te kijken hoe het met me ging.”
De revalidatie was zwaar. “Je moet eigenlijk opnieuw vanaf nul beginnen. Je moet terug leren stappen, je moet terug evenwicht zoeken en de balans proberen te houden. Gelukkig had ik ook een goeie kinesist die er me mee door hielp. Hij heeft me erover geholpen en me verder gemotiveerd. Als je elke week een beetje verder gaat, dan komt de spirit en de motivatie om terug te keren automatisch.”
Rood-Wit beleefde een moeilijk seizoen zonder zijn topschutter en speler van het Jaar. “Het was hard om mijn team te zien spelen zonder mij. In deze groep zat veel meer dan we lieten zien. Het klikte voorin, dat zag je ook in de eerste drie wedstrijden, al hadden we die eerste wedstrijd nodig om er even in te komen. Of we een makkelijker seizoen hadden gehad zonder mijn blessure? Dat is moeilijk te zeggen. Voor hetzelfde geld trapte ik alles naast.”
Lotfi wil liever vooruit kijken en het verleden achter zich laten. “Ik wil laten zien wat de reeks vorig jaar gemist heeft. Dit moet mijn jaar worden, al staat alles nog niet op punt. Daarvoor hebben we nog twee weken. Als ik speel, is het altijd om beter te doen dan de vorige wedstrijd. Ik wil altijd winnen en dat wil ik opnieuw in de ploeg krijgen. Ik heb er echt zin in”, klinkt het vol vertrouwen.
Natuurlijk blijft de vraag wie er coach wordt. “Ik had eerlijk gezegd de stap opzij van Stephan niet verwacht. We hadden een goeie verstandhouding en zaten op één lijn. Ik denk dat hij een speler zoals ik miste, iemand die de jongens aanmoedigt om nog harder te werken en die de wil om te winnen ook in de kleedkamer kan aanbrengen bij de spelers. Zonder trainer? Gaat Rood-Wit dan nog wel door? Iedereen die zijn eigen positie kiest, dat kan niet. Dan mogen we een top-vijf plek of wat de doelstelling ook is, meteen vergeten.”
Op 18 november 2018 en 17 maart 2019 speelt Rood-Wit tegen ESVO, de ploeg waartegen de topschutter twee jaar geleden uit viel. “Het geeft motivatie, maar niet specifiek tegen die ploeg. Zo’n blessure geeft motivatie tegen elke ploeg. Ik heb veel ploegen zien spelen tegen ons en heb mijn gedachten daarover. Ik weet zeker dat we het heel goed kunnen doen. Hoeveel doelpunten ik ga maken dit jaar? Ik wil altijd beter doen (lacht).” Lotfi kan alvast beginnen tegen Brasschaat in de beker zondag. Hij speelt. Dat wist de trainer ons te vertellen na de laatste training.
Rood-Wit beleefde een moeilijk seizoen zonder zijn topschutter en speler van het Jaar. “Het was hard om mijn team te zien spelen zonder mij. In deze groep zat veel meer dan we lieten zien. Het klikte voorin, dat zag je ook in de eerste drie wedstrijden, al hadden we die eerste wedstrijd nodig om er even in te komen. Of we een makkelijker seizoen hadden gehad zonder mijn blessure? Dat is moeilijk te zeggen. Voor hetzelfde geld trapte ik alles naast.”
Lotfi wil liever vooruit kijken en het verleden achter zich laten. “Ik wil laten zien wat de reeks vorig jaar gemist heeft. Dit moet mijn jaar worden, al staat alles nog niet op punt. Daarvoor hebben we nog twee weken. Als ik speel, is het altijd om beter te doen dan de vorige wedstrijd. Ik wil altijd winnen en dat wil ik opnieuw in de ploeg krijgen. Ik heb er echt zin in”, klinkt het vol vertrouwen.
Natuurlijk blijft de vraag wie er coach wordt. “Ik had eerlijk gezegd de stap opzij van Stephan niet verwacht. We hadden een goeie verstandhouding en zaten op één lijn. Ik denk dat hij een speler zoals ik miste, iemand die de jongens aanmoedigt om nog harder te werken en die de wil om te winnen ook in de kleedkamer kan aanbrengen bij de spelers. Zonder trainer? Gaat Rood-Wit dan nog wel door? Iedereen die zijn eigen positie kiest, dat kan niet. Dan mogen we een top-vijf plek of wat de doelstelling ook is, meteen vergeten.”
Op 18 november 2018 en 17 maart 2019 speelt Rood-Wit tegen ESVO, de ploeg waartegen de topschutter twee jaar geleden uit viel. “Het geeft motivatie, maar niet specifiek tegen die ploeg. Zo’n blessure geeft motivatie tegen elke ploeg. Ik heb veel ploegen zien spelen tegen ons en heb mijn gedachten daarover. Ik weet zeker dat we het heel goed kunnen doen. Hoeveel doelpunten ik ga maken dit jaar? Ik wil altijd beter doen (lacht).” Lotfi kan alvast beginnen tegen Brasschaat in de beker zondag. Hij speelt. Dat wist de trainer ons te vertellen na de laatste training.